M A N I E R
this site the web

Η παρέλαση

… Και τώρα, αγαπητοί τηλεθεατές και ακροατές, παρελαύνει ενώπιον του Προέδρου της Μνημονιακής Δημοκρατίας και της εξέδρας των ανεπισήμων ηγετών της χώρας άγημα των 180 Γερμανών εφοριακών, κρατώντας στα χέρια τα iPad που θα γίνουν φόβος και τρόμος κάθε φορολογούμενου και κάθε επίδοξου φοροφυγάδα. Ακολουθεί η επίλεκτη ομάδα του Μεγάλου μας
Επιτηρητή Χορστ Ράινχενμπαχ, η task force που θα ξυπνήσει από τον βαθύ του λήθαργο το ράθυμο κράτος μας. Να τοι! Δείτε τους με πόση αυτοκυριαρχία σέρνουν από τις αλυσίδες τους άθλιους εγχώριους δημοσιοϋπαλληλίσκους που θα πάρουν σειρά για απόλυση. Το πλήθος ουρλιάζει από άγρια χαρά, τους ποδοκροτεί με ενθουσιασμό… Να τους χειροκροτήσει είναι αδύνατο, γιατί αυτοί οι θαρραλέοι και περήφανοι πατριώτες που ήρθαν εδώ στο Σύνταγμα να τιμήσουν την επέτειο της παλιγγενεσίας, δέχθηκαν με καρτερία να τους δεθούν πισθάγκωνα τα χέρια, για να αποτραπούν οι λίγοι προδότες του έθνους που θα θελήσουν να εκτοξεύσουν αβγά ή να απονείμουν παράσημα ανοικτής παλάμης. Αξίζουν κι αυτοί ένα θερμό χειροκρότημα ή ποδοκρότημα… Κι ακολουθούν τα επιβλητικά αγήματα των κρανοφόρων μας, ο ανθός της τάξης και της καταστολής, με τις χαρακτηριστικές αντιασφυξιογόνες προβοσκίδες τους να κρέμονται από τις κάσκες τους, τις φυσούνες εκτόξευσης καπνογόνων ξηράς κόνεως προτεταμένες, τις βομβίδες κρότου λάμψης αναρτημένες στο στήθος, τα γκλομπς και τις ασπίδες απαστράπτουσες. Μας έρχονται δάκρυα στα μάτια στη θέα τους, αγαπητοί τηλεθεατές, κι αυτή τη φορά δεν είναι από τα δακρυγόνα… Και να, πίσω τους, ακολουθεί σχηματισμός μυστικών ασφαλιτών, με τις κουκούλες στα πρόσωπα, κι ένα πολύχρωμο παζλ από τζιν, τι σερτ και μπουφάν στα κορμιά τους, με σιδηρολοστούς στα χέρια έτοιμους ν’ ανοίξουν φρέσκα κεφάλια ανίδεων αληθινών αναρχικών και να κατεβάσουν βιτρίνες ανυποψίαστων νοικοκυραίων. Και πλησίστιο έρχεται το άγημα των ηρώων του PSI, των εκπροσώπων των πιστωτών μας που προέβησαν στην υπέρτατη θυσία της ανταλλαγής. Μέσα η κοιλιά, έξω το στήθος, τα spreads να ξεσκίζουν τα κουρεμένα ομόλογα! Γιατί, τι είναι η πατρίδα μας αν δεν είναι το PSI; Ούτε τα άπαρτα ψηλά βουνά, ούτε ο ήλιος της που σιγολάμπει. Όλα πατρίδα μας, κι αυτά κι ετούτα που δόθηκαν ενέχυρο και υπήχθησαν στο αγγλικό δίκαιο, μικρή ανταπόδοση της ευγνωμονούσης πατρίδος προς τους ευεργέτας της. Ρίγη συγκίνησης συνταράσσουν το κορμί των ανεπισήμων, γνησίων απογόνων ενός Εφιάλτη, ενός Αλκιβιάδη, ενός Πηλιογούση, ενός Τσολάκογλου κι όλων όσοι τίμησαν τους αγώνες του έθνους κατά του εαυτού του. Κι ακολουθεί η παρέλαση των λαφύρων της νέας εθνικής παλιγγενεσίας, οι μισθωτοί σκλάβοι των 440 ευρώ, οι άνεργοι των 360 ευρώ με τις χαρακτηριστικές αλυσίδες στο λαιμό και στα πόδια, τα φορολογικά υποζύγια που δανείζονται από τις γενναιόδωρες τράπεζες για να πληρώσουν τα χαράτσια, οι αιχμάλωτοι του ταξικού πολέμου, οι συλληφθέντες των διαδηλώσεων, οι υπόδικοι με κατηγορίες τρομοκρατίας, οι συνταξιούχοι που προορίζονται για τον Καιάδα των Λοβεροδοκουτρουμάνηδων. Ω, αυτό δεν είναι παρέλαση. Είναι ρωμαϊκός θρίαμβος! Ave, Καίσαρα Γιούνκερ, χαίρε αυτοκράτειρα Άνγκελα, χαίρε και συ ύπατε Παπαδήμο. Οι μελλοθάνατοι σας χαιρετούν!  ΚΙΜΠΙ

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...