Ηταν σημαντική η προχθεσινή ομιλία του πρωθυπουργού στην
Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Τόσο σημαντική, που δεν υπάρχει
περίπτωση να παίξει στα κανάλια. Δεν περιείχε αιχμές, βολές, εξάρσεις
που λατρεύουν να αναλύουν στα δελτία, αλλά οριοθέτησε το ιδεολογικό
πλαίσιο του νέου σοσιαλισμού που επαγγέλλεται το ΠΑΣΟΚ.
Μπορεί να συμφωνεί ή να διαφωνεί κανείς με την ανάλυση, αλλά είναι σημαντικό ότι ένας πολιτικός ηγέτης θέτει τις πολιτικές γραμμές μέσα στις οποίες ασκεί τη διακυβέρνηση.
Για παράδειγμα: είναι σίγουρο ότι η κ. Αλέκα Παπαρήγα και ο κ. Αλέξης Τσίπρας διαφωνούν με την αποστροφή «η Αριστερά που εμείς ονειρευόμαστε, δεν συγχέει την πρόοδο με τον κρατισμό. Αντίθετα, εφαρμόζει πολιτικές, ώστε να γίνουν διακριτοί οι ρόλοι κράτους και αγοράς και να παταχθούν φαινόμενα άθλιας συναλλαγής μεταξύ των δύο, τελικά, υπέρ των ισχυρών». Η διαφωνία τους φάνηκε από τις οργισμένες δηλώσεις τους για συντηρητική στροφή του ΠΑΣΟΚ. Αλλά, πάλι, ποιος τούς έδωσε το μονοπώλιο της προόδου;
Βέβαια πολλά από αυτά που είπε ο κ. Παπανδρέου δεν είναι ούτε προοδευτικά ούτε συντηρητικά. Είναι απλώς λογικά. Ποιος -πέραν της παλαβής Αριστεράς- θα διαφωνούσε ότι: «Αριστερά και πρόοδος, δεν είναι η ανομία. Είναι η ευνομία. Αριστερά και...πρόοδος, δεν είναι να κάνει ο καθένας ό,τι θέλει. Είναι η εφαρμογή των κανόνων. Βεβαίως, κανόνων δικαιοσύνης, κανόνων παντού. Αριστερά και πρόοδος, δεν είναι να επενδύεις σε μια κοινωνία “μπάχαλο” και να χαίρεσαι με εικόνες καταστροφής και βίας, που τελικά κάνουν και τον γύρο του κόσμου».
Η σημαντικότερη όμως διαχωριστική γραμμή που έθεσε ο κ. Παπανδρέου αφορά τον ρόλο του κράτους στην οικονομία: «Θέλουμε ένα κράτος, που δεν θα κληρονομεί χρέη στις επόμενες γενιές, δεν θα φορτώνει στους πολίτες ελλείμματα και δεν θα θυσιάζει το περιβάλλον στον βωμό της άναρχης ανάπτυξης. Η ευημερία μας, δεν μπορεί να διασφαλίζεται εις βάρος των παιδιών μας, του τόπου μας και του δημοσίου συμφέροντος».
Ενα κράτος που δεν παράγει ελλείμματα για να αφήσει χρέη στις επόμενες γενιές δεν σημαίνει για τον κ. Παπανδρέου αποχή από την οικονομία. Αντιθέτως, το κράτος κρατά τον εποπτικό του ρόλο στη λειτουργία της αγοράς. «Το κράτος», είπε, «είναι κοινωνικό, όχι όταν στραγγαλίζει την οικονομία, αλλά όταν προστατεύει τα κοινά από την ιδιωτική εκμετάλλευση. Οταν οριοθετεί δηλαδή την ιδιωτική εκμετάλλευση, ώστε να υπηρετεί πράγματι η αγορά τα κοινά». Το κράτος κατά τον πρωθυπουργό έχει σημαντικό ρόλο να παίξει στα κοινά αγαθά, τα οποία μάλιστα κατονόμασε: «είναι το περιβάλλον, είναι τα στρατηγικής σημασίας δίκτυα, είναι η υγεία, είναι η παιδεία, είναι η ασφάλεια, είναι η άμυνα, η πολιτική προστασία. Είναι η κοινοκτημοσύνη του πολιτισμού, της πληροφορίας, της παιδείας, που συσσωρεύεται πια από όλη την ανθρωπότητα στο Διαδίκτυο. Είναι η βασική υποδομή για την επικοινωνία και τις μεταφορές.»
Τέλος, κατά τον κ. Παπανδρέου: «Δεν είναι προοδευτικό να έχει το κράτος εκατοντάδες άχρηστους Οργανισμούς, μόνο και μόνο για να υπηρετεί πελατειακά συμφέροντα, αλλά τον λογαριασμό να τον στέλνει στον πολίτη». Ας ελπίσουμε ότι τον άκουγαν οι υπουργοί και τα στελέχη του.Tου Πασχου Μανδραβελη
Μπορεί να συμφωνεί ή να διαφωνεί κανείς με την ανάλυση, αλλά είναι σημαντικό ότι ένας πολιτικός ηγέτης θέτει τις πολιτικές γραμμές μέσα στις οποίες ασκεί τη διακυβέρνηση.
Για παράδειγμα: είναι σίγουρο ότι η κ. Αλέκα Παπαρήγα και ο κ. Αλέξης Τσίπρας διαφωνούν με την αποστροφή «η Αριστερά που εμείς ονειρευόμαστε, δεν συγχέει την πρόοδο με τον κρατισμό. Αντίθετα, εφαρμόζει πολιτικές, ώστε να γίνουν διακριτοί οι ρόλοι κράτους και αγοράς και να παταχθούν φαινόμενα άθλιας συναλλαγής μεταξύ των δύο, τελικά, υπέρ των ισχυρών». Η διαφωνία τους φάνηκε από τις οργισμένες δηλώσεις τους για συντηρητική στροφή του ΠΑΣΟΚ. Αλλά, πάλι, ποιος τούς έδωσε το μονοπώλιο της προόδου;
Βέβαια πολλά από αυτά που είπε ο κ. Παπανδρέου δεν είναι ούτε προοδευτικά ούτε συντηρητικά. Είναι απλώς λογικά. Ποιος -πέραν της παλαβής Αριστεράς- θα διαφωνούσε ότι: «Αριστερά και πρόοδος, δεν είναι η ανομία. Είναι η ευνομία. Αριστερά και...πρόοδος, δεν είναι να κάνει ο καθένας ό,τι θέλει. Είναι η εφαρμογή των κανόνων. Βεβαίως, κανόνων δικαιοσύνης, κανόνων παντού. Αριστερά και πρόοδος, δεν είναι να επενδύεις σε μια κοινωνία “μπάχαλο” και να χαίρεσαι με εικόνες καταστροφής και βίας, που τελικά κάνουν και τον γύρο του κόσμου».
Η σημαντικότερη όμως διαχωριστική γραμμή που έθεσε ο κ. Παπανδρέου αφορά τον ρόλο του κράτους στην οικονομία: «Θέλουμε ένα κράτος, που δεν θα κληρονομεί χρέη στις επόμενες γενιές, δεν θα φορτώνει στους πολίτες ελλείμματα και δεν θα θυσιάζει το περιβάλλον στον βωμό της άναρχης ανάπτυξης. Η ευημερία μας, δεν μπορεί να διασφαλίζεται εις βάρος των παιδιών μας, του τόπου μας και του δημοσίου συμφέροντος».
Ενα κράτος που δεν παράγει ελλείμματα για να αφήσει χρέη στις επόμενες γενιές δεν σημαίνει για τον κ. Παπανδρέου αποχή από την οικονομία. Αντιθέτως, το κράτος κρατά τον εποπτικό του ρόλο στη λειτουργία της αγοράς. «Το κράτος», είπε, «είναι κοινωνικό, όχι όταν στραγγαλίζει την οικονομία, αλλά όταν προστατεύει τα κοινά από την ιδιωτική εκμετάλλευση. Οταν οριοθετεί δηλαδή την ιδιωτική εκμετάλλευση, ώστε να υπηρετεί πράγματι η αγορά τα κοινά». Το κράτος κατά τον πρωθυπουργό έχει σημαντικό ρόλο να παίξει στα κοινά αγαθά, τα οποία μάλιστα κατονόμασε: «είναι το περιβάλλον, είναι τα στρατηγικής σημασίας δίκτυα, είναι η υγεία, είναι η παιδεία, είναι η ασφάλεια, είναι η άμυνα, η πολιτική προστασία. Είναι η κοινοκτημοσύνη του πολιτισμού, της πληροφορίας, της παιδείας, που συσσωρεύεται πια από όλη την ανθρωπότητα στο Διαδίκτυο. Είναι η βασική υποδομή για την επικοινωνία και τις μεταφορές.»
Τέλος, κατά τον κ. Παπανδρέου: «Δεν είναι προοδευτικό να έχει το κράτος εκατοντάδες άχρηστους Οργανισμούς, μόνο και μόνο για να υπηρετεί πελατειακά συμφέροντα, αλλά τον λογαριασμό να τον στέλνει στον πολίτη». Ας ελπίσουμε ότι τον άκουγαν οι υπουργοί και τα στελέχη του.Tου Πασχου Μανδραβελη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου