M A N I E R
this site the web

“Ουκ αν λάβοις”
Αναρτήθηκε από MANIER , Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014 at 5:40 μ.μ., in

“Ουκ αν λάβοις”: που μπορεί να μας οδηγήσει η κρίση; ταινία μ. μήκους”                                                                                         “Ουκ αν λάβοις”: άλλη μια εξαιρετική ταινία μικρού μήκους της Νάνσυ Σπετσιώτη.
Με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, των απολύσεων, των κατασχέσεων, των πλειστηριασμοών και την κρίση που θερίζει, φτωχοποιώντας και περιθωριοποιώντας τους ανθρώπους της εργασίας, εμάς, εσάς, το φίλο, το συγγενή, το
γείτονα… Στη θέση οποιουδήποτε από τους πρωταγωνιστές ενδέχεται να βρεθεί καθένας μας.
Σκεφτείτε το και πράξτε αναλόγως…

Παιζουν: Όλγα Δαμανη – Χαρά Τσιόγγα
Παραγωγή: Icona Studio – Παραγωγός: Δημητρης Γαλανόπουλος – Σενάριο- Σκηνοθεσία: Νάνσυ Σπετσιώτη – Διεύθυνση Φωτογραφίασς: Δημήτρης Κουκας – Μουσική: Μάριος Στρόφαλης – Μοντάζ Γιάννης Παρασκευόπουλος – Κοστούμια: Σοφία Κοτσικου, Τάσοσ Δήμας, Κατερίνα Χαλιώτη – Ήχος: Δημήτρης Ιωσηφέλης – Μακιγιάζ: Νατάσα Μιχαλοπούλου, Νότα Μυκιαδάκη – Βοηθός Σκηνοθέτη: Θοδωρής Ρουσόπουλος — Φωτογράφος Πλατώ: Θάλεια Γαλανοπούλου
                                 Αξιοπρέπεια και Αντοχή...

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Friends

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...