M A N I E R
this site the web

Εμείς, του Αυγούστου οι εκδρομείς

Αυτόν τον Αύγουστο τίποτε δε θα ‘ναι το ίδιο.

Ή μάλλον κάποια πράγματα θα μείνουν ίδια. Τα δυο φεγγάρια... Η έρημη πόλη... Τα πανηγύρια της Παναγίας στα χωριά... Οι φορτωμένες συκιές πίσω από τις ξερολιθιές... Τα νυχτερινά καράβια για την Αμοργό... Οι περιφερόμενες αποσκευές... Οι βραδινές βόλτες στην παραλία... Τα ζευγάρια πιασμένα από το χέρι... Ένα παγωτό χωνάκι... Τα διόδια... Καλά, αυτό άστο. Ξεφύτρωσαν παντού σα μανιτάρια και βάλθηκαν να σου ξαλαφρώσουν για τα καλά τις τσέπες.


Σήμερα, ήταν η τελευταία μέρα στη δουλειά. Όχι, δεν πήρα την κανονική μου άδεια. Ούτε κανείς με φώναξε για να μου δώσει τα ψίχουλα κάποιου επιδόματος. Ναι, αυτό που παλιά λέγανε επίδομα αδείας. Απλώς, σήμερα, έληξε η σύμβασή μου.


Εντάξει, δεν ήταν και καμιά σοβαρή σύμβαση. Οχτάμηνη. Συνθηματικά τη λέγανε “απόδειξη δαπάνης”. Δε με λογάριαζαν για εργαζόμενο. Περισσότερο κάτι σαν
προμηθευτή με θεωρούσαν. Δε φαινόμουν πουθενά. Για όλους ήμουν ο κύριος ανύπαρκτος. Ούτε ΙΚΑ, ούτε μπλοκάκι του ΤΕΒΕ, ούτε τίποτα. Πολύ απλά, ήμουνα ο ΚΑΝΕΝΑΣ.

Ο Στέφανος μόλις είχε γυρίσει από την Ιθάκη. Αυτός είναι από τους τυχερούς. Έχει σύμβαση ΙΚΑ που λήγει τον Οκτώβριο. Έμειναν με την Έλενα για μια βδομάδα σ’ ένα ενοικιαζόμενο με πενήντα ευρώ τη βραδιά. “Είναι καλά”, μου είπε. “Κι έχει φτηνό φαγητό”.


Ακόμα όμως κι αν είχα τη δυνατότητα ή το κουράγιο να ψάξω να βρω μια Ιθάκη, θα προτιμούσα να παίξω το ρόλο του ΚΑΝΕΝΑ.


Ένας ΚΑΝΕΝΑΣ που ξεγελάστηκε από τις δεκάδες υποσχέσεις ότι κάπου στον ορίζοντα θα δει τον καπνό κάποιας Ιθάκης. Ένας ΚΑΝΕΝΑΣ που επένδυσε με μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών την επαγγελματική του πορεία. Ένας ΚΑΝΕΝΑΣ που πάνω που του σπρώχνουν προς το μέρος του μια σχεδία να πιαστεί, γρήγορα διαπιστώνει ότι μπάζει νερά και βουλιάζει μαζί της.


Εντάξει ρε φίλε... Έμαθα καλά τον ρόλο του μαλάκα. Πάντως, ο ρόλος του καμπόσου και εξυπνάκια Οδυσσέα δε μου ταιριάζει καθόλου.


Πάντως, παρά τις δυσκολίες, έκανα κι εγώ τα σχέδιά μου για τον φετινό Αύγουστο. Οι σχεδίες κομμένες. Μόνο σχέδια... Για το μέλλον... Γελάς; Εντάξει, ας είμαι πιο ρεαλιστής. Για τον Αύγουστο μόνο.


Τελικά, όσο το σκέφτομαι, τόσο μ’ αρέσει περισσότερο. Θα προτιμήσω χειμερινά σπορ. Και μάλιστα εξτρίμ. Βουνά, αναρριχήσεις και τέτοια. Τι λες, θα ‘ρθεις για παρέα στον Γολγοθά (της ανεργίας);                                           
Του Θωμά Σίδερη left.gr

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...