M A N I E R
this site the web

ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ Ο ΚΑΜΙΝΗΣ..

Δεν θα γράψω  για την Αθήνα. Τα ξέρουμε όλοι αυτά- την εικόνα ντροπής για την πρωτεύουσα της χώρας, την εγκατάλειψη, τη βρώμα, την έλλειψη κάθε δημιουργικής νέας ιδέας από την πλευρά της δημοτικής αρχής.
Θα γράψω για την Πολιτική με π κεφαλαίο. Για την ανάγκη να κατανοήσουμε όλοι πως φταίμε κι εμείς για τη μοίρα μας. Εμείς που αδιαφορήσαμε για τα κοινά κι αφήσαμε τους καπάτσους να καπαρώσουν θέσεις και αξιώματα και να κάνουν πάρτυ εις βάρος μας. Εμείς που ψηφίζαμε για χρόνια τους "χαρισματικούς" που τα έλεγαν ωραία στην τηλεόραση και βαρεθήκαμε να ψάξουμε τα βιογραφικά τους και να  δούμε αν ήταν σε θέση να διοικήσουν.
Η Ελλάδα έφτασε εδώ που έφτασε σήμερα γιατί βολευτήκαμε με αυτήν την συγκεκριμένη πολιτική τάξη, που τόσο καλά εκπροσωπεί στην Αθήνα ο Νικήτας Κακλαμάνης.  Δείτε τι είναι ο Δήμος....Αθηναίων. Ένας μηχανισμός που υπάρχει κυρίως για να συντηρεί τους υπαλλήλους του. Τι να περισσέψει για έργα όταν το 75% του προϋπολογισμού πάει σε μισθούς??? Και ποίοι είναι αυτοί που έχουν διοριστεί στο δήμο για να εισπράττουν? Μα, τα "δικά μας παιδιά"! Σας θυμίζει κάτι όλο αυτό? Σας λέει κάτι για ελληνικό κράτος και την κατάντια μας?
Δείτε πώς πολιτεύτηκε όλα αυτά τα χρόνια ο δήμαρχος. Πέρα από δημόσιες σχέσεις και ατέλειωτες εμφανίσεις στην τηλεόραση, έδωσε καμιά μάχη για την πόλη του? Συγκρούστηκε με κάποια συμφέροντα? Τόλμησε να κάνει κάποια τομή, να πολεμήσει  με κάποιον τρόπο την αδράνεια και να φέρει λίγο φρέσκο αεράκι στην Αθήνα? Σας θυμίζει αυτό κάτι για τους πολιτικούς της κεντρικής σκηνής? Για το πώς έχωναν κάτω από το χαλί τα προβλήματα και τα άφηναν για" μετά"?
Φτάσαμε στη χρεωκοπία γιατί αφήσαμε να μας κυβερνούν αυτού του είδους οι πολιτικοί. Έχω μια ελπίδα. Ότι η κρίση που μας ταρακουνάει και μας τρομάζει, μπορεί να μας ξυπνήσει . Οι atenistas που , επιτέλους, κάνουν κάτι στην πόλη, δεν θα είχαν γεννηθεί αν δεν είχαμε φτάσει εδώ. Ξαφνικά αρχίζουμε να ζητάμε να έχουμε ρόλο ως πολίτες. Ήρθε νομίζω η ώρα να αλλάξουμε και το είδος των "αντιπροσώπων ΄μας. Στην Αθήνα έχουμε την ευκαιρία να εκλέξουμε δήμαρχο έναν 'τεχνοκράτη" που δεν τον ξέρουμε απο τα παράθυρα της τηλεόρασης. Τον ξέρουν όμως οι φοιτητές του στη Νομική Σχολή - τον ξέρουν όσοι είχαν την εμπειρία της συνεργασίας με τον Συνήγορο του Πολίτη. Είναι μορφωμένος και αποτελεσματικός. Και έχει δίπλα του μια ομάδα ικανών ανθρώπων.
Σκέφτομαι ότι αν καταψηφίσουν οι Αθηναίοι έναν κακό δήμαρχο , που βασίστηκε στην τηλεοπτική του άνεση και μας αντιμετώπισε ως "ιθαγενείς" και επιλέξουμε έναν  μη "πολιτικό" (με τα κριτήρια που επικρατούσαν μέχρι τώρα), θα έχουμε κάνει ένα πρώτο μεγάλο βήμα. Θα έχουμε στείλει ένα  μήνυμα. Ότι επιτέλους, οι πολίτες ξυπνήσαμε! Ότι η εποχή της γλυκιάς αποβλάκωσης τελείωσε. Ίσως κάπως βίαια - αλλά μπορεί και να μην γινόταν αλλιώς...Τώρα συμμετέχουμε, ελέγχουμε, τιμωρούμε και δίνουμε νέες ευκαιρίες. Δε βαριόμαστε πια , ούτε ξεγελιόμαστε απο τις χάντρες τις χρωματιστές. .
Θάναι ενα δυνατό μήνυμα και ελπιδοφόρο για όλη την Ελλάδα! Στο κάτω κάτω, η Αθήνα είναι η πρώτη πόλη της χώρας- ας ανοίξει τον δρόμο! ΑΙΣΙΟΔΟΞΩ.  lifo.gr 

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...