M A N I E R
this site the web

ΠΑΟ-koritsi: 1-0

του κοριτσιού του διπλανού portal     Μελέτησα παίδες. Άφησα όλες τις δουλειές μου (που ως γνωστόν δεν έχω) και μελέτησα πρώτα απ΄όλα τον Αλμπέρ Καμύ για δύο λόγους. Πρώτον γιατί τον χρησιμοποίησε ως βασικό επιχείρημα ο Βάζελος-πρεζόνι όταν τον έκραξα ως κολλημένο/υπάνθρωπο/ουγκ που ξοδεύει το 70% του χρόνου του σ΄ένα τόπι! Τι τόπι βρε άσχετη, μου είπε περιφρονητικά, εδώ ένας γίγαντας του πνεύματος σαν τον Καμύ έχει δηλώσει πως ό,τι ξέρει από ηθική το έμαθε απ΄τη μπάλα! Εγώ παίδες τον εκτιμάω πολύ τον Αλμπέρ αλλά πρέπει να παραδεχτούμε ότι αυτή ήταν μια μπαρούφα που μπορεί να ξεστόμισε ντίρλα σε κανα μπαρ κι από τότε στην πετάν στα μούτρα κάτι διανοούμενοι του κώλου (απ΄αυτούς που νομίζουν ότι ο Καμύ δεν έγραψε την Πανούκλα αλλά πέθανε από πανούκλα...) Αφού όμως ο βάζελος έπαιξε στην μικρή μου περιοχή, βγήκα κι εγώ στην αντεπίθεση: Ο Μπόρχες όμως ξέρεις τι του απάντησε μωρό μου; «Το ποδόσφαιρο είναι δημοφιλές γιατί η ηλιθιότητα είναι δημοφιλής!» Μούγκα στην στρούγκα του βάζελου. Την έκανε δε τάχιστα γιατί 1)είχε ξεμείνει από τσιτάτα και β) είχε να δει τον αγώνα ΠΑΟ –Μπάρτσα.

Αφού λοιπόν έμεινα μόνη (σαν το λεμόνι) άρχισα να ψάχνω με μανία προδομένης γκόμενας στην τεράστια βιβλιοθήκη μου.  .... Και, παίδες τρελάθηκα με τα ευρήματα. Τελικά πολλή διανόηση ήταν κολλημένη με τη μπάλα, το ξέρατε αυτό; Γι αυτό πήγε κατά διαόλου η ανθρωπότητα φίλε... Δεν είναι μόνο ο Καμύ, είναι και ο Μποντριγιάρ, ο Ουμπέρτο Έκο (πίτσα και καναπές, να πως πάχυνε ), ο Όργουελ, ο Ναμπόκωφ (καλά αυτός είχε κι άλλα βίτσια...), ο Σελίν (αυτός κι αν είχε κι άλλα βίτσια...), ο Ριλκε (είναι δυνατόν;), ο Νίτσε (προφανώς αφού τρελάθηκε το ριξε στη μπάλα. Δε μου κάνει εντύπωση. Εδώ ολόκληρος Μίκης Θεοδωράκης είχε κολλήσει με τη Λάμψη...)

Μετά άρχισα να οργώνω το διαδίκτυο να δω τι λένε τα μη διάσημα πρεζόνια. Έκανα τη βόλτα μου στα μπλογκς και στο ΦΒ, εκεί που τα αγόρια μιλάνε ανώνυμα=ειλικρινά. Βροχή τα σχόλια παίδες. Μαίνεται ένας τρίτος παγκόσμιος πόλεμος αντρών –γυναικών με επίκεντρο την μπάλα.

Συμπέρασμα: Η μπάλα είναι μια ιεροτελεστία καθαρά αντρική – girls stay out please. Κοριτσάρες, ειδικά εσείς που έχετε (όπως δυστυχώς κι εγώ) ροπή στον διανοούμενο γκόμενο μην τον ρωτήσετε ποτέ τι στο διάολο βρίσκει σοβαρός άνθρωπος στην κλωτσοπατινάδα. Θα σας πει (εκτός από τον απαραίτητο Καμύ) ότι είναι ένα σπορ «που φέρνει σε αντιπαράθεση την αξία με την τύχη, τη δικαιοσύνη με την αυθαιρεσία, την τραγωδία με την κωμωδία» και λοιπές παπαριές.

Επίσης κορίτσια μην νομίζετε ότι σας θέλουν να βλέπετε μαζί τους μπάλα. Όχι δεν σας θέλουν (απλώς δεν μπορούν να σας σουτάρουν ανοιχτά). Αυτό που θέλουν σαν τρελοί είναι να αποσυρθούν μέσα στο τεστοστερινούχο άντρο τους και να κάνουν κερκίδα με άλλους αξούριστους και άπλυτους, να βρίζουν, να τρώνε διάφορα σκατά που παραγγέλνουν, να ρίχνουν ψίχουλα στο πάτωμα, να πίνουν άπειρες μπύρες, να δοξολογούν τον Νίνη και να βρίζουν τις γκόμενες (και πρώην και επόμενες). Δηλαδή θέλουν έναν καταφύγιο αντρισμού (το λέω ευγενικά: παιδισμού ήθελα να πω) όπου το μάτι σας δεν θα μπαίνει να τους κρίνει, όπου άνετα θα μπορούν να αποκτηνωθούν και ελεύθερα θα είναι ο εαυτός τους: δηλαδή ένας δωδεκάχρονος 1, 85 με γένια 3 ημερών!

Αγόρια εγώ σας καταλαβαίνω. Έχετε φάει στη μάπα πολλά τελευταία. Τα κορίτσια έχουν βγάλει γλώσσα και ζητάνε, ο προϊστάμενός σας σας έχει βγάλει τη γλώσσα (στη δουλειά) για 800 ευρώ, σας στριμώχνουν στο μετρό, σας φασκελώνουν στο δρόμο, η κυβέρνηση σας περνάει για ηλίθιους, ο πατέρας σας πιστεύει ότι δεν είστε αρκετά άντρες και η μάνα σας πιστεύει ότι πρέπει να φοράτε πάντα σιδερωμένα πουκάμισα και να πηγαίνετε που και που στη θεία Μεταξία να της πείτε ένα γειά. Είστε πηγμένοι. Θέλετε κάπου να ξεδώσετε, να γαμοσταυρίσετε, να ουρλιάξετε, να φασκελώσετε, να απειλήσετε χωρίς να παρεξηγηθείτε. Θέλετε σαν τρελοί να κάνετε ένα σάλτο και να γυρίσετε πίσω στα 12, όταν συναντιόσαστε στην αυλή του σχολείου με τα παιδιά και παίζατε μπάλα μέχρι το βράδυ. Τότε που κανείς δεν περίμενε τίποτα από σας. (Μην στραβώνετε κορίτσια, το ίδιο δεν κάνετε και σεις όταν βγαίνετε για σοπινγκ-κόφιγκ-κομμωτήριγκ με τις φίλες σας;)

Αυτό που με χαλάει εμένα τελικά πολυαγαπημένοι αναγνώστες μου δεν είναι η μπάλα, που προφανώς έχει γίνει «το σημαντικότερο ασήμαντο πράγμα στον κόσμο». Είναι το κλισέ του πράγματος που απεχθάνομαι. Μου ρχεται να ξεράσω όταν βλέπω ΟΛΑ τα αγόρια στην μπάλα και ΟΛΑ τα κορίτσια στο Νύχι-Νύχι. Πες τε με ανώμαλη, πες τε με τρελή αλλά θα χαμογελάσω μόνο όταν δω τον Βάζελό μου να κάνει πεντικούρ και την αδερφή του να πίνει μπυρόνια στην θύρα 13!
  ΥΓ. Ο Καμύ εκτός της μπούρδας που λέγαμε έχει πει και κάτι πραγματικά καλό: Απ΄το ποδόσφαιρο έμαθα και κάτι πολύτιμο: Η μπάλα έρχεται από κει που δεν το περιμένεις! (ΣΩΣΤΟΣΣΣΣΣΣΣ!)              
PROTAGON  

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...