M A N I E R
this site the web

Ανεχθήκαμε, σιωπήσαμε, βολευτήκαμε…
Αναρτήθηκε από MANIER , Τρίτη 4 Μαΐου 2010 at 8:01 μ.μ., in

ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗς ΡΟΔΟΥ
Το κοινό περί δικαίου αίσθημα εξέφρασε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όταν ζήτησε από τον πρωθυπουργό την τιμωρία των υπευθύνων της κρίσης , κατά την συνάντησή τους στην Προεδρικό Μέγαρο.
Πρέπει να υπάρξει δικαιοσύνη και να παταχθεί η φοροδιαφυγή και η ατιμωρησία, τόνισε ο Κάρολος Παπούλιας κατά τη συνομιλία του με τον Πρωθυπουργό και ζήτησε να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι της σημερινής κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα. Κι όταν μιλάει ο πρώτος πολιτειακός άρχοντας, αυτό σημαίνει πολλά.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε αυτό που λένε όλοι οι Έλληνες, που καλούνται να πληρώσουν βαρύ φόρο , χωρίς να φταίνε σε τίποτα.
Και είναι αλήθεια. «Δεν τα φάγαμε όλοι μαζί, να πάνε φυλακή αυτοί που τα φάγανε» ζητά ο κόσμος, βλέποντας την καταιγίδα που έρχεται.
Ναι, δεν τα φάγαμε μαζί, αλλά βάλαμε κι εμείς το χεράκι μας. Αν όχι όλοι, πολλοί από μας. Σίγουρα οι ευθύνες δεν είναι ισομερείς. Δεν θα μπορούσαν να είναι. Όμως υπάρχουν στο βαθμό που ανεχθήκαμε, σιωπήσαμε και κυρίως βολευτήκαμε.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Friends

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...