Κοινωνικό σφαγείο Αναρτήθηκε από MANIER , Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012 at 8:46 π.μ., in

Ο 4χρονος Άγγελος κινδυνεύει από κύρωση του ήπατος αν δεν πάρει τα φάρμακα για την σπάνια ασθένειά του(Τυροσιναιμία τύπου 1). Τα φάρμακα κοστίζουν 1.300 ευρώ το μήνα και η οικογένεια του Άγγελου (εργάζεται μόνο ο πατέρας) έχει εισόδημα 900 ευρώ το μήνα. Ο ΕΟΠΥΥ ουσιαστικά δεν υπάρχει. Το κράτος πρόνοιας έχει καταργηθεί ως περιττό. Ο μισθός του πατέρα ενδέχεται να μειωθεί κι άλλο! Και το παιδί, το μέλλον αυτής της χώρας θα χαθεί πριν ν’ ανατείλει. Για ποιον γίνονται τότε οι περίφημες μεταρρυθμίσεις; Όχι βέβαια για τον άνθρωπο, όχι για την καλυτέρευση της ποιότητας της ζωής των εργαζόμενων και
των συνταξιούχων, ούτε για την ενίσχυση της παιδείας και του συστήματος Υγείας, αλλά για την επιπλέον συσσώρευση πλούτου. Κέρδος πάνω στο κέρδος. Υπ’ αυτή την οπτική, η θυσία χιλιάδων παιδιών, εκατοντάδων χιλιάδων ζωών, αποκαλείται ανταγωνιστικότητα. Αυτό το κοινωνικό σφαγείο θα συμπληρωθεί από τον εκφασισμό ολόκληρης της κοινωνίας και από πολιτικά μορφώματα τύπου Χρυσής Αυγής. Η τελευταία αν δεν υπήρχε, έπρεπε να εφευρεθεί από το κυρίαρχο οικονομικο-πολιτικό σύστημα, καθώς καλύπτει τα κενά του, ήτοι την έλλειψη ασφάλειας, την έλλειψη αστυνομικής τάξης, ακόμη και το κενό του κράτους πρόνοιας αλλά και την έλλειψη ιδεολογικής ταυτότητας. Ο αποπροσανατολισμός των «κάτω» μέσω των «ταγμάτων εφόδου» είναι ολοκληρωτικός, καθώς δεν βλέπουν πια το κέντρο απ’ όπου εκπορεύονται η δυστυχία και η απειλή στη ζωή τους, αλλά τον διπλανό τους ως δήθεν αιτία της τραγικής τους κατάστασης, της κόλασής τους. Με άλλα λόγια, η λειτουργία της Χ.Α. είναι απολύτως συστημική και είναι ανάλογη του κόμματος των ναζιστών στη Γερμανία του μεσοπολέμου. Η ύπαρξή της, όμως, πέραν τούτων σημαίνει την πλήρη χρεοκοπία όλων των πολιτικών κομμάτων και της κουλτούρας του απίστευτου εγωτισμού, του τραμπουκισμού, της ναρκισσευόμενης λαμογιάς, του αεριτζίδικου πλουτισμού –υλικού και συμβολικού(τέτοιον συσσωρεύει κι ένα φτωχό πολιτικό στέλεχος)- και της μισαλλοδοξίας που κυριάρχησαν ως «αξίες» στην μεταπολιτευτική ελληνική κοινωνία και οι οποίες υπό συνθήκες μη καθολικής αποδοχής θα έχρηζαν ψυχιατρικής αντιμετώπισης. Γι’ αυτό η οργή παραμένει βουβή. Γι’ αυτό ο ελληνικός λαός δεν εξεγείρετε, γιατί δεν εμπιστεύεται και πολύ περισσότερο δεν εμπνέεται από κανέναν. Περιμένει, συνεπώς, τη μοίρα του να προκύψει. Και επειδή δεν μπορεί να είναι εντελώς άπραγος, επειδή πρέπει να προσδώσει ένα κάποιο νόημα στη ζωή του και στις αιτίες που την κατάντησαν έτσι, επιτίθεται πρώτα στους έγχρωμους μικροπωλητές και στη συνέχεια στους Έλληνες, όπως συνέβη με τον πελάτη του έγχρωμου κουρέα της Μεταμόρφωσης, που τον ξυλοφόρτωσαν. Όμως, δεν είδαμε ακόμα τίποτα. Όσο θα οξύνονται τα πράγματα, τόσο θα ανεβαίνουν και τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής. Ακόμη χειρότερα, σε λίγο θα δούμε τους έγχρωμους μετανάστες αλλά και τους διαφωνούντες Έλληνες να τινάζονται στον αέρα. Ήδη σύμφωνα με πληροφορίες ο άνθρωπος που σκοτώθηκε στο Γύθειο, ενώ κατασκεύαζε εκρηκτικό μηχανισμό, ήταν χρυσαυγίτης! Τι θα γίνει, άραγε, αν αποφασίσουν να συγκρουσθούν με τη Χρυσή Αυγή το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ; Κοινωνικός εμφύλιος κατά το ανάλογο των «συμμοριών της Νέας Υόρκης»(σ.σ. όπως αποτυπώθηκε στην ομώνυμη κινηματογραφική ταινία του Σκορτσέζε), οι οποίες στο τέλος έγιναν «κιμάς» από τα κανόνια των «πάνω»!                                                                                                                    

ΓΙΩΡΓΟΣ Χ. ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ