M A N I E R
this site the web

ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ…

                                                               Στο παραπάνω video από την κοινή συνέντευξη Τύπου Μέρκελ – Σαμαρά, περιέχεται συμπυκνωμένη η σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας μας. Μέσα σε λίγες λέξεις, ο κ. Σαμαράς αποκάλυψε τον βασικότερο λόγο για τον οποίο η Ελλάδα βρίσκεται στη σημερινή κατάσταση. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι τα λόγια του δείχνουν ξεκάθαρα πως θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε στον ίδιο δρόμο.
Η ερώτηση του Γερμανού δημοσιογράφου είχε σχέση με τις «ευθύνες» του κ. Σαμαρά την εποχή που έκανε αντιμνημονιακή αντιπολίτευση. «Πρώτα απ’ όλα κανένας δεν είναι αναμάρτητος», απάντησε ο Έλληνας πρωθυπουργός, διαβεβαιώνοντας την Καγκελάριο της Γερμανίας, τους δημοσιογράφους, τους δανειστές, τους λαούς, ότι έχει επίγνωση της αμαρτωλότητάς του.
Ουσιαστικά, μιλώντας περί «αμαρτίας» ο κ. Σαμαράς προχώρησε σε μία δημόσια εξομολόγηση και ζήτησε τη
συγχώρεση. Ουδόλως με απασχολεί αυτή η κίνησή του, όσο σημαντική και ξεκάθαρη των προθέσεών του είναι. Διότι είναι! Δε νοείται σε μία Δημοκρατία να θεωρείς «αμαρτία» κάποια πολιτική άποψη. Δε μπορείς να βαφτίζεις «αμαρτωλούς» όσους στέκονται απέναντι στο Μνημόνιο.
Οι λέξεις δεν είναι καθόλου τυχαίες σε αυτές τις περιπτώσεις. Ο κ. Σαμαράς θα μπορούσε να πει: «κανείς δεν είναι αλάνθαστος». Θα ήταν μια πολιτική τοποθέτηση και όχι μια θεολογική προσέγγιση των πραγμάτων που οδηγεί σε παραληρηματικές καταστάσεις. Ναι, βρίσκεται σ’ ένα δαιμονικό παραλήρημα ο κ. Σαμαράς, όπως και οι βουλευτές του, οι βουλευτές της προηγούμενης κυβέρνησης και όσοι στηρίζουν τη σημερινή τρικομματική. Αφού, λοιπόν, θέλει να μιλήσουμε με θεολογικούς όρους και αμαρτίες, τότε η καταστροφή ενός λαού μόνο δαιμονισμένους μπορεί να ικανοποιεί. Αμαρτωλοί, λοιπόν, οι αντιμνημονιακοί, δαιμονισμένοι οι μνημονιακοί κι άντε να δούμε πού θα το φτάσουμε.
Εν πάση περιπτώσει, αυτό που με τρόμαξε πολύ περισσότερο ήταν η συνέχεια της απάντησης του κ. Σαμαρά. «(…) Θέλω να ξέρετε ότι το θέμα δεν είναι τι έκανα εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος χθες (…)» είπε ο Έλληνας πρωθυπουργός και το μυαλό μου ένιωσε έναν οξύτατο πόνο. Δηλαδή; Τι σημαίνει «το θέμα δεν είναι τι έκανα εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος χθες»; Παραγράφονται όλα; Πάλι σφουγγάρι;
Εφόσον κ. Σαμαρά «το θέμα δεν είναι τι έκανα εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος χθες», τότε προς τι η κοροϊδία του αιτήματος άρσης ασυλίας για τον Γιώργο Παπανδρέου και τις πιθανές ευθύνες του; Γιατί δουλευόμαστε μεταξύ μας; Κι ο Γιώργος Παπανδρέου μπορεί να πει το ίδιο ακριβώς. Ότι δεν έχει σημασία τι έκανε εκείνος χτες, αλλά σήμερα να δούμε πώς μπορεί να βοηθήσει την Ελλάδα από τη θέση του στη Σοσιαλιστική Διεθνή.
Γιατί άραγε να μην επικαλεστούν το ίδιο οι υπουργοί από το 1974 των οποίων τα πόθεν έσχες δημιουργήσατε επιτροπή για να τα ελέγξει; Μα και οι ίδιοι θα πουν ότι δεν έχει σημασία τι έκαναν αυτοί χτες, αλλά σήμερα να μη χαλάσουμε το ωραίο κλίμα της συγκυβέρνησης.
Γιατί ο Άκης Τσοχατζόπουλος βρίσκεται στη φυλακή; Έχει σημασία τι έκανε χτες; Γιατί ο Λάκης Γαβαλάς μπαινοβγαίνει στον Κορυδαλλό; Έχει σημασία αν χτες χρωστούσε στο Δημόσιο; Το θέμα είναι να δούμε σήμερα πώς μπορούν και οι δύο να βοηθήσουν την ελληνική επιχειρηματικότητα.
Γιατί άραγε να έχει ευθύνες ο Κώστας Σημίτης που μας έβαλε στην ευρωζώνη με πλαστά στοιχεία, γνωρίζοντας και την πλαστότητα των στοιχείων, αλλά και την καταστροφή που θα ερχόταν; Μα και αυτός το ίδιο θα πει. Έχει σημασία το χτες; Ας το ξεχάσουμε. Ας ξεχάσουμε τις ευθύνες του Κώστα Καραμανλή, του Γιώργου Βουλγαράκη, των «κουμπάρων», όλων! Τι σημασία έχει τι έκαναν χτες; Αυτό που μετράει είναι να μη χαλάσουμε την κοινή προσπάθεια για την ανάπτυξη (της Γερμανίας).
Κι ο ταβερνιάρης της Ύδρας; Γιατί τον πιάσατε; Δεν έκοψε αποδείξεις ΧΤΕΣ! Σήμερα μπορεί να κόβει και μάλιστα να κάνει και αγώνα εναντίον της φοροδιαφυγής στους άλλους ταβερνιάρηδες της Ύδρας. Κι άραγε, πόσο ηλίθιοι είμαστε που καθόμαστε και σας ακούμε κ. Σαμαρά να αθωώνετε το οικονομικό επιτελείο του Γιώργου Παπανδρέου που μας έριξε στον Καιάδα των αγορών; Αυτό δεν εννοούσατε λέγοντας «Θέλω να ξέρετε ότι το θέμα δεν είναι τι έκανα εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος χθες»;
Σε μία λογική κοινωνία που γνωρίζει τα δικαιώματά της και απολαμβάνει μια πραγματική Δημοκρατία, σήμερα το σκαλπ σας θα στόλιζε κάποια αίθουσα δικαστηρίου. Διότι δεν είστε εσείς ο δικαστής που θα κρίνει αν έχει σημασία το τι κάνατε χτες εσείς. Δεν έχετε το δικαίωμα να αυτοαθωώνεστε. Ούτε έχετε δικαίωμα να κρίνετε αυτό που έκανε στον ελληνικό λαό «οποιοσδήποτε άλλος χθες».
Είναι θέμα της δικαιοσύνης. Όμως φροντίσατε εμμέσως πλην σαφώς να περάσετε το μήνυμα για αμνηστία. Εγώ αυτό κατάλαβα. Η εντολή ήταν προς τον τελευταίο έντιμο δικαστή: «Μην το ψάχνεις, δεν έχει σημασία τι έγινε». Αυτό είπατε κ. Σαμαρά και αυτό ελπίζετε να πουν αύριο για εσάς οι επόμενοι που θα κυβερνήσουν. Αυτοί είστε και γι’ αυτό σας σιχαινόμαστε.                                                          

ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ

    

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...