M A N I E R
this site the web

Λ.Ναπολεόνι: Αργός τεμαχισμός της δυτικής δημοκρατίας στην Ελλάδα

«Η Ελλάδα μοιάζει όλο και πιο πολύ με εταιρεία υπό διαχειριστικό έλεγχο παρά με έθνος σε κρίση», σχολιάζει σε άρθρο της στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς η γνωστή Ιταλίδα οικονομολόγος και συγγραφέας Λορέτα Ναπολεόνι, επιχειρώντας μια αποτίμηση της κατάστασης στη χώρα.                                                                                                                                            
Εξηγεί ότι η τρόικα «οργανώνει την πρώτη κηδεία ενός ευρωπαϊκού κράτους για να την αντικαταστήσει με μια τευτονική εταιρεία που διοικείται από ξένους επαγγελματίες», τους οποίους χαρακτηρίζει ως «λόμπι της Μεγάλης Βρετανίας της πλατείας Συντάγματος». Αυτοί ορίζουν τώρα το μέλλον της Ελλάδας και πολλοί προέρχονται από νομικές εταιρείες που συμβουλεύουν τους γίγαντες του παγκόσμιου
χρηματοπιστωτικού συστήματος και την ΕΕ, τους θεσμούς που συνετέλεσαν στη δημιουργία της ελληνικής κρίσης χρέους, αναφέρει το άρθρο.
Όσο για τους Έλληνες πολίτες, η κα. Ναπολεόνι τονίζει ότι δεν μπορούν να αποδεχτούν την «προδοσία» τους από τη συνυπεύθυνη πολιτική τάξη και το ελληνικό κράτος, το οποίο έβλεπαν ως «καλό πατέρα» μετά την περιπέτεια της δικτατορίας. Η κατάσταση στους δρόμους της Αθήνας με ανέργους να περιφέρονται άσκοπα και με ηλικιωμένους να ζητιανεύουν είναι κατά τη συντάκτρια η εικόνα του «αργού τεμαχισμού της δυτικής δημοκρατίας».
Σημειώνεται μεταξύ άλλων ότι η αύξηση των αυτοκτονιών είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, καθώς αύξηση καταγράφουν και οι ψυχικές παθήσεις, από κατάθλιψη έως σχιζοφρένεια, που συνδέονται με την απότομη αλλαγή στις κοινωνικές συνθήκες: «Οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι γίνεται, ποιος διοικεί ή τι θα συμβεί αύριο. Δεν υφίσταται πλέον η βεβαιότητα».
Η Λορέτα Ναπολεόνι επισημαίνει ότι η λιτότητα διαβρώνει την κατά Κέινς «υπαρξιακή άγκυρα» που συνιστά το χρήμα. Προσθέτει ότι ο καφές, τα αυγά, το μοσχάρι, τα καύσιμα κοστίζουν περισσότερο στην Ελλάδα του μέσου μισθού των 600 ευρώ από τη Γερμανία των 2.200 ευρώ, με τον καθηγητή Πάνο Καζάκο να αποδίδει την ακρίβεια στην έλλειψη ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας παρά το ευρώ.
Η συντάκτης του άρθρου καταλήγει σχολιάζοντας ότι είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς πώς θα καταλήξει αυτή η θλιβερή ιστορία, αλλά το βέβαιο είναι ότι το χάσμα μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών της ευρωζώνης διευρύνεται μέρα με τη μέρα. «Σύντομα το μόνο που θα έχουν κοινό θα είναι ένα μικρό κέρμα, η σύγχρονη εκδοχή του χρυσού μήλου που οδήγησε την Ελλάδα σε έναν παράλογο, ανώφελο και άδικο πόλεμο».                                                            The Insider

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...