M A N I E R
this site the web

ΡΕ ΑΝΤΕ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ!

Δε γράφω δυο μέρες τώρα, γιατί είπα ότι θα μου περάσει, ότι θα ηρεμήσω λίγο, ότι δε θα βρίσω. Ήλπιζα ότι αν ξεκινήσω να γράφω δε θα βουρκώσω, δε θα κλαίω σα μαλάκας. Αλλά τελικά δε γίνεται.
Δε γίνεται, επειδή δε μου το είπαν, αλλά το έζησα. Να με κοιτάει στα μάτια και να μου λέει καθαρά «θα πουλήσω το νεφρό μου ρε φιλαράκι, αλλά θα τη σώσω». Να μου το λέει θυμωμένος και αποφασισμένος. Να ξέρω ότι το εννοεί.
Αυτός άνεργος. Απολυμένος. Εκείνη, η γυναίκα του, νοσηλεύτρια των 700 ευρώ. Να της έχουν βρει καρκίνο στο μαστό.

Κανείς από τους δύο να μην έχει πατήσει τα 40. Στα δημόσια νοσοκομεία που το έψαξαν τους έλεγαν κάτι για σειρά στο χειρουργείο και ελλείψεις στο προσωπικό. Στα ιδιωτικά, ακατέβατα 3.000 ευρώ αμοιβή ο γιατρός.
Το ταμείο του Δημοσίου, δεν καλύπτει ούτε τον υπέρηχο μαστού. Από την τσέπη τους κι αυτά τα 15 ευρώ. Στο σπίτι 3 παιδιά. Να μη μάθουν τίποτα. Κι αυτός αποφασισμένος. «Να πουλήσω το νεφρό μου ρε φιλαράκι. Σε κάποιον να το πουλήσω».
Και να μην έχω 3.000 ευρώ να του τα δώσω κι όποτε μπορέσει να μου τα γυρίσει. Ούτε να ξέρω κανέναν να έχει. Αυτοί είναι οι γνωστοί μου, τι να κάνουμε τώρα; Δεν έχει κανείς τους τόσα.
Γι’ αυτό δε γουστάρω να γράψω. Επειδή, στ’ αρχίδια μου όλα. Και όλοι. Κοπρόσκυλα. Τσογλάνια. Και οι αριστεροί και οι δεξιοί. Που με καλούν να τους ψηφίσω. Τα τρία μου θα πάρουν.
Το ιερό δικαίωμα της ψήφου ας το εξασκήσουν όσοι πιστεύουν ότι η ψήφος είναι πιο ιερή από την ανθρώπινη ζωή και την αξιοπρέπεια. Εγώ δεν την έχω για πιο ιερή. Κι επειδή κανείς τους δεν την υπερασπίστηκε όπως έπρεπε, να πάνε να πηδηχτούν όλοι μαζί παρέα.
Παπάρια αγώνα έδωσαν μέσα στη Βουλή τα κόμματα της Αριστεράς. Όλα πέρασαν. Και τα μνημόνια και τα μέτρα και οι συμβάσεις και τα μεσοπρόθεσμα. Κι ούτε κατάφεραν τα δύο κόμματα της Αριστεράς να πουν μια καλημέρα μεταξύ τους.
Τριάντα βουλευτές έχουν σήμερα. Και τι έγινε άμα γίνουν 50 ή 60; Οι άλλοι 240 θα συνεχίσουν να ψηφίζουν μέτρα. Τι μέτρα; Αυτά που περνάνε κρυφά τις νύχτες ανεβάζοντας τη συμμετοχή των καρδιοπαθών στα φάρμακα, από το 10% στο 25%.
Πολλοί Ιατρικοί Σύλλογοι ήδη ουρλιάζουν ότι μικροσυνταξιούχοι, άνεργοι, απολυμένοι καρδιοπαθείς υποθεραπεύονται με κίνδυνο της ζωής τους, επειδή αποφασίζουν μόνοι τους να μειώσουν τις δόσεις των φαρμάκων τους για να κάνουν οικονομία.
Κόβουν το χάπι στη μέση, για να φτάσει το κουτί για διπλάσιες μέρες. Αυτές είναι οι σαλονάτες μάχες της Βουλής. Λόγια, λόγια, λόγια κι όλα περνάνε. Σαν οδοστρωτήρας. Νεκροί που δεν καταγράφονται πουθενά.
Και σου λέει «παρακαλείστε να διαμαρτύρεστε ησύχως». Όχι ρε μπαγλαμά. Δεν έχει ησύχως, γιατί εσύ τσεπώνεις και 3 και 13 και 30 χιλιάρικα από το γαμωβουλευτιλίκι σου κι ο άλλος πουλάει το νεφρό του για να σώσει τη γυναίκα του.
Γιατί να σε ψηφίσω μωρή γλάστρα; Για να κάνεις το άλλοθι στη δημοκρατία τους; Όλοι αθώοι. Παραγράφονται τα αδικήματα με μια μονοκονδυλιά. Κι ο άλλος χάνει τη γυναίκα του. Βρε άντε στο διάολο που θα συνδιαλλαγώ μαζί σας. Στον κώλο σας να τη βάλετε την κάλπη και τ’ αποτελέσματά της. Μπινέδες.
Και ναι ρε, βρίζω την Αριστερά γιατί από την Αριστερά περίμενα να μπει μπροστά και να βγει στους δρόμους. Ούτε από τα δεξιά φασισταριά, ούτε από τα πράσινα λαμόγια περίμενα τίποτα. Δε με απογοήτευσαν αυτοί. Απέναντί μου ήταν. Ε, τώρα πήγα απέναντι και στις κοκότες του πολιτικού πολιτισμού. Ριζοσπαστική Αριστερά και αρχίδια. Άντε ρε ρόμπες. Και τρόμπες.           

ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ


0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...