M A N I E R
this site the web

Το μαύρο σύννεφο

Θα ήθελα να κάνω μια θερμή παράκληση προς εκείνους που θα κάνουν σήμερα ή αύριο τις όποιες ανακοινώσεις για το μέλλον της χώρας μετά την ολοκλήρωση των διαφόρων διαπραγματεύσεων.

Μην ισχυρισθείτε ότι μας σώζετε, μην εμφανιστείτε αλαζονικά στις τηλεοπτικές κάμερες καμαρώνοντας για...



...την "οριστική" λύση, μην χαμογελάσετε με το ύφος "τώρα μου χρωστάτε".

Είτε μνημονιακοί είτε αντιμνημονιακοί είτε μετριοπαθείς, σχεδόν όλοι οι Έλληνες πολίτες έχουμε φτάσει στα όρια μας. Ο μεγαλύτερος εχθρός της εθνικής προσπάθειας είναι αυτή τη στιγμή η ψυχολογική και συναισθηματική κόπωση όλων μας. Έχει μπει η κατάθλιψη στο κάθε σπίτι και στο κάθε μαγαζί, τα νεύρα μας είναι σπασμένα.


Κοιτάζω γύρω μου τους ανθρώπους και οι μισοί κυκλοφορούν
βουρκωμένοι και με το κεφάλι κάτω. Διαπιστώνω ότι γελάνε λιγότερο, ονειρεύονται λιγότερο, ερωτεύονται λιγότερο και δεν ελπίζουν σχεδόν καθόλου και σε τίποτα. Έχουμε βαρύνει.

Από αυτό το γιγαντιαίο μαύρο σύννεφο έχουν γλιτώσει κυρίως εκείνοι κι εκείνες που δεν μένουν πια εδώ και κουβαλούν την Ελλάδα ανά τον κόσμο είτε στα πανεπιστήμια στα οποία φοιτούν είτε στους χώρους εργασίας τους. Κι αυτή είναι η πιο φρικτή συνέπεια από όλες. Δεν βρίσκουν μόνο λεφτά εκεί έξω, βρίσκουν και λόγους να χαμογελούν, να ζουν πιο άνετα, πιο ελεύθερα, λιγότερο ενοχικά.


Η Ελλάδα μας δεν θα σωθεί από τη μια μέρα στην άλλη, δεν θα τη σώσει από μόνη της καμία πολιτική/οικονομική απόφαση και καμία κυβέρνηση. Να μη "σωθούμε" λοιπόν ξανά μόνο στα δελτία των 8 και μόνο για να πετύχει η πόζα εθνικού σωτήρα κάποιου πολιτικού.


Χρειαζόμαστε μονάχα να μας πουν λιτά και υπεύθυνα τι αναλογεί στον καθένα μας να πράξει για να ξεκολλήσει το κάρο από τη λάσπη. Ας ξεκολλήσει και μετά πάμε και με χίλια.                                                                                    
Παραπολιτική

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...