Ναι θέλω να φύγω από την Ελλάδα άμα τα πράματα δυσκολέψουν περισσότερο.
Θέλω να φύγω άμα μειωθεί ο μισθός του άντρα μου περισσότερο. Θέλω να
φύγω αν αυξηθούν κι άλλο οι τιμές και μείνει σταθερό το εισόδημα. Έγινα πρόσφατα μάνα και αποφάσισα να μείνω στο σπίτι και να μεγαλώσω το παιδί μου και να το φροντίσω αυτά τα πρώτα χρόνια που πραγματικά με χρειάζεται. Θα ήθελα να το κάνω σε μια κοινωνία που δεν με στραβοκοιτάζει επειδή δεν δουλεύω για να του πάρω σπίτι και το καλύτερο αυτοκίνητο στο μέλλον.
Η νοοτροπία των ανθρώπων σε αυτό τον τόπο με το υπέροχο κλίμα και το καθαρό ακόμα περιβάλλον, είναι κάτι που προσπαθώ να μη με αφορά. Έκλεισα την τηλεόραση, άνοιξα το pc και πήρα την ενημέρωση στα χέρια μου. Η ζωή μου είναι υπέροχη.
Δεν μου επιβάλλει κανείς ανάγκες... το κάνω μόνη μου και σύμφωνα με τα γούστα μου και όσο κόβει το μυαλό μου τόσο προχωράω.
Με λίγα αγγλικά γυρίζεις τον κόσμο εδώ μέσα. Βρίσκεις, άμα θες, εισιτήρια για χώρες που το pc το καθίζουν πάνω στο γιδόσταμνο και αρμέγουν και κανονίζεις και πας με τα ευρώ σου. Παλιά με τη δραχμή πήγαινες στη Βουλγαρία και ήσουν κοσμογυρισμένος. Άμα έβγαζες εισιτήριο για Νέα Υόρκη ας πούμε, ήταν για να φύγεις μετανάστης.
Έγιναν πολλά τα τελευταία 15 χρόνια στην Ψωροκώσταινα! Άνοιξε ο ματης μας!
Είδαμε όμορφες καλοσχηματισμένες Ρωσσίδες, Ρουμάνες, Πολωνές κυρίες στα παζάρια μας και πετάξαμε τα τσεμπέρια και σουλουπωθήκαμε κι εμείς οι χαμηλοκώλες μη μας φάνε τους άντρες μας (άμα ξέραμε πως έφεραν μαζί και τους ιπποτικούς άντρες τους... θα τον χαλαλίζαμε το Μήτσο μας!)
Είδαμε αλλοεθνείς να υπερέχουν στις δουλειές που εμείς περιφρονήσαμε και απαξιώσαμε αλλά φευ δεν εγκαταλείψαμε γιατί δεν δημιουργήσαμε τίποτα καλύτερο για τους καλύτερους εαυτούς μας, και παραμένουμε οι λάθος άνθρωποι, στις λάθος θέσεις και τη λάθος εποχή και δεν εννοούμε να το καταλάβουμε!
Είδαμε νέα ζευγάρια και μεγαλύτερα να μεγαλώνουν παιδιά χωρίς να χρειάζονται βοήθεια από παππούδες και προ παππούδες σε ξενόγλωσσα blog κυρίως και να τα καταφέρνουν περίφημα!
Είδαμε και βλέπουμε την πολιτική σκηνή του τόπου να γιουχάρεται και τους συντελεστές του έργου να συνεχίζουν για να περισώσουν την όποια αξιοπρέπεια τους (προφασιζόμενοι το "έργο" φυσικά) και ας τους τρέχουν τα ζουμιά από τις ντομάτες στη μούρη!
Είδαμε και βλέπουμε "το λίπος" του Νεοέλληνα να μην καίγεται και ο νόμος να μπορεί να πιάσει μόνο τον πλαδαρά αδύνατο λόγω βιοπάλης και όχι τον fitness αδύνατο λόγω lifestyle!
Μην κοιτάς εγώ! Τρώω παντεσπάνι τώρα που μπορώ να πάρω ακόμα γάλα, αλεύρι, αβγά, βούτυρο και ζάχαρη... τι νόμισες από χρυσάφι δε φτιάχνεται κι ας το προτιμά η Αντουανέτα!
Άμα κάτσεις λίγο στο σπίτι τη φιλοσοφείς αλλιώς τη ζωή! Θέλει και λίγο χρόνο ο εγκέφαλος για να αντιληφθεί κάποια πράματα. Όταν θα έρθει η αποφράδα ώρα να ξαναεργαστώ σε αυτή την ανεκδιήγητη αγορά αυτής της ανεκδιήγητης χώρας θα τα ξαναζυγίσουμε τα πράματα οικογενειακώς και άμα δε μας παίρνει θα φύγουμε.
Η οικονομία είναι ο καθοριστικότερος παράγοντας για να παραμείνεις κοινωνικό ον. Άμα δεν φροντίσεις να εξασφαλίσεις τα απαραίτητα και να προσδιορίσεις τα περιττά στη ζωή σου είσαι τελειωμένος απανταχού της γης.
Από τότε που με θυμάμαι έχω ένα τεφτέρι και γράφω. Στο δημοτικό λευκώματα και ημερολόγιο, στο γυμνάσιο και λύκειο και στο πανεπιστήμιο ημερολόγιο διατροφής, ποίησης και λογοτεχνίας και ημερών και μεροκάματων.
Στον εργένικο αρχικά και μέχρι σήμερα στον έγγαμο βίο μου, διατηρώ ένα αρχείο ηλεκτρονικό στον υπολογιστή μου, που από προσωπικός προϋπολογισμός έγινε οικογενειακός προϋπολογισμός τα τελευταία 3 χρόνια και τώρα πια και αυτό το blog που φιλοξενεί τις σκέψεις και τα έργα μου.
Αυτό το εξελόφυλλο άμα πέσει στα χέρια σου με ξέρεις απέξω κι ανακατωτά!
Τι ψώνισα από το σούπερ μάρκετ και τη λαϊκή, τι έδωσα για νοίκια, ρεύμα, πετρέλαιο, νερό, ασφάλειες αυτοκινήτου, σέρβις, σήματα, κλήσεις τα δάνεια που πήρα και έσβησα από το 2004 ως σήμερα αυτά που τρέχουν, τα χαράτσια σε ταμεία και εφορείες, τα λεφτά που έδωσα για δώρα και ψυχαγωγία και τα λεφτά που εξοικονόμησα κόβοντας από προσωπική φροντίδα, τα έσοδα προβλεπόμενα και πραγματικά μηνιαία και αναλυτικά όλα!
Στην αρχή του το 2004 όταν βγήκα να ζήσω με 600€ πρώτο μισθό και για 3 χρόνια στη σειρά αυτό το εξελόφυλλο έβγαζε μόνο αρνητικό ισοζύγιο. Φώναξα πολύ τότε!
Έβρισα, αγανάκτησα, ήμουν ανάσες πριν τη μετανάστευση, έλεγα καλύτερα πολίτης 2ης κατηγορίας στην αλλοδαπή παρά 5ης στη χώρα μου! Για να επιβιώσω δούλευα σαν σκυλί μαύρο ώρες ατελείωτες σε δουλειές που δεν αντιστοιχούσαν στα προσόντα, μου αλλά πλήρωναν καλύτερα και μου επέτρεπαν να πληρώνω το νοίκι μου τουλάχιστον!
Έβρισα πολύ τότε: τη γενιά μου, τη γκαντεμιά μου, το σόι μου, την τύχη μου μέσα κι όξω, τους μετανάστες, τα αφεντικά, τους αριστερούς τους δεξιούς και τους κεντρώους, τους μορφωμένους και τους αμόρφωτους, τους φίλους, τους εχθρούς, τους γνωστούς και τους άγνωστους, τη χώρα, το κράτος, το Θεό, το σπιτονοικοκύρη, τα αδέσποτα, τους ταξιτζήδες, τους λεωφορειατζίδες, τον κωλόκαιρο... ό,τι βάζει το μυαλό σου!
Ήθελα κι εγώ πόρτα για ξεχειμώνιασμα και να μη με νοιάζει τίποτα, αλλά για κάτι τέτοιο έπρεπε να γυρίσω στο χωριό μου και να γίνω αλκοολική μαζί με τους υπόλοιπους άνεργους και παραιτημένους συντοπίτες μου που απολαμβάνουν τον κάματο της γενιάς του '40 και λιάζονται κάτω από τον ελλαδίτικο ήλιο με το φραπέ, την μπύρα ή το σκατς στο χέρι!
Ξέμεινα εδώ τότε.
Το εξελόφυλλο με νοικοκύρεψε με τον καιρό. Μου έδωσε μια εικόνα της ζωής μου. Όταν έπαιρνα ας πούμε 580 μηνιαία και ήθελα +657 για να βγω στα απαραίτητα, έξυνα το κεφάλι μου να λύσω το γρίφο! Δε μπορεί ρε γαμώτο πως τη βγάζουν οι υπόλοιποι; Για σκέψου... πως;
Η κίνηση είναι η απάντηση για' μένα. Άμα βρίσκεσαι σε κίνηση και δε φοβάσαι να αφήσεις τον κόπο σου και τη σιγουριά σου στη δουλειά και άμα δημιουργείς τη θέση εργασίας που θέλεις για τον εαυτό σου, τότε αμείβεσαι κι εδώ καλά. Αλλά δε στο συγχωρεί κανείς.
Δεν σε δικαιώνει κανείς, δε στο αναγνωρίζει κανείς. Ένα κομμάτι της αυτοπραγμάτωσης είναι και η αποδοχή από τους γύρω μας. Οι Έλληνες δεν έχουμε αυτή τη μεγαλοψυχία. Δεν κρίνουμε ποτέ κάποιον σύμφωνα με τα συμφραζόμενά του, αλλά σύμφωνα με τα όσα έχουμε πετύχει εμείς και θέλουμε "να αποτύχει" εκείνος.
Λέω οι Έλληνες γιατί δεν έχω ζήσει αλλού αλλά και για λόγους ιστορικούς... ποτέ δε σταματάει ο εμφύλιος εδώ.
Άμα τα πράματα γίνουν πολύ χειρότερα θα φύγουμε. Σαν έξυπνοι άνθρωποι, σαν θνητοί, σαν ταπεινοί βιοπαλαιστές, σαν πολίτες του κόσμου, σαν τα πουλιά που μεταναστεύουν σε ζεστές χώρες.
Θα σε πάρω κι εσένα μαζί άμα με έχει καλά ο θεός και έχω πρόσβαση στο ίντερνετ! Εξυπακούεται! Πηγή: stayorgo.gr Nooz.gr
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου