M A N I E R
this site the web

Παγκοσμιοποίησης εγκώμιο.

Tης Ξένιας Kουναλάκη
«Thank God for globalisation!» ή «Ευχαριστώ Θεέ μου, που υπάρχει και η παγκοσμιοποίηση» θα μπορούσε να αναφωνήσει κάθε Ελληνας τα τελευταία 24ωρα που πληθαίνουν πάλι οι συζητήσεις περί συντεταγμένης ή μη, εντός ή εκτός Ευρωζώνης, χρεοκοπίας της Ελλάδας. Πριν από λίγα χρόνια, η παγκοσμιοποίηση ήταν ο αριστερός μπαμπούλας των μαζών, το επιχείρημα για όλα τα δεινά του ελληνισμού, ο φόβος και ο τρόμος κάθε εργάτη, φοιτητή και εθνικά σκεπτόμενου πολίτη. Σήμερα είναι ο σωτήρας μας, ο λόγος για τον οποίο παραμένουμε στην ΟΝΕ, το ευρώ και το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα εν γένει. Αν δεν υπήρχε η παγκοσμιοποίηση, το πιθανότερο είναι ότι θα βρισκόμασταν ήδη στο περιθώριο, όχι μόνο της Ε.Ε. και της Ευρώπης, αλλά της παγκόσμιας κοινότητας, κάτι μεταξύ Αλβανίας επί Χότζα και Βόρειας Κορέας, χωρίς καμία δυνατότητα αναχρηματοδότησης, πτωχευμένοι και απομονωμένοι, στα πρόθυρα του λιμού.
Στο όνομα όμως της παγκοσμιοποίησης κι επειδή ένα δανειάκι...κάποιου δήμου της Ανω Μουσουνίτσας θα μπορούσε να οδηγήσει σε αναστολή καταβολής της επόμενης δόσης και μετά στη χρεοκοπία και να ακολουθήσει ένα ντόμινο συνεπειών για ολόκληρη την Ευρωζώνη, που τελικά θα μπορούσε να περάσει την πέρα όχθη του Ατλαντικού και να γκρεμίσει την Ουόλ Στριτ και ενδεχομένως την αμερικανική οικονομία, είμαστε ακόμη ζωντανοί και πιθανότατα θα είμαστε ακόμη ζωντανοί εντός ευρώ και μετά τον Οκτώβριο, οπότε τελειώνουν τα χρήματα για μισθούς και συντάξεις.
Προς το παρόν, τα γενναία ομολογουμένως πακέτα βοήθειας προς την Ελλάδα είναι peanuts (φιστίκια) μπροστά στις απώλειες που θα μπορούσε να προκαλέσει μια γενίκευση της κρίσης χρέους στις μεγάλες οικονομίες της Ευρωζώνης και αλλού. Κι έτσι έχουμε την πολυτέλεια να μας πληρώνουν και να καρδιοχτυπούν για μας: η Ελλάδα είναι η πιο ακριβή ερωμένη της Ευρωζώνης. Με το ένα πόδι απ’ έξω, έτοιμη να φύγει, έχει όλους τους μνηστήρες στα πόδια της να την εκλιπαρούν να μείνει, για να μην αφήσει πίσω της συντρίμμια, ρίχνοντας λεφτά και συναισθήματα στα πόδια της. Ο γερμανικός Τύπος αγωνιά για την επιτυχία της εργασιακής εφεδρείας, ο Economist πλέκει το εγκώμιο της Αννας Διαμαντοπούλου, κλείνοντας το μάτι στον ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης επειδή (at last!) μία μεταρρύθμιση στη χώρα μας πέρασε με διακομματική συναίνεση, ο Αμερικανός πρόεδρος Ομπάμα θορυβημένος για τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα στέλνει τον υπουργό Οικονομικών του Γκάιτνερ να συμμετάσχει στο Γιουρογκρούπ, τα ιρλανδικά ομόλογα βλέπουν τη θετική τους πορεία να ανακόπτεται λόγω της αλγεινής κατάστασης της ελληνικής οικονομίας. Δεν αποκλείεται να δούμε σύντομα συνάντηση της καγκελαρίου Μέρκελ με τον Φωτόπουλο της ΓΕΝΟΠ, για να τον πείσει να βοηθήσει στη συλλογή του ειδικού τέλους με τον λογαριασμό της ΔΕΗ. Αν τη δεχθεί φυσικά.  kathimerini.gr 

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...