M A N I E R
this site the web

Η oδύσσεια μιας αμαρτωλής.

ΑΠΟ ΤΗ LOVE COMPANY Πενταπλάσιοι απολύθηκαν από Πήγασο και «Ελευθεροτυπία» συγκριτικά με όσους απολύθηκαν από τον ΔΟΛ, μέσα στο 2010. Αλλά ο κύριος Ψυχάρης βάζει φωτιά στα όργανα. Ιδίως τα συνδικαλιστικά. Και μάλλον δεν είναι τόσο καλός μάνατζερ όσο ενομίζετο - εφόσον ο Πήγασος έχει απολύσει πάνω από 300 ανθρώπους (σχεδόν) χωρίς να ανοίξει ρουθούνι.  Και ο δήμιος δεν είναι το κοινό, είναι το Κράτος. Το οποίο, φαλιρίζοντας, αναγκάστηκε να περιορίσει την τυχάρπαστη διανομή κρατικής διαφήμισης και τις χαριστικές ρυθμίσεις Ξαναβγάζει το «Crash» ο κύριος.....Τράγκας. Κρίμα που ο πρώην αρχισυντάκτης του διευθύνει τώρα την τηλεόραση του Σκάι!  Ο οραματικός εκδότης κύριος Μαρινάκης ενδιαφέρεται να αγοράσει τον Flash και τον Sport TV από τον κύριο Λαυρεντιάδη, ο οποίος, ως φαίνεται, ολοκλήρωσε την αποστολή του στο ξεψείρισμα των ελληνικών media  Το «Olive» (επίσης του κυρίου Λαυρεντιάδη) μετατρέπεται σε ένθετο του «Θέματος», ζηλεύοντας τη δόξα του «Γαστρονόμου» - του μόνου κυριακάτικου ενθέτου που προσθέτει φύλλα στην έκδοση. Άλλα, όμως, τα μάτια του λαγού... Βαθμηδόν τα ένθετα κατάντησαν από ευχή κατάρα - γι' αυτό και μια από τις επωδούς του κύριου Σταύρου είναι ότι πρέπει να απαλλαγεί ο ΔΟΛ από το πλήθος των περιοδικών του και να αφοσιωθεί ξανά στις εφημερίδες  Aixmi.gr λέγεται το σάιτ που ανέβασε την περασμένη εβδομάδα ο διευθυντής ειδήσεων του Mega Χρήστος Παναγιωτόπουλος, με πλήθος μαζορέτες. Το Τwitter (που είναι ο παλμογράφος του δημόσιου αισθήματος) τον λοιδόρησε - και για το ουσιαστικό και για το αισθητικό μέρος. Ίσως, όταν αρχίσουν να σερφάρουν οι γριές με τη μαύρη μαντήλα (για έξτρα δόση Τρέμη), να ανατραπούν οι εντυπώσεις Πάντως, ο απεγνωσμένος τρόπος με τον οποίο στρέφονται τα ελληνικά media στο ίντερνετ είναι σχεδόν αστείος (όταν δεν είναι τραγικός). Κάθε ξέμπαρκη βεντέτα και κάθε τσακισμένο μέσο στρέφεται εκεί, χωρίς ιδιαίτερο κόπο, για να βρει τον απολεσμένο του παράδεισο. Από κοντά, διαγκωνίζονται οι συνήθεις φτωχοδιάβολοι της Β' Εθνικής, στήνοντας τυχοδιωκτικά μπλογκ με ολίγη από εκβιασμό και πολλή από εξαγορασμένα ψεύδη - τα οποία, μάλιστα, φαντασιώνονται ότι έχουν και πολιτική δύναμη, μέχρι να καταλήξουν στο εικονίδιο του trash, είτε στο χαντάκι της κοινωνίας. Τα μόνα σάιτ που έχουν δημοσιογραφικό ρόλο και νόημα είναι τα σάιτ των εκδοτικών οργανισμών - και δεν είναι τυχαίο ότι η επισκεψιμότητά τους αυξάνει κατακόρυφα  Ξεπούλησε η «Real» με τον τραγουδιστή του έρωτα Ιωάννη Πάριο, του οποίου οι φωνητικές χορδές από το πολύ ερωτικό σαλέπι έχουν ραμολιμεντάρει και πάλλονται όπως όταν πετάς ένα βότσαλο στη λίμνη - ή όπως όταν πετάς τη δημοσιογραφία σε έναν λάκκο με σιντί. Τον Πούλιτζερ. Εν τω μεταξύ, όλο και περισσότερο οι δημοσιογράφοι ασχολούνται με τον μισθό τους πάρα με το προϊόν που βγάζουν. Με αποτέλεσμα τα περισσότερα των εντύπων να είναι σαν λαβωμένες κόρες που εκλιπαρούν τον δήμιό τους να τις αποτελειώσει   LIFO

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...