M A N I E R
this site the web

Staff Βenda Βilili: «Η μόνη πραγματική αναπηρία είναι η πνευματική, και όχι η σωματική»

Άστεγοι παραπληγικοί, που τραγουδάνε στους δρόμους, με στίχους στους οποίους πρωταγωνιστούν τα χαρτόνια πάνω στα οποία κοιμούνται και η πολιομυελίτιδα τους, και κάνουν πιρουέτες με τα αναπηρικά καροτσάκια τους στη σκηνή!
«Σήμερα τρως σε πιάτο, χτες έτρωγες σε χαρτόνι, σήμερα τρως σε πιάτο, αύριο μπορεί να ξανατρώς σε χαρτόνι…»

της Τζένης Τσιροπούλου
H μουσική τους αποτελεί ένα κύμα από Κονγκολέζικη ρούμπα, αφρικάνικους ρυθμούς και reggae vibe. Τέσσερις γηραιότεροι αποτελούν τον κεντρικό πυρήνα των Benda Bilili, με ιδρυτικό μέλος τον 55χρονο Ricky, αλλά ο νεότερος της μπάντας, ο 18χρονος Roger, εντυπωσιάζει με την πρωτοτυπία του αυτοσχέδιου μονόχορδου οργάνου του, το οποίο ονομάζεται «satonge» και είναι φτιαγμένο από ένα σιδερένιο κουτί γάλακτος.                  ......

Από την Κινσάσα στις Κάννες
Το μεγάλου μήκους μουσικό ντοκιμαντέρ των Florent de la Tullaye and Renaud Barret, το οποίο προβλήθηκε στις «Νύχτες Πρεμιέρας», έχει ξεκινήσει ήδη το ταξίδι του σε όλη την Ευρώπη, έχοντας κάνει και μία στάση στη βραδιά έναρξης του Quinzaine des Réalisateurs (Directors' Fortnight), στο Φεστιβάλ Καννών.
Οι δύο Γάλλοι, περαστικοί από τις γειτονιές της Κινσάσα, κινηματογραφούσαν ένα ντοκυμαντέρ για τη μουσική του δρόμου, όταν σκόνταψαν πάνω στους ήχους των Benda Bilili. Κάπως έτσι, αποφάσισαν να τους βάλουν μπροστά από τις κάμερες και μέσα στο στούντιο.
Το συγκρότημα έκανε τις πρόβες του στο ζωολογικό κήπο της Κινσάσα, ζούσε σε καταφύγιο αστέγων και χρειάστηκε να διακόψει απότομα τις ηχογραφήσεις του, όταν το καταφύγιο αστέγων, στο οποίο έμεναν οι ίδιοι οι Benda Bilili και οι οικογένειές τους έπιασε φωτιά και ό,τι είχαν καταστράφηκε. Τελικά, όμως, το πρώτο τους άλμπουμ «Tres tres fort» ολοκληρώθηκε το Mάρτιο του 2009, με παραγωγό τον Vincent Kenis, και με τις ηχογραφήσεις του να γίνονται κυρίως στο φυσικό περιβάλλον του ζωολογικού κήπου. Μαζί με το άλμπουμ πραγματοποιήθηκε και το όνειρο των Benda Bilili για συναυλίες σε όλη την Ευρώπη.
«Γιατί όλοι πεθαίνουν να πάνε στην Ευρώπη; Και εγώ πεθαίνω εδώ αλλά δε θέλω να πάω στην Ευρώπη!»
«Κοίτα να δεις, η Ευρώπη είναι μια ήπειρος που έφτιαξε ο Θεός, για να τη συγκρίνουν με τη δική μας».
Η σκηνή με τη συνομιλία των δύο ξυπόλητων πιτσιρίκων, τόσο αθώα όσο και σαρκαστική, δημιουργεί γέλια, τα οποία έρχεται ακαριαία να σβήσει ένα σφίξιμο στο στομάχι…  

Το Staff Benda Bilili μεταφράζεται ως «Look Beyond Appearances», δηλαδή «κοίτα πέρα από την εξωτερική εμφάνιση». Η μουσική τους είναι ένα αντίδοτο στη θλιμμένη ματαιοδοξία και ένα μανιφέστο για τη χαρά και τον αγώνα της ζωής. Οι ίδιοι νιώθουν σαν «δημοσιογράφοι» του τόπου τους, αφού μέσα από τους στίχους τους αφηγούνται την καθημερινή ζωή στην Αφρική.
Ανακαλύψτε τους στο http://staffbendabilili.com/ και όπου αλλού μπορείτε!  
  tvxs

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...