M A N I E R
this site the web

Η ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΑΝΗΣΥΧΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΜΜΑ...
Αναρτήθηκε από MANIER , Τετάρτη 5 Μαΐου 2010 at 11:01 μ.μ., in

Εδώ ο κόσμος χάνεται κάτω από τα πόδια μας, μπροστά από τα μάτια μας και τα κόμματα το βιολί τους. "Είδα τα γεγονότα από το Mega", είπε η Γ.Γ του κομμουνιστικού κόμματος, και συνεχισε:

" Καταδικάζω τους θανάτους" - "Προσπάθησαν να μας εμπλέξουν" - "Το ΚΚΕ προστάτεψε όσους κατέβηκαν μαζί του στην πορεία από όλους όσους ήθελαν να μας εντάξουν στα παρατράγουδα" - "Τίποτε από όλα αυτά να μην πτοήσει το λαό, ώστε να σταματήσει τον αγώνα του", δήλωσε πριν από λίγο. Μήπως είναι καιρός να βγει από το μικρόκοσμο του κόμματός της και να δει τη συνολική εικόνα; Απαιτείται αλλαγή πολιτικής. Δεν είναι δυνατόν να έχουμε θανάτους - και μάλιστα με αυτόν τον αποτρόπαιο τρόπο, από ασφυξία - και να κοιτάμε ποιος πάει να μπλέξει ποιον. Όλοι μπλεγμένοι είστε. Το πολιτικό σκηνικό είναι ένα. Ένα. Και ας έχει διάφορα χρώματα. Και χρειάζεται ν' αλλάξει. Βρώμισε... πεθαμενίλα! fimotro

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Friends

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...