M A N I E R
this site the web

Ήρθε ο καιρός να πληρώσουμε τις ζημιές που προκάλεσαν οι λάθος επιλογές μας.

Τα χρόνια των παχιών αγελάδων πέρασαν. Καιρός είναι τώρα να σφίξουμε τα ζωνάρια.

Όλοι γνωρίζαμε πως η λαμογιά, ο «ωχαδερφισμός» και γενικά η «φιλοσοφία» του Καραγκιόζη που είχε υιοθετήσει ο λαός μας, ως τρόπο ζωής, είχε ημερομηνία λήξης. Αυτή η ημερομηνία δείχνει να ήρθε ή τουλάχιστον να πλησιάζει.
Στον καιρό των παχιών αγελάδων κανείς στη χώρα αυτή δεν έδινε δυάρα για όσα τραγελαφικά συνέβαιναν γύρω μας. Καμιά ιδιαίτερη σημασία στην κατάφορη περιφρόνηση για την ευταξία, την νομιμότητα, τον πολιτισμό. Ο χαβαλές και η κατεργαριά είχαν αντικαταστήσει την εργατικότητα και το φιλότιμο, με συνέπεια να κοιτάει ο ένας τον άλλον καχύποπτα «φυλάγοντας τα πλάγια του», όπως έλεγε η μυτιληνιά η γιαγιά μου, και να έχουμε μετατρέψει τον τόπο αυτό σε «καραγκιόζ μπερντέ»!
Τώρα όμως που ήρθαν οι δύσκολες μέρες (και άλλες ποιο δύσκολες ακολουθούν όπως όλα δείχνουν), τα πράγματα αλλάζουν. Ήρθε ο καιρός να πληρώσουμε τις ζημιές που προκάλεσαν οι λάθος επιλογές μας.
Η παραοικονομία μπορεί να χάρισε σε κάμποσους κατεργάρηδες την ευκαιρία να ζήσουν στη χλιδή, όπως και σε άλλους ο νεποτισμός, που έστειλαν στη Βουλή τους «δικούς τους» για να προωθήσουν τα ευνοϊκά γι αυτούς νομοσχέδια. Τώρα όμως, που έχει φτάσει ο κόμπος στο χτένι -πράγμα αναμενόμενο- και η επιβίωση των λαών εξαρτάται από την αυτοπειθαρχία και τη δημοσιονομική πολιτική που ακολούθησαν οι χώρες τους στα χρόνια που πέρασαν, μήπως θα τη γλυτώσουν οι κατεργάρηδες και οι «κουμπάροι»;  ..............
Τώρα που οι πολιτικοί της χώρας καλούνται να πάρουν τόσο σοβαρές αποφάσεις και να διαχειριστούν το μέλλον της χώρας, τόσο στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής όσο και στον τομέα της οικονομίας, τώρα μένουν όλοι οι «ξύπνιοι» με τα κλοπιμαία στα χέρια δίχως να μπορούν να βρουν κλεπταποδόχους.
Οι νεοδιαμορφωμένες αξίες της πιάτσας γίνονται παρωχημένες και οι παραδοσιακές αξίες της εργατικότητας και της συνέπειας, αρχίζουν να βγαίνουν πάλι από τα ντουλάπια της λήθης και χαρά σ’αυτούς που τις είχαν φυλάξει.
Αυτοί που σύντομα θα πεινάσουν και θα κοιτάξουν να γεμίσουν την κοιλιά τους με ό,τι βρουν, είναι τα golden boys της παράνομης χλιδής, οι ορντινάντσες τους και οι αυλικοί τους. Οι τίμιοι και εργατικοί άνθρωποι επιβιώνουν σε όλες τις συνθήκες, διότι γνωρίζουν το μυστικό, το οποίο είναι: ΝΑ ΑΡΚΟΥΝΤΕ ΣΤΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ (Θουκιδίδης)!
Γι’ αυτούς ο λογαριασμός θα είναι ποιο μικρός και το μέλλον όχι τόσο δυσοίωνο.

Alkimos archive

.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...