M A N I E R
this site the web

Μια αληθινή ιστορία που συνέβη στην Κύπρο

Ένας νεαρός ένα βράδυ πήγε σε μπαρ να διασκεδάσει.
Εκεί γνωρίστηκε με μια πανέμορφη κοπέλα.
Μετά από κάποια ποτά που ήπιαν ο νεαρός προθυμοποιήθηκε να πάει την κοπέλα σπίτι της.
Όταν την πήγε με το αυτοκίνητο λόγω της ψύχρας που επικρατούσε της έδωσε το σακάκι του να το φορέσει.
Την επόμενη εκμεταλλευόμενος τη δικαιολογία με το να ζητήσει το σακάκι, πήγε να βρει την κοπέλα για να την ξαναδεί.
Όταν χτύπησε την πόρτα του άνοιξε μια μαυροφορεμένη γριά. Όταν ζήτησε την κοπέλα η γριά του είπε πως δεν υπάρχει κοπέλα έτσι εκεί.
Βλέποντας όμως μέσα το σπίτι είδε μια φωτογραφία με την κοπέλα πάνω. Να αυτή την κοπέλα ψάχνω. Απάντησε ο νεαρός.
Φύγε από το σπίτι μου του είπε η γριά. Δεν σέβεσαι τον
πόνο μου; Η κόρη μου πέθανε πριν δύο χρόνια.
Δεν γίνεται είπε ο νεαρός χτες ήμασταν μαζί και την συνόδευσα μέχρι το σπίτι σας και τις έδωσα το σακάκι μου. Δεν σε πιστεύω.
Έλα να πάμε να σου δείξω τον τάφο της του είπε η γριά και πήγανε στο κοιμητήριο. Επάνω στον τάφο βρήκαν το σακάκι του νεαρού κομμένο σε λωρίδες.
Ο νεαρός έχασε τα λογικά του…
Μια αληθινή ιστορία που συνέβη στην Κύπρο
Ιούνιος 2006

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...