MANIER

Σάββατο, 07 Νοεμβρίου 2009

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΕ ΜΟΥΣΕΙΑ - ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ

36 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, η ΠΑΣΠ μαζικά συμμετέχει στον 3ήμερο εορτασμό με σκοπό να ενισχύσει το μήνυμα του και όχι να αποτελέσει άλλη μία ευκαιρία για κατάθεση στεφάνων και διατύπωση ξύλινων λόγων.
Μετά από την καθολική αντίδραση της ΠΑΣΠ, το ΠΑΣΟΚ αποφάσισε να μην ξανασχοληθεί με το θέμα της σημαίας του Πολυτεχνείου, λόγο για τον οποίο φτάχτηκε το γκρουπ μας πέρυσι τέτοιες μερες.

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΕ ΜΟΥΣΕΙΑ
ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ

Σάββατο 14/11 (βράδυ)
Προσυγκέντρωση ΠΑΣΠ για να κατευθυνθούμε στο Πολυτεχνείο για την κατανομή χώρου
Κυριακή, Δευτέρα 15-16/11
Στελεχώνουμε μαζικά και δυναμικά το τραπεζάκι της ΠΑΣΠ μεσα στο Πολυτεχνείο
Τρίτη 17/11
Μετά το προσκλητήριο νεκρών, ξεκινάμε με το μπλοκ της ΠΑΣΠ για την πορεία προς την Αμερικάνικη Πρεσβεία
ΠΑΣΠ ΑΕΙ - ΠΑΣΠ ΤΕΙ ΕΝΩΜΕΝΗ ΜΑΖΙΚΗ

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي