M A N I E R
this site the web

Παπαγιάννη, τι θέλεις τελικά – μήπως νοσταλγείς τη Χούντα;
Αναρτήθηκε από MANIER , Τετάρτη 19 Μαΐου 2010 at 11:27 π.μ., in

Στην εκπομπή, στο “Αποκαλυπτικό Δελτίο” ο Παπαγιάννης ελεεινολογεί τους βουλευτές, τα κόμματα, το πολιτικό σύστημα, τους πάντες.
- Ρε Παπαγιάννη, με τι θα αντικαταστήσεις τους βουλευτές, τα κόμματα, το πολιτικό σύστημα, τους πάντες; Αυτά τα λέγανε οι χουντικοί και όσοι προετοίμαζαν το έδαφος για την επάρατη εφταετία.
- Παπαγιάννη, ισοπεδώνεις τα πάντα και τους πάντες. Αφού τους ξεχέζεις, μετά λες ότι δεν έχεις τίποτε με τον  Βοσκόπουλο, τον Πάριο και διαφόρους “επώνυμους”, τους εκτιμάς κ.λπ. Πρόκειται για μια συμπεριφορά διαστροφική. Υπάρχουν κάποια όρια. Σιγά-σιγά έχεις αρχίζεις να μοιάζεις του Τριανταφυλλόπουλου που καλεί κάποιους στην εκπομπή του και μετά τους περνάει από γενεές δεκατέσσερις. Λέω μοιάζεις του Τριανταφυλλόπουλου σε όλα, διότι έχεις γράψει άπειρα σχόλια κατά του Τριανταφυλλόπουλου και τελικά μάλλον τον ζηλεύεις…
- Παπαγιάννη, πάψε να κάνεις τον Εισαγγελέα! Δεν σε εξουσιοδότησε κανένας και πολύ περισότερο ο λαός για να καταδικάζεις όποιον δεν σου αρέσει.
- Παπαγιάννη, έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου: “Αμα δεν ήμασταν εμείς…” σ’ ακούω να κραυγάζεις. Ποιοι είστε σεις ρε Παπαγιάννη; ΕΛΕΟΣ πια! Κάθε βράδυ παρουσιάζετε μια εικόνα της χώρας και των πολιτικών της, μαύρη κι άραχλη. Υπάρχουν προβλήματα, δυσκολίες, βρισκόμαστε στη στενωπό, αλλά αισιοδοξούμε ότι η χώρα θα βγεί στο φως σε λίγο καιρό. Κι αυτό χάρη στη συνετή πολιτική του ΠΑΣΟΚ και του Γιώργου Παπανδρέου.
- Κατάλαβες, Παπαγιάννη;   diktyon

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Friends

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...