M A N I E R
this site the web

Ό,τι σας φωτίσει

Χτες κατέβηκα στην πόλη και έγινα μάρτυρας της τοπικής καρεκλοθηρίας στο περιφερειακό ψηφοδέλτιο (κυρίως), έπεσα και πάνω σε κάποιους δημαρίτες αλλά όχι 58αρηδες, διάβασα ύστερα, επιστρέφοντας, και το (μη) σχόλιο της κυρίας Δούρου περί Θεοφίλου, είναι και πολύ πρόσφατα όλα αυτά τα περί υποψηφίων Περιφερειαρχών του Σύριζα, και θυμήθηκα πολύ έντονα τον συγχωρεμένο φίλο μου τον Νικολή, ο οποίος έζησε χούντα και μεταπολίτευση στα πιο
καλά του χρόνια, μια ζωή αριστερός από το εσωτερικού μέχρι τον συνασπισμό αλλά δυο μήνες πριν φύγει από τη ζωή, πολύ πρόωρα, είχε απηυδήσει τόσο από όλους αυτούς τους λεγόμενους αριστερούς, οι οποίοι τον περιστοίχιζαν εντός της λεγόμενης Αριστεράς, πού ανέβηκε ένα πρωί τις σκάλες της τοπικής ΝΟΔΕ και γράφτηκε μέλος κομματικό στη ΝΔ, τότε, επί πρωθυπουργίας εκσυγχρονιστή Σημίτη.
Τον Νικολή θυμάμαι κάθε μέρα πια αυτό τον καιρό αλλά σιωπώ συνειδητά διότι τα πράγματα είναι τρισχειρότερα από τότε που έκανε αυτός την κίνησή του την απεγνωσμένη.
Τώρα πίσω από τους φασίστες περιμένει να ζεστάνει καρέκλες κάθε επιπέδου διοίκησης ένα συνονθύλευμα αποτελούμενο στην συντριπτική του πλέον πλειονότητα από κυνικούς, από ενδοτικούς, από γελοίους και δυστυχώς από ηλίθιους, οι οποίοι άπαντες λικνίζονται απροκάλυπτα στους δρόμους και στα καφενεία αλλά και δια των παραδοσιακών μμε και των σόσιαλ μίντια επί της κεντρικής αλλά και κάθε επιμέρους τοπικής σκηνής και από πίσω από αυτούς, δυστυχώς, ακούγονται ολοένα και πιο ξεκάθαρα να ακονίζουν ξιφολόγχες οι ναζί.
Σιωπή και περίσκεψη λοιπόν. Ό,τι σας φωτίσει η φύση κάντε, όποιοι αναρωτιέστε τι να ψηφίσετε σε περίπτωση εθνικών, δημοτικών, περιφερειακών εκλογών ή ευροεκλογών.
Ο άνθρωπος ως φυσικό ον έχει ακόμα κάποια έτη φωτός απόσταση να διανύσει μέχρι την συνειδητότητα.
Γιάννης Μακριδάκης

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...