Έχω τρεις μέρες να γράψω. Βασικά δεν έχω τίποτα να γράψω. Δηλαδή έχω κανά δυο βιβλία που σέρνονται στο μυαλό μου, αλλά προτιμώ να διαβάζω. Εννοώ ότι δεν έχω τίποτε να σχολιάσω σχετικά με τις εξελίξεις, διότι απλώς δεν υπάρχουν εξελίξεις.
Η κυβερνητική συμφωνία των τριών κομμάτων είναι ουσιαστικά πέντε παράγραφοι άρμεγε και κούρευε και τόσο συγκεκριμένες όσο το από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα. Το χειρότερο δε, είναι ότι αναφέρεται σε «στόχους» και άρα τίποτα δεν είναι δεσμευτικό.
Τους στόχους τους πετυχαίνεις ή όχι. Είναι κάτι σα φιλοδοξίες που μπορεί να έχει ο καθένας μας, αλλά όχι μια κυβέρνηση, ειδικά σε μία τόσο κρίσιμη περίοδο. Δεν υπάρχει καν
χρονοδιάγραμμα για την επίτευξη των στόχων που ανακοίνωσε η κυβερνητική συμμαχία. Ως εκ τούτου, αποκλείεται να χρεωθεί κάποια αποτυχία.Ακόμη κι αν αυτή η κυβέρνηση ολοκληρώσει τετραετή θητεία, θα είναι πολύ εύκολο να πει στο τέλος της ότι «χρειαζόμαστε άλλα τέσσερα χρόνια για να ολοκληρώσουμε το έργο μας». Αυτό δε γίνεται πάντα; Είναι ολοφάνερο ότι αυτό θα γίνει και τώρα. Ποιες είναι άραγε οι «αναγκαίες μεταρρυθμίσεις» που θα γίνουν από τη σημερινή κυβέρνηση ώστε να βγούμε από το τέλμα; Τα ευχολόγια του Χατζηδάκη περί ανάπτυξης ή τα οράματα της Όλγας Πανωραίας περί τουρισμού;
Μία από τις οικονομικές προτεραιότητες της κυβέρνησης, διαβάζω ότι θα είναι «η κατάργηση και συγχώνευση δημοσίων οργανισμών και φορέων, χωρίς όμως απολύσεις». Χωρίς απολύσεις, σωστό. Θα επιμένω να πιστεύω, παρά τις όσες αντιδράσεις έρχονται κάθε φορά στο μέιλ μου, ότι η απόλυση είναι εφιαλτική είτε γίνεται στον ιδιωτικό είτε στον δημόσιο τομέα.
Υπάρχει ένα «όμως». Μην απολύσεις κανέναν, όμως αυτούς που θα «σώσεις» από τους άχρηστους φορείς του Δημοσίου, θα τους μετατάξεις στα νοσοκομεία να μεταφέρουν ασθενείς και να βάζουν πάπιες; Όχι, φυσικά. Θα τους πας πάλι σ’ ένα γραφείο να κάθονται άχρηστοι ή στην ακόμη χειρότερη περίπτωση, θα εφεύρεις μία ακόμη «απαραίτητη σφραγίδα» δημιουργώντας ένα ακόμη γρανάζι στη γραφειοκρατία.
Αλλά, βέβαια, πώς θα μετατρέψεις τον γραβατωμένο σε νοσοκόμο όταν πρόκειται για τον ίδιο γραβατωμένο που βόλεψες εσύ ο ίδιος σε μία άχρηστη υπηρεσία; Είναι δυνατόν ο νέος υπουργός Εσωτερικών, Ευριπίδης Στυλιανίδης, να υπογράψει τέτοια απόφαση για δικό του ψηφοφόρο ή ψηφοφόρο κάποιου «συναδέλφου υπουργού»;
Πώς θα κάνεις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις με τον Στυλιανίδη, ο οποίος έκανε δώρο στην εκλογική του περιφέρεια τον προαστιακό Αλεξανδρούπολη – Κομοτηνή και ύστερα από ένα μήνα λειτουργίας του, τα στοιχεία έδειχναν ότι ο μέσος όρος «πληρότητας» ήταν ένας επιβάτης ανά συρμό, ενώ στα περισσότερο «εμπορικά» δρομολόγια οι επιβάτες συνήθως δεν ξεπερνούσαν τους έξι με επτά;
Επρόκειτο για ένα έργο που όχι μόνο επιβάρυνε καθημερινά τον ΟΣΕ, αλλά και στέρησε βαγόνια από «παραγωγικές» περιοχές για τον Οργανισμό, καθώς τα απήγαγε ο κ. Στυλιανίδης για να λειτουργήσει το τρενάκι του. Με αυτούς τους ανθρώπους θα κάνεις ανάπτυξη; Αυτούς τους ανθρώπους περιμένεις να λάβει σοβαρά υπόψιν της η Τρόικα; Αυτοί θα διαπραγματευτούν τους όρους του Μνημονίου και θα πείσουν για ισοδύναμα μέτρα;
Ακόμη, όμως, κι αν η προγραμματική συμφωνία της κυβερνητικής συμμαχίας είχε κάποια λογική βάση καλό θα είναι να μην κρύβεται «εντέχνως» το ουσιαστικότερο της υπόθεσης. Ότι δηλαδή, για όλα τα σημεία της συμφωνίας των τριών «θα γίνουν προσπάθειες να πειστεί η Τρόικα». Η Τρόικα, όμως, δε θα πειστεί.
Η Τρόικα θα πειστεί μόνο για όσα θέλει. Δηλαδή για τα αιτήματα των εφοπλιστών που θα θέσει ο εκπρόσωπός τους, κ. Βερνίκος, και ο εκπρόσωπος των τραπεζιτών, κ. Ράπανος. Τα υπόλοιπα είναι υπνωτικά για να κρατήσει η απουσία αντιδράσεων μέχρι τον Ιούλιο, οπότε και αναλαμβάνει η θερμοκρασία την απουσία αντίδρασης.
Τι περιμένουμε τώρα; Τον δήμιο να ακονίσει καλά τη λεπίδα που θα μας πάρει το κεφάλι. Το πρόγραμμα θα συνεχιστεί ως έχει, η ύφεση θα αυξάνεται, οι απολύσεις θα συνεχίζονται, η ανεργία θα καλπάζει, η εξαθλίωση θα απλώνεται, τα λαμόγια θα συνεχίσουν να ρουφάνε όσο αίμα απέμεινε στα κρατικά ταμεία παίρνοντας «δουλίτσες», όμως… όμως είναι καλοκαιράκι μωρέ. Ας μη χαλάμε τα κέφια μας, έτσι; Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει και άλλες παραμύθες. Άλλωστε, αποδείξαμε και με εκλογές ότι το παραμύθιασμα, μας αρέσει. ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου