M A N I E R
this site the web

Το φουκαρά το Σήφη ...

Νεκρός εντοπίστηκε ο κροκόδειλος του φράγματος των Ποταμών, στο Ρέθυμνο. Ο Σήφης, όπως τον είχαν βαφτίσει οι ντόπιοι, δεν άντεξε το... κρύο που επικρατούσε στην περιοχή και δεν κατάφερε να επιβιώσει.
Το φουκαρά το Σήφη. Δεν άντεξε το χειμώνα και πέθανε. Τη γλύτωσε από τους κυνηγούς, από τους δημοσιογράφους, και πήγε από το κρύο. Α ρε Σήφη, σε καταλαβαίνω. Κι εμείς στην
πολυκατοικία ξεπαγιάσαμε για άλλη μια χρονιά. Που λεφτά για πετρέλαιο. Θα μας λείψεις. Εσύ ήσουν εντάξει ερπετό, δεν πείραζες κανένα.
Όχι σαν τα άλλα ερπετά, τους δανειστές, που μας κυνηγάνε, να μας καταβροχθίσουν. Αυτά είναι θηρία. Θηρία ανήμερα. Παμφάγα, δηλητηριώδη και το χειρότερο; Με Βουλιμία. Τρώνε τόσα που λες "τώρα θα σκάσουν, να γλυτώσουμε". Αμ δε! Το μόνο που κάνει το πολύ φαί είναι να τους ανοίγει περισσότερο την όρεξη. Κι όλο ζητάνε. Όσα και να τους δώσεις δε χορταίνουν ποτέ, μάλλον κακομαθαίνουν.
Κρίμα βρε Σήφη, θα ήσουν πολύ χρήσιμος. Να σου δίναμε κανένα πολιτικό για επιδόρπιο. Αλλά μάλλον δεν θα τον έτρωγες, αυτοί δεν τρώγονται με τίποτα. Αντίθετα μας έχουν φάει τη ζωή. Περιδρόμιασαν από μισθούς και συντάξεις μέχρι δημόσια έργα και ταμεία. Το αγαπημένο τους φαί είναι οι προμήθειες όπλων. Που να ξέρεις εσύ, πλάσμα της φύσης, από τέτοια. Βλέπεις εξαφανίσαμε τα λιοντάρια, τις αρκούδες, τους λύκους, κι αφήσαμε τα χειρότερα αρπακτικά: Τους πλούσιους. Βλακεία μας. Αυτούς και τους πολιτικούς δεν έπρεπε να τους αφήσουμε, γιατί με τα ζώα βρίσκεις κάποια άκρη. Με τα ζωντόβολα όχι.

Στη ζούγκλα τα πράγματα είναι απλά. Κυνηγάς για να φας και τρέχεις για να μη σε φάνε. Αν δεν προσπαθήσεις, φαί δεν έχει, ούτε για σένα, ούτε για τα μικρά. Ισχύει το ίδιο για όλους. Αν πάλι δεν μπορείς να τρέξεις έγινες το επόμενο γεύμα κάποιου αρπακτικού.
Στους ανθρώπους τα πράγματα είναι πιο σύνθετα και απείρως χειρότερα. Τρώμε το είδος μας. Κανίβαλοι. Όχι πάντα κυριολεκτικά, αλλά εξοντώνουμε συστηματικά τους συνανθρώπους μας. Έπειτα πολύ σπάνια σκοτώνουμε για επιβίωση. Σκοτώνουμε συνήθως από ανοησία. Από πάθος, από απροσεξία, από φανατισμό, φασισμό, ιμπεριαλισμό, ότι θες. Κυρίως όμως για το χρήμα. Κάνουμε πολέμους, αφανίζουμε εκατομμύρια αθώους, για να κερδίσουν ελάχιστα καθάρματα λεφτά κι εξουσία. Για να κάνουν νέους πολέμους, νέες σφαγές. Εσείς στη ζούγκλα δεν έχετε αυτή την κατάρα του πολιτισμού. Ευτυχώς.
Σήφη, σημασία έχει, ότι έζησες ελεύθερος. Όχι αξιοθέατο σε κάποιο κλουβί. Γι αυτό άξιζε κάθε δυσκολία, ότι και να πουν. Βλέπεις, πολλοί άνθρωποι είναι σκλάβοι, είναι σε κλουβιά, και γι αυτό είναι δυστυχισμένοι. Εσύ φίλε κατόρθωσες κάτι πολύ σπουδαίο. Έζησες όπως ήθελες...             | ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ                                  Γράφει ο mitsos175.          

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...