M A N I E R
this site the web

Ο τρίτος πόλεμος

Μαζί με τον Μάρτη και τα πολυπόθητα νερά του ήρθε και ο 3ος πόλεμος. Ξανά από την ναζιστική Ευρώπη ξεκίνησε μόλις χθες.
Μόλις χθες που έσπειρα σβόλους στη γη και ετοίμασα το χώμα για τα νέα φυτώρια.
Κοιτάζω τον άλλον Μάρτη, τον σκύλο μου, που είναι χαρούμενος επειδή ξυπνήσαμε πάλι και θα βγούμε βόλτες στα χωράφια, έστω και με βροχή και ντρέπομαι για λογαριασμό αυτού του ανυπόληπτου δίποδου κρέατος, του αναλώσιμου καταναλωτή της γης, που θεωρεί ανώτερο όλων πολιτισμένο ον το πλήρες τοξινών και ασθενειών κορμί του και θυσιάζει αθώο αίμα καθημερινά για να επιβιώνει, τώρα
δε που θα αλληλοφαγωθεί για μια φορά ακόμα με τα όπλα, πάλι αθώο αίμα ανθρώπων και πλασμάτων άλλων θα θυσιάσει μαζί με το δικό του το πλαστικό, το άψυχο, το οποίο χαράμι πάει έτσι κι αλλιώς με τον τρόπο που διαχειρίζεται ο ίδιος τη Ζωή του.
Μάλλον δεν θα σωθεί τίποτα απ’ όλα αυτά που γράφουμε εδώ στο διαδίκτυο, ούτε και σε χαρτιά, μετά τον 3ο πόλεμο που έφτασε εμπρός στη γενιά μας. Τώρα κατανοώ απόλυτα το αίσθημα απόλυτης ματαιότητας που νιώθω εδώ και μήνες όσον αφορά στο ζήτημα της συγγραφής έργου λογοτεχνίας.
Πιάστε πόστα καλού θανάτου συναγωνιστές. Όπου θέλετε να παραμείνει η ψυχή σας, εκεί να πάτε. Ξεκινάτε. Η κλεψύδρα αδειάζει                                                                    Γιάννης Μακριδάκης

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...