M A N I E R
this site the web

«Ανεύθυνοι Άρχοντες»...

Και αυτό θα ξεχασθεί.
Πέντε παίδες εν καμίνω. Και δεν φταίει κανείς! Κι αυτό θα ξεχασθεί. Νέα «νέα» θα έρθουν. Χειρότερα απ’ τα παλιά. Ή παράλογα και γελοία. Κι έτσι, κι αυτό θα ξεχασθεί.
Πέντεπαλληκαρόπουλα έχασαν την ανάσα τους – τα δύο χάθηκαν και δενφταίεικανείς.
Δεν φταίνε τα μέτρα που πάρθηκαν για το πετρέλαιο θέρμανσης; Δεν φταίει
ο κ. Στουρνάρας – ω τι ιεροσυλία να το πει κανείς! τι λαϊκισμός!
Ετσι, από χόμπι κρύωναν οι νεαροί φοιτητές, κανενός απ’ τα ανδρείκελα δεν ίδρωσε το αυτί, ποιος να παραιτηθεί και γιατί; υπάρχει πουθενά ευθύνη; και ποιος να την αναλάβει και να μην την αναλάβει ο διπλανός;
Φταίει ο κ. Χατζησωκράτης, που βγαίνει στα πάνελ και δικαιολογεί τα μέτρα, κρατώντας ταυτόχρονα μια πισινή για

ενδεχόμενη συνεργασία στο μέλλον με τον ΣΥΡΙΖΑ; - πόρτα για τον χειμώνα σου λέει, πολύς ο χειμώνας στη Λάρισα – χάθηκαν δύο παίδες, διότι δεν είχαν για πετρέλαιο, όσα θέλει για το σούσι του ο κ. Βορίδης, ο εισηγητής της θανατικής ποινής – δύο λεβεντόπουλα χάθηκαν και δεν φταίεικανείς!
Χάθηκαν στη «βάρδια του κ. Σαμαρά», αλλά δενφταίνε ούτε ο ίδιος ούτε τα μέτρα του – και επιπροσθέτως τι λαϊκισμός να πεις, ότι φταίνε τα παπαγαλάκια που τα υποστηρίζουν.
Τι φταίει ο κυρ Κουβέλης; αυτός πως θα ονομάσει ψάρια τις απολύσεις μαζί με τον κ. Μανιτάκη αγωνίζεται, τι φταίει που πάνω στη φάση δύο παιδιά εξέπνευσαν και χαροπαλεύουν άλλα τρία;
Τι φταίνε τα ανθρωπάρια της Μέρκελ, και εις οποίαν διάχυσινευθυνών ξεπέφτω τώρα εγώ ο λαϊκιστής, που «προσπαθώ να εκμεταλλευτώ κομματικά» μια τραγωδία, ενώ δεν υπάρχουν υπεύθυνοι, ενώ η πολιτική τους προσπαθεί κι απ’ αυτό να τη σκαπουλάρει. Οπως απ’ τις αυτοκτονίες, το γενικό μαράζι, το απόλυτο ξεχαρβάλωμα και την υπαγωγή μιας ολόκληρης χώρας στους ορισμούς του Αδη.

Τον Γρηγορόπουλο τον σκότωσαν οι σφαίρες ενός άγριου αστυνομικού, τα παιδιά αυτά τα σκότωσαν τα άγρια μέτρα μιας κυβέρνησης, μα τι λέω; αποδίδω συλλογική ευθύνη
σε 40 Υπουργούς για το συλλογικό έργο τους;

Αλλά, σκυφτοί οι Ελληνες.
Δεν είναι Ισπανοί, να διαδηλώνουν.
Βγήκαν κάτι λιγοστοί στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν για τα δολοφονημένα απ’ τα μέτρα παιδιά και η υπόθεση έληξε. Κι αυτό θα ξεχασθεί – έχουμε
μπόλικο καβγά να ασχοληθούμε, πολύ Κεδίκογλου να χαλκεύει, πολύ Γεωργιάδη να σκούζει, πολύ πείνα να αντιμετωπίσουμε, πολλούς νέους φόρους να πληρώσουμε, τουλάχιστον φεύγει ο χειμώνας και μαζί του το κρύο, έρχεται η άνοιξη, όχι
όμως για τα δύο παιδιά που έσκασε η ανέχεια. Για αυτά δεν έχει άλλη άνοιξη, ούτε θα «φθάσουν ως τον Ιούλιο» καθώς λέει ο κ. Σαμαράς, ώστε να «περάσουμε τον κάβο» κι από Σεπτέμβρη να πέφτει μάννα εξ ουρανού και να αρχίσει η...ανάκαμψη.
Δεν φταίει κανείς που αγγελοπαλέψανε πέντε παιδιά και χάθηκαν τα δύο, συμβαίνουν αυτά, έχουν τα μέτρα παράπλευρες απώλειες. Δεν φταίνε οι Υπουργοί που κάψανε οι πληβείοι στις σόμπες τους καρκίνο και τον ανασάναμε όλοι, τι φταίει  ο κ. Βενιζέλος; αυτός δεν ξέρει να μοιράσει ΦΠΑ σε δύο μπουγάτσες, ευθύνες θα του ζητήσουμε για δύο θανάτους;
Είναι όλοι αυτοί «ανεύθυνοι άρχοντες»! Δεν βλέπετε πως θρηνούν για τα μέτρα που παίρνουν εναντίον μας; πως αυτομαστιγώνονται που δεν μπορεί να γίνει αλλιώς; πως κάθονται σούζα μπροστά στην Τρόικα για το καλό μας;

Χάθηκαν δύο παιδιά. Θα χαθούν κι άλλα. Χιλιάδες έχουν αυτοκτονήσει. Θα αυτοκτονήσουν κι άλλοι. Εκατομμύρια τους τρώει το μαράζι της φτώχειας και άλλους τόσους το σαράκι της ανεργίας. Μα πάνω απ’ όλα

ένα ολόκληρο έθνος έχει γονατίσει. Και ζει γονατιστό ελπίζοντας ότι για τα επόμενα δέκα – είκοσι χρόνια, θα φυτοζωεί, αν δεν διαλυθεί, ξεπεσμένο και ξεφτιλισμένο.
Ετσι δεν θρηνείς νεκρούς. Ετσι δεν πενθείς. Τους παραχώνεις και πας παρακάτω. Περιμένοντας την επόμενη κατακεφαλιά. Παραζαλισμένος, άμοιρος και κακομοίρης.
Δεν σου φταίει κανείς (ή, σου φταίνε όλοι, που είναι ακριβώς το ίδιο), θα δώσει την επόμενη συνέντευξη ο κ. Στουρνάρας και θα πάμε παρακάτω. Στα νέα μέτρα. Να τα βρίζεις κι αυτά όπως τα παλιά. Μείον οι πεθαμένοι... 
                                                                                         του Σταθη 
                                                                                      

Μια στιγμη στον ανεμο

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...