Τι θα κερδίσει ο λαός από τα ΕΣΠΑ; Αναρτήθηκε από MANIER , Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013 at 8:34 π.μ., in

Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για τα ΕΣΠΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι η Ελλάδα πήρε λίγα χρήματα. Τι έχει να κερδίσει ο λαός από τα ευρωπαϊκά κονδύλια;

Περίσσεψαν τα πανηγύρια από την πλευρά της κυβέρνησης για τα 18,5 δισ. που απέσπασε από τον προϋπολογισμό της ΕΕ για την περίοδο 2014 - 2020. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, η κυβέρνηση προσπάθησε να παρουσιάσει το μερτικό της από το ΕΣΠΑ σαν κοσμογονία που θα οδηγήσει την ελληνική καπιταλιστική οικονομία έξω από την κρίση, ενώ δεν έλειψαν και φιλοκυβερνητικές επιχειρήσεις που έφτασαν να χαρακτηρίσουν τα χρήματα από το ΕΣΠΑ σαν ένα «νέο σχέδιο Μάρσαλ» για την Ελλάδα. Προσπαθούν να καλλιεργήσουν προσδοκίες στο λαό ότι έχει να κερδίσει από
τα ΕΣΠΑ και ότι η ανάπτυξη που αυτά θα τροφοδοτήσουν - στο βαθμό που θα το κάνουν - θα είναι προς όφελος της λαϊκής οικογένειας. Είναι ψέμα ολκής. Από τα ΕΣΠΑ και τα άλλα ευρωπαϊκά κονδύλια, όπως γινόταν τόσα χρόνια και με τον πακτωλό των κρατικών επιδοτήσεων και άλλων ενισχύσεων, κερδισμένη έβγαινε πάντα μια δράκα πλουτοκρατών, ενώ τα βάρβαρα μέτρα πλήθαιναν για το λαό. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι την περασμένη εφταετία (2007 - 2013), η Ελλάδα πήρε από τα ΕΣΠΑ 20 δισ. ευρώ. Αυτό όμως σε τίποτα δεν εμπόδισε την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης, δεν ανέκοψε τη συντριβή των μικρών ΕΒΕ και των φτωχών αγροτών, δεν απέτρεψε τις περικοπές σε μισθούς και δικαιώματα, δε βελτίωσε σε τίποτα τους όρους με τους οποίους ζει και βγάζει το μεροκάματο η συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Αντίθετα, τα ΕΣΠΑ, συμπληρωματικά στις φοροαπαλλαγές, τις επιδοτήσεις και τα άλλα προνόμια στην πλουτοκρατία, συντέλεσαν στην υπερσυσσώρευση κεφαλαίου, επιταχύνοντας την εκδήλωση της κρίσης.

Αλλη μια πλευρά: Ποιανού λεφτά είναι τα ΕΣΠΑ; Σίγουρα όχι της Κομισιόν και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Είναι λεφτά που συνεισφέρουν με το αζημίωτο οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις της ΕΕ, για να βοηθήσουν την ενιαία αντιλαϊκή στρατηγική τους, χωρίς να λειαίνονται στο ελάχιστο οι μεταξύ τους ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις. Πού τα βρήκαν όμως αυτά τα λεφτά; Οπως στην Ελλάδα, έτσι και παντού, τα κρατικά ταμεία γεμίζουν από τη φοροαφαίμαξη του λαού, από την αιματηρή λιτότητα σε βάρος του, από την περικοπή και εμπορευματοποίηση στοιχειωδών κοινωνικών υπηρεσιών, από την κλοπή του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου, τον οποίο το αστικό κράτος αναδιανέμει προς όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών. Ενας τέτοιος μηχανισμός είναι και ο προϋπολογισμός της ΕΕ. Τα λεφτά που αφαιρούνται από τους λαούς αναδιανέμονται στα μονοπώλια και πάνω εκεί ξεσπάει ο πόλεμος για το ποιες μερίδες της πλουτοκρατίας θα πάρουν τη μερίδα του λέοντος. Μόλις κατοχυρωθούν τα χρήματα, ο ίδιος καυγάς θα ξεκινήσει σε εθνικό επίπεδο, για το ποιοι επιχειρηματικοί όμιλοι θα ξεκοκαλίσουν τα 18,5 δισ. ευρώ. Πού θα πάνε αυτά τα λεφτά; Γράφει ο χτεσινός Τύπος: «Βασικός πυλώνας για την κατάρτιση του νέου ΕΣΠΑ θα είναι, σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Ανάπτυξης, το νέο δεκαετές μοντέλο ανάπτυξης της χώρας που σχεδιάζουν από κοινού το ΙΟΒΕ και το ΚΕΠΕ, μετά τις σχετικές κατευθύνσεις που δόθηκαν από τα υπουργεία Οικονομικών και Ανάπτυξης (...) εντός του Μαρτίου ο υπουργός Ανάπτυξης προγραμματίζει τη διοργάνωση ενός αναπτυξιακού συνεδρίου στην Αθήνα, με θέμα τον σχεδιασμό του νέου ΕΣΠΑ, αλλά και το νέο αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας».

Δηλαδή, το πού θα διοχετευτούν τα ΕΣΠΑ είναι αντικείμενο εξέτασης από τον ΙΟΒΕ, το ινστιτούτο του ΣΕΒ και του ΚΕΠΕ, σε μελέτη του οποίου στηρίχτηκε το αντιλαϊκό Μεσοπρόθεσμο και το τρίτο μνημόνιο. Αυτοί, μαζί με την κυβέρνηση, θα καθορίσουν τη μοιρασιά της λείας των ευρωπαϊκών κονδυλίων, από τα οποία, όπως έχει ξαναγράψει ο «Ριζοσπάστης», πάνω από 40% - σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής - επιστρέφει άμεσα στους μονοπωλιακούς ομίλους των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών της ΕΕ, ενώ το υπόλοιπο λυμαίνεται η ντόπια αστική τάξη. Σε επίπεδο ΕΕ, το 94% του συνολικού ποσού του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου (2014 - 2020) θα δοθεί για τη χρηματοδότηση αποκλειστικά των μονοπωλίων. Ενα μέρος από τα κονδύλια διοχετεύεται και σε προγράμματα της λεγόμενης «ενεργητικής αντιμετώπισης της ανεργίας», που συνίστανται είτε σε μοίρασμα μιας θέσης εργασίας στα δύο και στα τρία, είτε σε προγράμματα κατάρτισης, που κρύβουν τους άνεργους κάτω από το χαλί, είτε σε προγράμματα επιδότησης των εργοδοτών, προκειμένου να προσλαμβάνουν για λίγο διάστημα τζάμπα εργάτες. Σε όλες τις εκδοχές τους, δηλαδή, πρόκειται για προγράμματα που ωφελούν την εργοδοσία και σε καμιά περίπτωση δεν ανακόπτουν, πολύ περισσότερο δεν αντιμετωπίζουν την ανεργία, για την οποία ευθύνεται ο καπιταλισμός. Οπως, επίσης, ένα μικρό μέρος τους δίνεται στα λεγόμενα «κοινωνικά δίκτυα» για την αντιμετώπιση της εξαθλίωσης ορισμένων τμημάτων του λαού, που βεβαίως δεν τα βγάζουν από την εξαθλίωση, αλλά πασχίζουν να αμβλύνουν τις λαϊκές αντιδράσεις, ωθώντας στην ενσωμάτωση και τη χειραγώγηση.

Να, λοιπόν, ποιοι κερδίζουν και ποιοι χάνουν από τα ευρωπαϊκά κονδύλια, για το οποία ο ΣΥΡΙΖΑ γκρινιάζει ότι είναι λίγα, επειδή η κυβέρνηση δεν έδωσε αποτελεσματικά τη μάχη για τα ντόπια και ξένα μονοπώλια. Τα λεφτά αυτά δε θα γίνουν αντιπλημμυρικά και αντισεισμικά έργα, σχολεία και νοσοκομεία, υποδομές που έχει ανάγκη ο λαός. Θα γίνουν «καύσιμο» για τις μεγαλοεπιχειρήσεις να κάνουν επενδύσεις με εργατοϋπάλληλους που θα αμείβονται με τρεις κι εξήντα, χωρίς κανένα δικαίωμα. Από αυτήν την ανάπτυξη δεν έχει τίποτα να κερδίσει ο λαός, όσο κι αν κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να τον κάνουν να πανηγυρίζει ή να γκρινιάζει μαζί με την ντόπια πλουτοκρατία για τη σοδειά που απέσπασε για λογαριασμό της ο Α. Σαμαράς στις Βρυξέλλες.

ΠΗΓΗ