M A N I E R
this site the web

Είναι ηλίθιοι

Κάνει τις πολιτικές δηλώσεις του και το ύφος του στάζει μίσος και αίμα. Το λευκό πρόσωπό του έχει αλλοιωθεί από τη διαστροφή της ψυχής του και παραπέμπει σε ύαινα. Θυμάμαι εκείνη τη γυναίκα στην αρχαιότητα που όταν οι δικαστές την κατηγόρησαν για την αγάπη της προς τον Αλκιβιάδη, εκείνη απάντησε «γεννήθηκα για ν’ αγαπώ κι όχι να μισώ». Κι όμως ο νέος πολιτικός μισεί τους μετανάστες, μισεί τους άλλους, τους ξένους, μισεί τους 54 ανθρώπους από τη φλεγόμενη Ερυθραία, που έσβησαν μαρτυρικά στη θάλασσα καθώς προσπαθούσαν να περάσουν απέναντι για να σωθούν. Την ίδια ώρα αυτό το «λευκό» πολιτικό πρόσωπο με την κατάμαυρη ψυχή δηλώνει χριστιανός, δηλώνει δηλαδή την
πίστη του στην Αγάπη! Αλλά αυτή δεν είναι αγάπη, είναι ρατσισμός και φασισμός. Γιατί ή αγαπάς τον άνθρωπο γενικά ή δεν αγαπάς κανέναν. Γιατί η αγάπη δεν έχει σύνορα, δεν έχει φυλή, δεν έχει όρια, δεν έχει αποστάσεις, αλλιώς είναι υποκρισία. Αγάπη είναι να βλέπεις τους ανθρακωρύχους της βόρειας Ισπανίας, «τα μαύρα πρόσωπα», όπως τα είπαν, να φθάνουν μετά από είκοσι μέρες πορείας στη Μαδρίτη και να κλαις. Ακριβώς, όπως έκλαιγαν οι δεκάδες χιλιάδες των μαδριλένων που τους υποδέχτηκαν. Και έβλεπες μέσα από το πλήθος των δακρύων να φέγγει από μέσα η ψυχή, να φέγγουν τα ορυχεία, να ανθίζουν οι πέτρες και να συναντιούνται οι άνθρωποι. Ναι, ο πόνος της άγριας λιτότητας μας κάνει αδέρφια. Ο πόνος της ανεργίας και της φτώχειας μιας κάνει ομόαιμους αδερφούς. Και όταν αυτό γίνεται αντιληπτό, τότε αλλάζει ποιοτικά ο συσχετισμός δυνάμεων και τίποτα δεν μας νικά. Η αλαζονεία, ο κυνισμός, ο εγωτισμός, ο απύθμενος ναρκισσισμός, η εμπάθεια και το μίσος δεν πνίγουν πια εμάς αλλά καθώς γίνονται αυτεπίστροφα, πνίγουν αυτούς από τους οποίους εκπορεύονται. Γι’ αυτό ας το καταλάβουν πριν να είναι αργά, τα υπόγεια ρεύματα από το Γιβραλτάρ ως το Αιγαίο φουσκώνουν και αν συνεχιστεί η ίδια βάρβαρη πολιτική θα γίνουν τσουνάμι που θα καταστρέψει τα εργοστάσια του τρόμου και του ελέγχου, που θα ανατρέψει το υφιστάμενο status quo. Δυστυχώς, για άλλη μία φορά κανείς δεν λαμβάνει υπόψη τις προειδοποιήσεις. Κι αυτή θα είναι η τελευταία φορά τόσο για το ελληνικό όσο και για το βορειο-ευρωπαϊκό κατεστημένο. Οι λαοί στενάζουν, η ανεργία αναμένεται να φθάσει στην ευρωζώνη στα 22 εκατομμύρια. Όλες αυτές οι στρατιές των απελπισμένων δεν θα μπορέσουν να αναχαιτισθούν από κανέναν έλεγχο των ΜΜΕ και της κρατικής τηλεόρασης, από καμία προπαγάνδα, από κανένα μπάτσο στο κεφάλι των ανθρώπων, από κανένα διαμορφωτή της κοινής γνώμης και από κανένα δημοσιογράφο ή επικοινωνιακό επιτελείο. Όσοι νομίζουν ότι μπορούν να ελέγξουν επικοινωνιακά τη φοβερή δυστυχία, μάλλον είναι ηλίθιοι.                                                                       

ΓΙΩΡΓΟΣ Χ.ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ

 

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...