Γράμμα στον Αι Βασίλη. Δεν υπάρχεις… Αναρτήθηκε από MANIER , Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011 at 2:15 μ.μ., in

Δεν υπάρχεις, στο λέω, δεν υπάρχεις. Ακόμα κι αν υπήρχες εγώ δεν θα σε πίστευα.

Τι κόκκινες φορεσιές και σαχλαμάρες ακούω από μικρός;

Τι σάκους με δώρα και τζάκια με καμινάδες;

Αν υπήρχες σήμερα, σίγουρα θα ήσουν ένας μπεκρής κοιλαράς που θα κοίταζε να πληρώσει τους λογαριασμούς της ΔΕΗ ή κανένας λεπτός ριφιφής που θα προσπαθούσε να κατέβει από καμιά καμινάδα για να κάνει πλιάτσικο στα δώρα που αγοράζουν οι γονείς στα μικρά που πιστεύουν, όσα πιστεύουν και όσα έχουν την τύχη να παίρνουν δώρα γιατί για τα υπόλοιπα, όπως πάντα, δεν ενδιαφέρεσαι….

Εγώ δεν σε πίστεψα ποτέ και μια φορά που έκαναν την προσπάθεια να μου το περάσουν οι δικοί μου τους κοιτούσα σα να ήταν χαζοί ή είχαν πάθει τίποτα.

Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι ένας Πάγκαλος με μούσι μπορεί να κατεβεί από μια καμινάδα, όπου υπάρχει; Γιατί αν δεν υπάρχει, τότε τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα.

Ευτυχώς οι δικοί μου κατάλαβαν το βλέμμα μου και το «αφού αυτά τα πήρε ο μπαμπάς…» και δεν ξανάκαναν την απερισκεψία να το προσπαθήσουν πάλι να πείσουν εμένα ή τα αδέλφια μου.

Και είμαι χαρούμενος που δεν σε πίστεψα ποτέ γιατί δεν απογοητεύτηκα από τα πλούσια ή φτωχικά δώρα που λάμβανα, όταν τα λάμβανα.

Και ήμουν και είμαι δυστυχής για τα παιδιά που σε πίστεψαν και απογοητεύτηκαν όταν δεν πήραν ποτέ

δώρα και  κατάλαβαν ότι υπάρχεις μόνο για τους έχοντες, όπως επίσης ότι είσαι απλά ένα ανθρώπινο μύθευμα, μια καρικατούρα της κόκα κόλα για να πουλήσει περισσότερα μπουκαλάκια μέσα στις γιορτές.

Οι διαφημιστές, πήραν λίγο από τη βορειοευρωπαϊκή παράδοση, λίγο από τη ρώσικη βάλανε ένα πιασιάρικο ρούχο πρόσθεσαν και ένα σάκο που μπορεί να περιέχει ότι θέλεις να έχει και τα έριξαν στην αγορά. Τον πήραμε κι εμείς και τον κάναμε άγιο με τις ευλογίες της εκκλησίας που, παρόλο που δεν τον πιστεύει γιατί έχει άλλον άγιο Βασίλη, τον δέχθηκε γιατί παρακινούσε τη συμπόνια μας και γέμιζε τα παγκάρια της.

Ο Σάντα Κλάους με το όνομα του κρασιού, μας κατσικώθηκε και μας έγινε απαραίτητος και όλοι εμείς χαϊβανίστικα παίζουμε το παιχνίδι του εταιρικού Βασίλη ή Νικόλα και χαζογελάμε, ενώ τα μικρά, πιο έξυπνα από μας, κοιτούν με απορία μέχρι που στο τέλος αναγκάζονται να το πιστέψουν γιατί κάτι παραπάνω ξέρουμε για την αλήθεια...

Ίσως οι σημερινοί ενήλικες δεν θυμούνται πόσο εύκολα ή δύσκολα πίστεψαν σε αυτή την ψεύτικη φιγούρα γιατί έχουν απωθήσει την παιδική τους ηλικία αλλά σίγουρα νιώθουν πόσο τους λείπει ένας Άϊ Βασίλης ή οι τυχεροί αριθμοί του τζόκερ.

Τέλος πάντων, για να μην στενοχωρήσω όλο τον κόσμο που πιστεύει ας βάλω και μια φωτογραφία μαζί σου πάνω στο τζάκι που δεν έχω.

Αλήθεια ρε Αϊ Βασίλη, πότε είχαμε τάρανδους στην Ελλάδα;

Εκτός των κερατάδων φυσικά…Βασίλης Δημητριάδης