M A N I E R
this site the web

Μανταμίτσα...

του Γιάννη Λαζάρου
Κατά την ομιλία της γενικής διευθύντριας του ΔΝΤ στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, στην οποία μετέχουν εκπρόσωποι των εργοδοτών, των εργαζομένων και των κοινωνικών φορέων, η Κριστίν Λαγκάρντ ειρωνεύτηκε Έλληνα εργαζόμενο που ήθελε να τις απευθύνει ερωτήσεις. Η απάντηση που έλαβε ο κύριος Γιώργος Ντάσης, ως εκπρόσωπος των εργαζομένων, αλλά και όλοι οι Έλληνες εργαζόμενοι από την Λαγκαρντ ήταν: “Μιλάω μόνο αρχαία ελληνικά και δεν θα συννεοηθούμε”! 
Χιουμοράκι γαλλικό με ύφος Αντουανέτας απέναντι στην
αγωνία επιβίωσης. Η ευγενική ψυχή του Έλληνα εκπροσώπου δεν του επίτρεψε να της απαντήσει στα ανάλογα γαλλικά πράγμα που δεν θα κάνουμε ούτε εμείς ως ευγενικοί, με ευρωπαϊκό καθωσπρεπισμό, γαλουχημένοι στην ευρωπαϊκή κουλτούρα τιμώντας πάντοτε τα δυτικοευρωπαϊκά ιδεώδη που μάς εμφύσησαν οι νταντάδες μας μπουκώνοντας μας στο πρωινό με κρουασάν, γκρέιπ φρουτ, πατέ πάπιας, κρεμ μπρουλέ πριν τα κατ' οίκον μαθήματα γαλλικών και πιάνου. 
Θα απαντήσουμε στην μαντάμ Κριστίν εις την αρχαίαν ελληνικήν εφόσον την μιλά άπταιστα. 
Λάβε ταύτα, Κριστινάκι, και ποίησέ τα επί του πλαισίου: 
Ω γυνή γραία, χαλκιδίτις ούσα ου μόνον, αλλά και δρομάς μύζουρις πιθηκαλώπηξ, βδέεις ως ανασεισίφαλλος λαλήσασα την γλώτταν ημών. 
Μανιόκηπος γαρ, λαλείς άνευ αντιπάλου ένεκα της από ετών ασκήσεως πολιτικής εις την ημετέραν χώραν από ρωποπερπερήθρες, οι οποίοι από καιρό να ανακράξουν έπρεπε εις όλα τα λέχρια όντα λάικ γιού: Ταύτα λαβείν, μωρή νοσούσα. 
Συ χαράν θα απολάμβανες λαμβάνουσα τους διδύμους ημών, αλλά, ωωωω απόψυγμα, η εσχάρα σου περιτρυγυρισμένη από το μυρρίνιον, βρώμας εστία κατέστη. 
Ο άροτος δι' εσέ είναι ανάμνησις αιώνων δι΄αυτό και κατάντησες ως αβροβόστρυχος αναζητών κύωνα ντούρο. Βουβονιάς από θέσην ισχύος αναπολούσα πόσθωνες και τροφαντούς διδύμους. Δι΄ου ο λόγος, γιού εισί δια τον πόσθωνα, και αφουγκραζόμενοι τους λόγουν υμών, δεν ποιείς έτερον ουδέν παρά το ίνα πέρδεις επί των διδύμων ημών. 
Μοίρα σκληρά οι αιώνες που βαραίνουν την φύσην της γυναικός, ειδικά η Νέμεσις της δικής σου τιμωρίας με την συνεχή αναπόλησιν των εποχών όταν περιβασώ ούσα δεν άφηνες παλούκιον δια παλούκιον όρθιο. 
Τώρα που η δελφύς σου καντάντησε ως μαραμένον σύκον και τα γογγύλια κατήλθον εις στην πατούσα, χαιρέτα μας το πλατύφυλο, έγινες σποδηριλαύρα. 
Εν κατακλείδι, συ τε οι εντόπιοι ρωποπερπερήθρες υπάγεται γαμηθείναι και μη μας τους κύκλους (κυριολεκτικώς) τάρατε.-                                           στον Τοίχο  

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...