Βιετνάμ, Κορέα, Ιράκ, Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Κουρδιστάν, Ουκρανία, Συρία, Λιβύη, αμέτρητες ανθρώπινες εκατόμβες στο βωμό του ανταγωνισμού και της κερδοφορίας των αγορών. Των αγορών του πολέμου και του θανάτου. Των αγορών της ανθρώπινης δυστυχίας. Των αγορών, των αγορών, των αγορών …
Κι εμείς εδώ; Εμείς παρακολουθούμε ακόμα εκστασιασμένοι
και «ανήμποροι» την ανθρώπινη τραγωδία να περνάει μπροστά από τα μάτια μας και «διαπραγματευόμαστε πρώτη φορά αριστερά» με τους φονιάδες της ελπίδας και τις αγορές τους εκλιπαρώντας να περισώσουμε τα ipad και τις αυταπάτες μας …
«Πνιγόταν, βυθιζόταν μέσα στο νερό με τα μάτια ορθάνοιχτα, χωρίς να λέει λέξη και ...χωρίς να βγαίνουν δάκρυα από τα μάτια του» έλεγε εχθές συγκλονισμένος ο ναυτικός που ανέσυρε νεκρό ένα παιδί στη θάλασσα της Ρόδου. Τα δάκρυα της ελπίδας του τα είχε στεγνώσει η αρμύρα …
«Ξυπνήστε νέες, ξυπνήστε νιοί / βγέστε απ’ του τάφου τη σιωπή /δείτε του κόσμου τη ντροπή / γίνετε χίλιοι κεραυνοί / και κάψτε μας ή σώστε μας /γλιτώστε μας, ή θάψτε μας».
Akis Xenakis
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου