M A N I E R
this site the web

ΖΕΙΣ ΜΟΝΑΧΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ

Ποτέ δεν μου άρεσαν οι συμβουλές. Κι αυτό γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, ωστόσο κάποιες ανάγκες είναι κοινές. Και η πανανθρώπινη αλήθεια είναι πως κάτω από αυτόν τον ουρανό όλοι είμαστε ίσοι κι έχουμε μόνο μια ζωή για να ζήσουμε.
Ας βάλουμε κάποια στάνταρντς στην ζωή μας. Αναρωτήσου,
αν έχεις ταξιδέψει αρκετά. Αν όχι κάντο ακόμα κι αν είναι το χωριό δίπλα σου. Άνοιξε τους ορίζοντές σου. Δοκίμασε νέα πράγματα, βάζοντας στην άκρη τον φόβο. Συνήθως αυτά που έχεις να κερδίσεις είναι πολύ περισσότερα από αυτά που νομίζεις ότι θα χάσεις.
Μην παρατάς τον εαυτό σου και μην γίνεσαι οι ρόλοι που υιοθετείς. Μην στριμώχνεσαι σε πλαίσια που σε αναγκάζουν να θυσιάσεις το ποιος είσαι. Η ζωή είναι μικρή για να την σπαταλήσεις σε ανούσιες καταστάσεις και τα νιάτα τα έχεις μόνο μια φορά.
Ένα βήμα προς την απελευθέρωση είναι να σταματήσεις να πιστεύεις ότι είσαι το κέντρο του κόσμου. Η μανία του να έχεις τον έλεγχο σε όλα σε κάνει να αλλοιώνεις τα όνειρά σου. Και πιο πιθανό γίνεται το να ακολουθήσεις τα όνειρα κάποιου άλλου, μόνο και μόνο γιατί θα μπορείς να τα ελέγχεις, αλλά όχι να τα χαρείς.
Πες “σ’ αγαπώ” στα άτομα που αγαπάς γιατί δεν θα τα έχεις για πάντα δίπλα σου και μπορεί ακόμα και να το πεις, ν’ αλλάξει την ζωή κάποιου. Πολέμησε για τις ιδέες σου και μην αφήνεις τον εαυτό σου να γίνεται θύμα. Αγωνίσου για τα πιστεύω σου, αγωνίσου σαν να είναι η τελευταία φορά.
Πέτα τα περιττά. Μέτριους ανθρώπους, συνήθειες, άσχημα συναισθήματα. Ότι σε χαλάει κόψτο και μην κολλάς. Πάντα υπάρχει κάτι νέο ν’ ανακαλύψεις. Δεν είσαι η εθνικότητά σου, το φύλο σου, η επαγγελματική σου ιδιότητα και οι σπουδές σου. Δεν αποτυπώνεται το ποιος είσαι, μέσα σου, στην ταυτότητα και τα πτυχία σου.
Οι μικρές στιγμές είναι ανεκτίμητες. Έχεις χρόνο και την υγεία σου; Απόλαυσέ τες. Είναι τα φιλιά στην\στον αγαπημένη\αγαπημένο σου; Είναι το ατένισμα του ουρανού και της θάλασσας; Είναι η κουβέντα με έναν φίλο; Είναι η μελωδία από ένα τραγούδι ή ο στίχος από ένα ποίημα; Πάρε το μέγιστο και φύλαξέ το στην καρδιά σου.
Η χαρά δεν χορταίνεται, αλλά γι’ αυτό πρέπει να έχεις γευτεί και την λύπη, να έχεις νιώσει τις αντιθέσεις και να έχεις ωριμάσει μέσα από αυτή την διαδικασία που απαιτεί ο κύκλος της ζωής, η μύηση στην ουσία της.
Ζεις μονάχα μια φορά, αλλά πεθαίνεις κάθε μέρα αν έχεις αφήσει όλα τα παραπάνω να μην συμβούν ποτέ, αν μετράς τις μέρες κι απομακρύνεσαι από το παιδί που κάποτε ήσουν. Μακρυά από οδηγούς αυτοβελτίωσης και όλες τις new-age ανοησίες. Ψάξε την αλήθεια σου και κράτα σταθερά το τιμόνι της καρδιάς, σταθερά προς το Μεγάλο και Ωραίο,  Άγνωστο.                                                        STRANGE JOURNAL

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...