M A N I E R
this site the web

Η κρίση έγινε κρησάρα

Βαδίζουμε ολοένα προς την απόλυτη πόλωση.
Από τη μια η αισχρότητα, ο φασισμός, η απανθρωπιά, η ηλιθιότητα κι από την άλλη η ευγένεια, η τέχνη, η σύνεση, ο σεβασμός, η ψυχή.
Κάθε μέρα γίνονται και πιο διακριτές οι γραμμές. Κάθε μέρα η κρησάρα δουλεύει και ολοένα και περισσότεροι διαχωρίζονται και αναγκάζονται να πάρουν θέση με τους μεν ή με τους δε. Βρισκόμαστε πια κοντά στο τέλος. Όσοι μείνουν απαθείς ως τότε, θα πάρουν θέση αναγκαστικά την ώρα που θα τους ντύσουν τη στολή για να γίνουν πρώτοι θυσία στην Ηλιθιότητα.
Προχωρεί πολύ γρήγορα η κατάσταση επιτέλους. Ο
αμόρφωτος αρχοντοχωριάτης τοποτηρητής προσπαθώντας να εξυπηρετήσει στα γρήγορα τους εντολείς του, σπρώχνει το ίδιο γρήγορα και τον ιστορικό χρόνο.
Και φτάσαμε ξανά στο ιστορικό σημείο όπου οι άνθρωποι στέκονται αλληλέγγυοι και αντιστέκονται με την ψυχή και την τέχνη τους, ενώ τα ανθρωποειδή προάγουν ξανά τον κυνισμό, το μίσος, τον θάνατο και την καταστροφή.
Φτάσαμε στο ξεκάθαρο σημείο όπου οι μεν ενσαρκώνουν καθημερινά το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής και οι δε τα κατώτερα ένστικτα του αποκτηνωμένου όντος και τις χαμερπείς σκέψεις ενός ηλίθιου νου, που είναι βέβαιος για τα πάντα και περισσότερο βέβαια για τον εαυτό του.
Τέτοια ξεκάθαρη σύγκρουση συνέβη και στο πολύ πρόσφατο παρελθόν, με αποτέλεσμα τότε τον αποδεκατισμό της ανθρωπότητας και την επικράτηση του κρετινισμού που οδήγησε ξανά ως το σήμερα.
Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος ότι σήμερα θα έχει διαφορετική τροπή και αποτέλεσμα η σύγκρουση. Η ανθρωπότητα έχει συλλογική μνήμη χρυσόψαρου, όπως έχω ξαναγράψει.
Για το μόνο που είμαι αισιόδοξος είναι ότι όσοι επιζήσουν αυτής της σύρραξης που βρίσκεται στις πόρτες μας, θα έχουν ταπεινωθεί. Κι αυτό είναι σπουδαία επένδυση για το άμεσο μέλλον της ανθρωπότητας και του πλανήτη.                               OSTRIA                                                      Γιάννης Μακριδάκης   

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...