M A N I E R
this site the web

Κάθε Ακαδημία έχει τη Δημουλά που της αξίζει

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ   Αν ασχολείσαι με τα τόσο μικρά, πώς μπορείς να ασχοληθείς, ως ποιήτρια, με τα μεγάλα; Στην αρχή σκέφτεσαι ότι δεν μπορεί να έγιναν έτσι τα πράγματα. Δεν μπορεί, δηλαδή, μία, η όποια ποιήτρια, να κάνει τέτοιου είδους δηλώσεις σε μια εκδήλωση στην Κυψέλη. Είναι αδύνατον η θεραπαινίδα μιας τέχνης που έχει στο επίκεντρό της τον άνθρωπο και την ψυχή να αναλώνεται σε απλουστευτικά ξενοφοβικά τσιτάτα, copy paste από φυλλάδιο της Χρυσής Αυγής για την τρίτη ηλικία. Πώς είναι δυνατόν μια ποιήτρια, η όποια ποιήτρια, να αναλώνεται μιλώντας για τον χώρο που της πιάνουν οι μετανάστες στα παγκάκια; Ας υποθέσουμε ότι πράγματι βγήκε βόλτα μια μέρα και είχαν καταλάβει τον ζωτικό «παγκακιακό» χώρο τρεις από αυτούς. Δεν της πέρασε ούτε στιγμή από το μυαλό
να αναρωτηθεί από πού είναι; Να φανταστεί την οδύσσεια που τους έφερε ως εδώ; Δεν έχει δει ποτέ αυτές τις εικόνες με τους εκατοντάδες μετανάστες που ναυαγούν στα νερά της Ιταλίας; Με τις μάνες που χάνουν τα παιδιά τους 100 μέτρα από τις ακτές της Μυτιλήνης; Δεν έχει ακούσει ότι ξεκινά στο Μόναχο η δίκη μιας τρομοκρατικής ομάδας νεοναζί που δολοφόνησε 9 ανθρώπους, έναν Έλληνα ανάμεσά τους –αν γι' αυτήν έχει ξεχωριστή σημασία–, μόνο και μόνο επειδή ήταν μετανάστες; Στο μαύρο παγκάκι της ψυχής της δεν υπήρχε μια θέση για τίποτε από αυτά; Αυτό που ενοχλεί εδώ δεν είναι το ρατσιστικό, όπως έσπευσαν πολλοί να κατακρίνουν. Δεν πρόκειται, άλλωστε, για ρατσιστικές δηλώσεις. Η κ. Δημουλά δεν είπε ότι οι μετανάστες θα πρέπει να κάθονται κατάχαμα για να θρονιάζονται στα παγκάκια οι ανώτεροι Ελληνάρες. Αυτό που ξαφνιάζει είναι η ρηχότητα. Και ο Έζρα Πάουντ κάποια στιγμή, και πολύ κακώς, εκθείασε τον φασισμό, αλλά ως ποιητής. Όχι ως φοβισμένη κυρία που της κλέψανε δυο τετραγωνικά παγκάκι. Αν ασχολείσαι με τα τόσο μικρά, πώς μπορείς να ασχοληθείς, ως ποιήτρια, με τα μεγάλα; Τελικώς, όλα είναι θέμα διαμετρήματος. H κ. Δημουλά δεν είναι κακή ποιήτρια, αλλά στην εποχή των media και των δημοσίων σχέσεων υπερεκτιμήθηκε. Κυρίως χάρη στις επαφές με το σύστημα ανακηρύχθηκε σπουδαία, για να εκτοξευθεί εκεί που δεν έγιναν δεκτοί ο Καρούζος, ο Λειβαδίτης, ο Αναγνωστάκης και τόσοι άλλοι άξιοι, στην Ακαδημία Αθηνών. Κάθε χώρα –ή, καλύτερα, κάθε Ακαδημία– έχει τη Δημουλά που της αξίζει. Magnify Image Κική Δημουλά Θα σεβόμασταν απόλυτα την επιλογή της κ. Δημουλά να ασχολείται στα ποιήματά της αποκλειστικά με τον εσωτερικό της πόνο, αν μας άφηνε κι εμάς στον πόνο μας. Γιατί κανείς δεν έχει το δικαίωμα να ασχολείται με τα όποια κενά μιας ποιήτριας, αν η τελευταία δεν ασχολείται με τα κοινά. Αλλά πότε οι δηλώσεις για τους μετανάστες της Κυψέλης και άλλοτε παλιότερα κείμενα εναντίον του λαϊκισμού και της ανευθυνότητας, τα οποία υπέγραψε από κοινού με προσωπικότητες και πολιτικούς, όπως ο σημερινός υπουργός Οικονομικών κ. Στουρνάρας, δείχνουν ότι επιφυλάσσει στον εαυτό της και ρόλο παρέμβασης στις εξελίξεις. Από αυτή την άποψη, η κατάσταση δεν είναι απλώς μέτρια, όπως στο ποιητικό μέρος, αλλά απογοητευτική. Γιατί το μεγάλο έλλειμμα είναι ακριβώς αυτό: ο ποιητής(τρια) που, όπως όλοι οι μεγάλοι ποιητές της Ελλάδας, θα τραγουδήσει την τραγωδία της χώρας. Όχι το ναι ή το όχι στο μνημόνιο (δίλημμα στο οποίο η κ. Δημουλά έχει πάρει, για πρώτη φορά, θέση: προτιμά το ναι). Αυτός που θα μιλήσει για τον φόβο στις ψυχές των ανθρώπων, για το «ζητείται ελπίς» και τις σκιές που περπατάνε στις νύχτες στην Αθήνα, ψάχνοντας τα σκουπίδια, για την παράδοση στους ξένους και την ηθική κατάρρευση, για τους σπόρους του αλληλοσπαραγμού που φυτρώνουν, για τους νέους και τις νέες που δεν βρίσκουν δουλειά και αξιοπρέπεια και φεύγουν στο εξωτερικό. Όσο για την κ. Δημουλά, που φέρεται να αρνήθηκε μια θέση στο ψηφοδέλτιο επικρατείας της ΝΔ το 2004, ποτέ δεν είναι αργά. Στο άδειο παγκάκι της Βουλής έχουν πιάσει θέσεις και άλλα κόμματα.                                                              Πηγή: www.lifo.gr

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...