M A N I E R
this site the web

Δεν θα πεθάνει ποτέ, κουφάλα νεκροθάφτη

Για να είμαι ειλικρινής δεν βαριέμαι τίποτα περισσότερο απο τα επετειακά αφιερώματα για κάποιον, όπως πχ. σήμερα για τον θείο Κάρολο. Δεν ξενερώνω με τίποτα περισσότερο από όσο ξενερώνω με κλισέ τύπου: “ο Μαρξ είναι σήμερα επίκαιρος όσο ποτέ”. Γιατί ρε φίλε; Χτες δεν ήταν;

Αν θέλουμε να τιμήσουμε κάποιον, στην συγκεκριμένη περίπτωση τον Μαρξ, ας το κάνουμε καθημερινά, μελετώντας το έργο του, υπερασπίζοντας τις ιδέες του και προσπαθώντας να μιμηθούμε το πνεύμα του.
Τα αφιερώματα ας τα αφήσουμε για τους νεκρούς. Ο Μαρξ δεν πέθανε ποτέ. Ζει στα κομμάτια από το σώμα του εργάτη
που σκοτώθηκε σήμερα στην «Χαλκόρ», ζει στα πρησμένα χέρια του οικοδόμου, στην γεμάτη αξιοπρέπεια ζωή μιας καθαρίστριας, στα απεγνωσμένα βλέμματα των ανέργων, στις παθιασμένες φωνές των φοιτητών, στην περηφάνια των λατινοαμερικάνων που αντιστέκονται, στις αναμνήσεις των ανταρτών, στην ελπίδα όλων μας.
Δεν θα πεθάνει ποτέ, γιατί αυτοί που τον θέλουν «πεθαμένο» είναι εντελώς ανίκανοι να καταλάβουν από πού έρχεται και που πηγαίνει.                                                               
2310net.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...