«ΕΙΔΑΤΕ ΤΙ ΘΑ ΠΑΘΕΤΕ;» Αναρτήθηκε από MANIER , Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2013 at 1:58 μ.μ., in

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Καθόλου τυχαία και καθόλου «απερίσκεπτη» δεν ήταν η κίνηση της κυβέρνησης να δώσει στη δημοσιότητα τις φωτογραφίες με εμφανή τα σημάδια της κακοποίησης των συλληφθέντων στην Κοζάνη.

Κάθε άλλο παρά της διέφυγε το γεγονός ότι θα ερχόταν στο φως η αγριότητα των υπηρεσιών καταστολής και οι μέθοδοι λιντζαρίσματος που ακολουθούν. Αυτό ακριβώς ήθελε!

Tα μαγειρεία της διαμόρφωσης συνείδησης εκείνο στο οποίο στόχευαν εξ αρχής ήταν η «εξοικείωση» του κοινού με αυτές τις μεθόδους. Η «νομιμοποίησή τους». Η

καλλιέργεια κλίματος «αποδοχής» του ξυλοδαρμού και του βασανισμού ως «δικαιολογημένου» ή και «αμυντικού» μέσου της εξουσίας, που ασκείται προς όφελος της κοινωνίας...

Ταυτόχρονα με την τρομοκράτηση και τον εκφοβισμό του κόσμου, παράλληλος στόχος τους είναι να δημιουργήσουν ένα αίσθημα «συμφιλίωσης» με τη βαρβαρότητα, στην οποία ο λαός θα παραδοθεί «ανεπαισθήτως» μέσα από τη δύναμη της εικόνας.

*

Ο λαός - σκέφτηκαν οι κυβερνώντες - μέσα από τέτοιες εικόνες πρέπει να «συνηθίσει» σε τέτοιες συμπεριφορές. Και είναι ευκολότερο να τις «αποδεχτεί» και να τις «συνηθίσει» αν οι συμπεριφορές αυτές ακολουθηθούν - και διαφημιστεί ότι ακολουθούνται - απέναντι σε ληστές, απέναντι σε ενδεχόμενους τρομοκράτες.

Γιατί, αν ο λαός «διδαχτεί» να βλέπει σαν «λογικό» το να πέφτει «καμιά ψιλή» σε ληστές και τρομοκράτες, τότε είναι πιο εύκολο, όντας «εξοικειωμένος» με αυτές τις συμπεριφορές, να μη διαθέτει πια αντιστάσεις όταν οι ίδιες συμπεριφορές επιδεικνύονται απέναντι σε «άλλα αντικοινωνικά» στοιχεία. Απέναντι σε κάθε λογής «παρανόμους», από μετανάστες μέχρι διαδηλωτές. Απέναντι σε «συντεχνίες». Οπως, για παράδειγμα, οι «συντεχνίες των απεργών»...

Τις φωτογραφίες που μοίρασαν δεν τις μοίρασαν από «λάθος». Είναι μέρος της επιχείρησης «να μάθει» να συμβιώνει ο λαός με την καθημερινή καταστολή ή με την απειλή καταστολής εναντίον του. Ενας τρόπος «να μάθει» είναι και μέσω αυτής της δημόσιας, της διατυμπανισμένης κακοποίησης του ληστή, σήμερα, του οποιουδήποτε αύριο, που - σύμφωνα με τους ραβδούχους - «δεν θα κάθεται καλά».

Μέσω της «εξοικείωσης» με την αγριότητα ή με την απειλή της αγριότητας να πλανάται στον ορίζοντα, θα είναι πιο εύκολο - σκέφτηκαν οι κυβερνώντες - να κάνουν το λαό να φοβηθεί, να μπει στα καλούπια τους και να υποταχτεί σε εκείνο ακριβώς που ο βουλευτής της ΝΔ κύριος Αδωνις Γεωργιάδης το αποκάλεσε προχτές με το όνομά του: «Νόμιμη κρατική βία»...

Δημοσιεύθηκε στο «Ριζοσπάστη» του Σαββάτου 9 Φεβρουαρίου 2013