M A N I E R
this site the web

«Τον σκότωσε η ανεργία»

Είναι συγκλονιστική η συνέντευξη που έδωσε –στην Realnews-  η μητέρα του ηθοποιού Δ. Βογιατζή, που είδε το παιδί της να πέφτει δολοφονημένο από τις σφαίρες της ανεργίας, που εξαπολύουν οι κεφαλαιοκράτες και το πολιτικό τους προσωπικό στον ανελέητο ταξικό πόλεμο που διεξάγουν (και δυστυχώς τον κερδίζουν σε όλα τα μέτωπα αφού δεν συναντούν την πρέπουσα αντίσταση).
Ο ηθοποιός τα τελευταία δύο χρόνια ήταν άνεργος και ζούσε μαζί με τη μητέρα του στο πατρικό του σπίτι, στη Νέα Ιωνία του Βόλου. Η μητέρα του τον βρήκε νεκρό μέσα στο δωμάτιο
του, το πρωινό του Σαββάτου 29 Δεκέμβρη.
Δεν μπορεί να προσθέσει κανείς το παραμικρό στον σπαραγμό μιας μάνας:
«Είχε μελαγχολία γιατί ήταν άνεργος. Είχε πέσει σε κατάθλιψη, γιατί δεν είχε δουλειά. Δεν μπορούσε να ασχοληθεί με τίποτα ως νέος. Του έλεγα να πάει μια βόλτα, να ξεσκάσει λιγάκι, αλλά το γεγονός ότι δεν είχε δουλειά του προκαλούσε μελαγχολία. Γιατί; Γιατί; Αυτό το «γιατί» θα με φάει σαν μάνα, αλλά θα φάει και όλη την Ελλάδα τελικά … Τον σκότωσε η ανεργία. Δεν δούλευε δύο χρόνια. Δεν μπορούσε να βρει δουλειά πουθενά. Και ήρθε στον Βόλο για καλύτερα. Προσπαθήσαμε ακόμα και να βάλουμε μέσο, έστω και για να σκουπίζει στον δήμο, να ασχοληθεί κάπου, έστω για έναν μήνα, να βγάζει τα τσιγάρα του, να κάνει κάτι για να ξα-νακερδίσει τη ζωή του. Τίποτα… Τίποτα. Εγώ του έπαιρνα τσιγάρα. Και ήταν περήφανος, δεν έλεγε ποτέ του τίποτα. Προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια του. Ηταν άψογος από μικρό παιδί. Τελείωσε τη δραματική σχολή δεύτερος ανάμεσα σε 500 παιδιά. Ο Κουν τον εκτιμούσε απεριόριστα. Τι να σας πω; Είχε την τέχνη μέσα του. Και όλα αυτά άλλαξαν. Ηρθε στον Βόλο και δεν πήρε κανένας τηλέφωνο να τον ειδοποιήσει για δουλειά. Δεν μπορούσα να τον κρατήσω δυνατό, δεν μπορούσα να τον συνεφέρω, δεν μπορούσα να του δώσω αυτά που ήθελε. Δυστυχώς…
Πού να το βρω το κουράγιο; Ο,τι κι αν γίνει, δεν γυρίζει πίσω το παλικάρι μου. Τουλάχιστον, να τα βλέπουν ορισμένοι αυτά που συμβαίνουν και να σκεφτούν την αξία του Δημήτρη. Μην κοιτάζουν οι νέοι πίσω. Εχει γίνει η ζωή πολύ δύσκολη. Η ζωή μου, ο θάνατος σου. Δεν είναι μόνο ο γιος μου, όλη η νεολαία θα πάει χαμένη με αυτήν την κατάσταση …. »                                                Βαθύ Κόκκινο  

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...