M A N I E R
this site the web

ΔΕκα γυμνοΙ κροκΟδειλοι

«Περί εσώρουχων των κροκοδείλων και κροκοδείλιων δακρύων...»
 Γράφει ο Spatournos
ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΜΟΥ ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΑΠΟΤΥΠΩΣΩ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ. ΔΗΛΑΔΗ ΑΓΑΠΗΤΕ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΕ ΚΑΙ ΤΥΧΑΙΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ, Ο ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΓΥΜΝΟΣ, ΠΑΡ' ΟΛΑ ΑΥΤΑ Η ΕΡΩΤΗΣΗ «ΕΧΕΙΣ ΔΕΙ ΠΟΤΕ ΓΥΜΝΟ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟ;» ΣΤΕΚΕΙ. ΕΠΕΙΔΗ ΞΕΡΩ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΘΑ ΔΙΑΦΩΝΗΣΕΙΣ, ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ, ΠΑΡ' ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΣΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙΣ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ «ΤΙ ΕΣΩΡΟΥΧΑ ΦΟΡΑΕΙ ΕΝΑΣ ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΟΣ;». ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΟΜΩΣ ΑΓΑΠΗΤΕ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΩΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ΜΑΣ...
Γυμνός κροκόδειλος ένα, η ξευτίλα σου στην ανοχή, πλέον αποτελεί μεγάλη ξευτίλα για  την αξιοπρέπεια σου, ο τρόπος με τον οποίο ανέχεσαι τα πάντα, ο τρόπος που αντιμετωπίζεις οτιδήποτε συμβαίνει γύρω σου. Έχεις κλείσει τα αφτιά σου για να μην ακούγονται οι κραυγές βοήθειας  από αυτούς που πεθαίνουν στα πόδια σου!                     
Γυμνός κροκόδειλος δυο, η ανοχή σου στην ενοχή, κάθε
μέρα ακούς για πράγματα άδικα, ακούς ακόμα και ποιοι είναι οι υπεύθυνοι. Παρ’ όλα αυτά εσύ δεν κάνεις τίποτα, απλά ανέχεσαι την ενοχή τους, κάποιες φορές μάλιστα χειροκροτείς τις ανεκδιήγητες πράξεις που κάνουν στην ιδία σου την τάξη.
Γυμνός κροκόδειλος τρία, η ενοχή σου στην υπομονή, έτσι λοιπόν και εσύ είσαι ένοχος για την υπομονή σου, για την υπομονή που επιβάλεις στα παιδιά σου, εσύ τους λες να ηρεμήσουν, κάτι θα γίνει τους λες, κάπως θα την βγάλουν. Αυτή σου η μανία λοιπόν με την υπομονή σε κάνει ένοχο στα μάτια μου, δεν μπορώ να σε αθωώσω.
Γυμνός κροκόδειλος τέσσερα, η υπομονή σου στη οργή, ενώ λοιπόν βλέπεις άλλους να παλεύουν, να οργίζονται και να αντιστέκονται. βλέπεις κάποιοι πνίγονται, πεινάνε, κρυώνουν, δεν έχουν που να κοιμηθούν. ντρέπονται για τον ξεπεσμό τους. Εσύ όμως το βιολί σου, λες «εντάξει μωρέ» κάποιοι γραφικοί που λένε «σε όλα όχι» είναι, μειοψηφίες που αντιδρούν συνεχώς και θέλουν να βλάψουν την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό.
Γυμνός κροκόδειλος πέντε, η οργή σου στον καναπέ, προφανώς και εσύ κάποιες στιγμές οργίζεσαι, συνήθως την ώρα που βλέπεις «τα δελτία των οκτώ», βρίζεις, μουντζώνεις και φωνάζεις ρυθμικά «κλέφτες, κλέφτες». Βέβαια αυτή σου η οργή εκτός ότι δεν θέλει να δημιουργήσει τίποτα καινούριο, τίποτα το διαφορετικό χώνεται με απίστευτο τρόπο στον μεγάλο σου καναπέ.  κάποια στιγμή όμως τον καναπέ θα τον πάρει η τράπεζα και να δω τότε που θα χώσεις την οργή σου!
Γυμνός κροκόδειλος έξη, ο καναπές σου στην συνενοχή, έτσι και εσύ έχεις το δικό σου μερίδιο στην επίθεση που δεχόμαστε γιατί από την στιγμή που δεν τους σταματάς ή δεν κάνεις προσπάθεια να αντισταθείς, τους βοηθάς. Άρα ο καναπές σου είναι συνένοχος για την κατάντια που έχει περιέλθει αυτή η κοινωνία, για την κατάρρευση και την απαξίωση που βιώνει η νέα γενιά.
Γυμνός κροκόδειλος επτά, η συνενοχή σου στα εγκλήματα τους, όσο και να σε ταράζει είσαι συνένοχος στα εγκλήματα τους, είσαι και εσύ υπεύθυνος που κοιτάς να δολοφονούν τα παιδία σου μπροστά στα μάτια σου και δεν κάνεις τίποτα για να το σταματήσεις. Αν δεν κάνεις κάτι σύντομα, αν δεν δήξεις πως είσαι άνθρωπος με αξιοπρέπεια, αν δεν βοηθήσεις τα παιδία σου να διεκδικήσουν ένα άλλο διαφορετικό μέλλον. θα έχεις και εσύ τις ίδιες συνέπειες με τους καταπιεστές. Όπως έλεγε και η Γώγου: «θα έρθει η μέρα που τα παιδία θα διαλέγουν τους γονείς τους».
Γυμνός κροκόδειλος οκτώ, οι γύρω σου ζουν στον φόβο, όσο και να προσπαθείς να στρέψεις το βλέμμα σου μακριά από το φόβο των άλλων, δεν μπορείς να το καταφέρεις. Ξέρεις καλά πλέον ότι τα παιδάκια στο δρόμο φοβούνται, οι μετανάστες προσπαθούν να προστατευτούν από τις ρατσιστικές επιθέσεις, οι εργαζόμενοι πάνε κάθε μέρα στην δουλεία με τον φόβο της απόλυσης, οι άνεργοι αγωνιούν και ζουν μέσα στον φόβο αν θα μπορέσουν να ταΐσουν τους εαυτούς τους και τις οικογένειες τους.     
Γυμνός Κροκόδειλος εννέα, ο φόβος μας σπρώχνει στην εξαθλίωση, όταν η κοινωνία φοβάται η μόνη κατεύθυνση που μπορεί να ακολουθήσει είναι εκείνη της εξαθλίωσης, κάθε μέρα βυθίζεται όλο και πιο πολύ στην μιζέρια και αβεβαιότητα. Κάθε μέρα προσπαθείς να κρατήσεις με νύχια και με δόντια αυτό που έχεις, ώστε να μην το χάσεις. Αυτό όμως σε κάνει συνεχώς να παλεύεις για την επιβίωση στερώντας σου έτσι την ελευθερία και την δύναμη ώστε να βγεις από αυτή την ατέρμονη κατάσταση.
Γυμνός Κροκόδειλος δέκα, η εξαθλιωμένη ελπίδα, το χειρότερο από όλα όσα μας συμβαίνουν αγαπητέ είναι ότι η ελπίδα μας έχει εξαθλιωθεί. Εμείς αντί να την βοηθήσουμε να σταθεί στα πόδια της, την ακολουθούμε στην βουτιά που κάνει στην σκοτεινιά.  Θεωρούμε φυσιολογικό το να κακοποιείται, να εξαθλιώνεται και τελικά να θάβεται. BABUSHKA

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...