M A N I E R
this site the web

Κύκλωπας και Οδυσσέας


«Νέα τραγωδία με θύματα μετανάστες, στη Λέσβο αυτή τη φορά. 20 μετανάστες εντοπίστηκαν νεκροί στην παραλία Θέρμης. Στο δουλεμπορικό, που είχε ξεκινήσει από την Τουρκία με προορισμό τις ελληνικές ακτές, επέβαιναν σύμφωνα με τη μαρτυρία ενός επιζώντα, 28 άνθρωποι. 
Οι έρευνες συνεχίζονται για τον εντοπισμό των υπολοίπων αγνοουμένων. 
Γι’ αυτό το έγκλημα, γι’ αυτή τη φρίκη, δεν ευθύνονται μόνο οι δουλέμποροι, τονίζει το ΚΚΕ σε σχόλιό του για τους νεκρούς και τους αγνοούμενους μετανάστες.
Συνυπεύθυνοι είναι οι κυβερνήσεις και τα κόμματα που στηρίζουν την πολιτική των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς που ληστεύουν και εξαπολύουν πολέμους. Αυτοί που τώρα στηρίζουν τις απροκάλυπτες επεμβάσεις και τις σφαγές στη Συρία, στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που οι ίδιοι τσαλαπατούν, επισημαίνει το ΚΚΕ.» ΠΗΓΗ: 902
Σφαγή. Αυτή είναι η λέξη. Έχουμε δικαίωμα άραγε, να αποκαλούμαστε «πολιτισμένοι» όταν συμβαίνουν τέτοια φρικτά εγκλήματα; Είκοσι συνάνθρωποι μας. Δυστυχώς αγνοούνται κι άλλοι. Άνθρωποι, που αντί για μια νέα ζωή, καλύτερη όπως έλπιζαν, βρήκαν το θάνατο στα παγωμένα νερά. Τι έκαναν για να αξίζουν αυτό το τέλος; ‘Ήταν αλήθεια άτυχοι, ή μήπως θύματα;
Θύματα των άδικων πολιτικών. Θύματα ενός παρανοϊκού συστήματος. Ενός συστήματος, που ευνοεί τις επεμβάσεις, τη δικτατορία, την φτώχεια. Μιας πολιτικής, που μετατρέπει μέσω της απληστίας, μια ομάδα ανθρώπων σε κανίβαλους.
Ειρωνεία. Θέλησαν να ξεφύγουν από τη βία να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή. Μετά από κακουχίες, μπήκαν στο δουλεμπορικό. Και κατέληξαν στη χώρα των Κυκλώπων. Είμαι σκληρός στο χαρακτηρισμό; Δεν υπάρχουν Κύκλωπες; Υπάρχουν.
Βλέπεις αναγνώστη, οι Αρχαίοι προσωποποιούσαν καταστάσεις. Ο Κύκλωπας συμβολίζει το ρατσισμό. Σε μια εποχή, που οι πραγματικά πολιτισμένοι πρόσφεραν στέγη και τροφή στους οδοιπόρους και τους ξένους, έστρωναν το τραπέζι, έτρωγαν κι έπειτα ρωτούσαν το όνομα και την καταγωγή, σε ένα μέρος, που η Φιλοξενία ήταν Ιερή Υποχρέωση, ο ρατσισμός ήταν κάτι το αποτρόπαιο.
Τι ήταν ο Οδυσσέας; Ένας άνθρωπος που με τους συντρόφους του περιπλανήθηκαν σε πολλές χώρες. Αλλού τον δέχτηκαν κι αλλού τον καταδίωξαν. Που τον υποδέχθηκαν; Πως περιγράφει ο Όμηρος αυτούς, που δέχονταν τους ξένους; Αθάνατους θεούς σαν την Καλυψώ, ευγενείς σαν τους Φαίακες. Εκεί που τον έδιωξαν; Τέρατα σαν τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες. Αλήθεια, τι θα έλεγε ο Πολύφημος, αν έτρωγε τελικά τον Οδυσσέα; «Ας μην ερχόταν εδώ», όπως κάτι ανεγκέφαλες αποβολές Κυκλώπων λένε σήμερα...
Ξανά στη εποχή μας. Η φρίκη μιας παραλίας γεμάτης πτώματα. Γιατί; Άνθρωποι σαν εσένα, σαν έμενα. Φτωχοί, απελπισμένοι, με όνειρα όμως. Όπως ακριβώς εγώ κι εσύ. Όπως εκατομμύρια άλλοι.
Εμπρός, πες κάτι. Λυπήθηκα για τα παιδιά, που σκότωσαν στο σχολείο, όλοι εξέφρασαν την λύπη τους και πολύ σωστά κάνανε. Μόνο που η «λύπη» των αρχόντων είναι υποκριτική. Είναι ψέμα. Οι πλούσιοι, οι πολυεθνικές, οι τοκογλύφοι, κάθε μέρα δολοφονούν εκατομμύρια παιδιά. Δεν σκοτώνει μόνο το όπλο. Σκοτώνει κι η έλλειψη φαρμάκων, που κρύβουν ή δεν δίνουν στον άπορο. Σκοτώνει και το κρύο όταν δεν υπάρχουν αρκετά για θέρμανση. Σκοτώνει η πείνα, η έλλειψη στέγης και πόσιμου νερού. Σκοτώνουν οι διάσπαρτες νάρκες, οι έξυπνες βόμβες των ηλιθίων στρατηγών.
Όλα αυτά είναι η απληστία σε διάφορες εκφράσεις. Είναι εκείνη η νοοτροπία, που εκμηδενίζει τα συναισθήματα, που βάζει το χρήμα στη θέση του ανθρώπου. Όλα για το χρήμα. Οι δουλέμποροι για το χρήμα έβαλαν τους απελπισμένους φτωχούς συνανθρώπους μας μέσα στο σαπιοκάραβο. Όταν δουν, ότι τους ανακαλύπτουν, ξέρουν. Βουλιάζουν τη βάρκα, αν δεν έχει ήδη βουλιάξει από τον παλιόκαιρο. Ή, άλλοι, πετάνε τους φτωχούς στη θάλασσα...
Κι όμως, είναι ένοχοι κι αυτοί που τους ανάγκασαν να φύγουν δημιουργώντας πόλεμο, δυστυχία, φτώχεια στον τόπο τους. Εξίσου ένοχοι με αυτούς που στηρίζουν τις επεμβάσεις. Αν δεν ήταν η πείνα κι ο πόλεμος θα έμπαιναν ποτέ στο καράβι; Θα διέσχισαν ερήμους, βουνά ή ποτάμια; Θα διακινδύνευαν να περάσουν τα γεμάτα νάρκες σύνορα κάθε χώρας;
Άλλη μια θυσία στο βωμό του καπιταλισμού. Άλλο ένα έγκλημα βαραίνει τους κυβερνώντες. Κι όσο κάθεσαι, ο Κύκλωπας ετοιμάζει τραπέζι. Είσαι το επόμενο πιάτο. Ο πολυμήχανος Οδυσσέας σου είπε, ότι πρέπει να αγωνιστείς.  Δεν έχει σημασία αν είσαι σε ξένη χώρα. Κι ο Οδυσσέας δε σεβάστηκε τις συνήθειες των ντόπιων, αλλιώς θα κατέληγε επιδόρπιο. Να πάρεις ξύλο, να βγάλεις το μάτι του τέρατος. Μαζί με τους φτωχούς της χώρας που βρίσκεσαι. Μην ανησυχείς, για το τι θα πει ο Ποσειδώνας, τα ΜΜΕ ήθελα να πω. Τι είδηση προτιμάς; Να σε κατηγορήσουν τα φερέφωνα, ότι αντιστέκεσαι, ότι δημιουργείς «φασαρίες» όπως κυκλοφοριακό κλπ, ή  να πουν «Το πτώμα ενός ακόμη άστεγου βρέθηκε σήμερα. Τα αίτια θανάτου είναι η ασιτία και το κρύο»; Δεν υπάρχουν Έλληνες και Ξένοι. Υπάρχουν Φτωχοί που δολοφονούνται.
Είμαστε όλοι μετανάστες.                                 
ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ   

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...