M A N I E R
this site the web

Το ευρωπαϊκό παράδοξο

Πριν μερικά χρόνια, όταν νιώθαμε Ευρωπαίοι με θέση αδιαμφισβήτητη, όποιος πήγαινε στην Τουρκία αντιλαμβανόταν ξεκάθαρα ότι στη γείτονα χώρα ζουν και συμβιώνουν καθημερινά δυο κόσμοι. Οι Ευρωπαίοι Τούρκοι, αυτοί δηλαδή που δείχνουν “πολιτισμένοι” σύμφωνα με τα θεωρητικά ευρωπαϊκά πρότυπα και οι Ανατολίτες Τούρκοι, οι προσκολλημένοι στον μουσουλμανισμό, στην μισαλλοδοξία και όλα τα κακά του μεσαίωνα.
Το ίδιο πάνω κάτω συνέβαινε και στην Ελλάδα, κυρίως ανάμεσα στους χριστιανούς και τους θρησκευτικά πιο απελευθερωμένους, αλλά δεν ήταν τόσο ευδιάκριτο όσο στην Τουρκία, λόγω της αλλοτρίωσης και της ισοπέδωσης (συμπεριφορικής και εμφανισιακής) μεγάλου μέρους του πληθυσμού από το χρήμα των δανείων που έρευσε άφθονο.
Και φτάσαμε στην κρίση την οικονομική. Που όξυνε όλες τις προϋπάρχουσες κρίσεις, κυρίως πολιτισμού, παιδείας και ταυτότητας. Και οδήγησε στο σημερινό ευρωπαϊκό παράδοξο.
Οι άνθρωποι που έχουν “ευρωπαϊκή συμπεριφορά”, σύμφωνα με τα έως πρότινος θεωρητικά πρότυπα, δηλαδή οι
άνθρωποι που δεν συμπεριφέρονται ως φασίστες, που αποδέχονται την διαφορετικότητα, που δεν λογοκρίνουν την Τέχνη, που δεν ζουν με άλλα λόγια στον Μεσαίωνα, όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι υπό διωγμόν και υπό συνεχή απειλή από τους ναζιστές, τους μισαλλόδοξους, τους σκοταδιστές. Επίσης οι πρώτοι είναι αυτοί που δεν επιθυμούν πλέον την Ευρώπη έτσι όπως έχει καταντήσει, έχουν απογοητευτεί και εξοργιστεί από αυτήν, ενώ οι δεύτεροι, δηλαδή οι πρώην ουγκ σύμφωνα με την “σύγχρονη ευρωπαϊκή θεωρεία”, εμφανίζονται σφόδρα ευρωπαϊστές και τιμητές της μη εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη και την ΕΕ.
Με άλλα λόγια η Ευρωπαϊκή Ένωση έπεσε θύμα της Ευρωζώνης. Η Ευρώπη άφησε κατά μέρος την Πολιτική της ολοκλήρωση και έριξε το βάρος της μόνο στην Νομισματική ενοποίηση, με αποτέλεσμα να καταστεί όμηρος του ευρώ, δηλαδή του ανταγωνισμού των νομισμάτων και κατ’ επέκταση των Αγορών, άρα του φασισμού. Η Ευρώπη διολίσθησε και αυτοεγκλωβίστηκε στον φασισμό, με αποτέλεσμα αυτή την κρίσιμη ώρα να υπομένουμε όλοι φασιστικές κυβερνήσεις συνεπικουρούμενες από ναζιστικά τάγματα παρακρατικών, που νιώθουν πλέον την Ευρωπαϊκή ιδέα τσιφλίκι τους και την εξευτελίζουν συνεχώς για να την φέρουν ακριβώς στα πρότυπα τους.
Κανένας αριστερός προοδευτικός πολίτης, κανένας άνθρωπος δεν έχει λόγο να θέλει μια τέτοια Ευρώπη.                                                                                                                     Γιάννης Μακριδάκης 

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...