του Μιχάλη Μοσχονά.
Στην προεκλογική συζήτηση η δεξιά απειλούσε ότι αν έρθει η αριστερά στα πράγματα θα γυρίσουμε 50 χρόνια πίσω. Στην δεκαετία του ’60. Όσο το έλεγε, τόσο έμοιαζε με την δεξιά εκείνων των χρόνων…
Η δεκαετία ’60 είχε πολλά για να την θαυμάσεις και να την κατηγορήσεις. Είναι σίγουρο όμως ότι από τότε χτίστηκε το brand «Zorbas the Greek». Με ότι αυτό σημαίνει. Και δεν είναι τυχαίο ότι ο βασικός εκπρόσωπος του εφοπλιστικού κεφαλαίου, ο ζάμπλουτος Ωνάσης στην πάμφτωχη Ελλάδα, το εξέφρασε.
Τις μέρες αυτές του ’60, που τις έχω ζήσει μόνο από βιβλία και ελληνικές ταινίες, τις θυμήθηκα πολλές φορές τον τελευταίο μήνα. Δεν είναι μόνο η πολιτική συμπεριφορά της δεξιάς. Είναι όμως και η κοινωνική συμπεριφορά του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Δεν ντράπηκαν οι Ρέστης και λοιποί να βγουν κατάμουτρα να μας πουν: «δεν πληρώνουμε φόρους και ούτε θα πληρώσουμε». Ο ζάμπλουτος Ρέστης στην πάμφτωχη Ελλάδα… Και όσο ξεσάλωναν οι εφοπλιστές ότι θα φύγουν και ότι δεν θα κάτσουν σε κοινό τραπέζι με τον
Τσίπρα, τόσο να τους γλύφουν οι υπάλληλοί τους δημοσιογράφοι (τους) στα κανάλια (τους), για το πόσο σημαντικοί είναι οι εφοπλιστές στην ελληνική οικονομία!!! Και ας μην φορολογούνται!
Το ’60 όμως υπήρχε και λίγη τσίπα και φιλότιμο. Σήμερα ελέγχεται. Έτσι οι εφοπλιστές σήμερα, σαν εθνικοί ευεργέτες, προχωράνε στο ανώτατο στάδιο του εμπαιγμού στον πάμφτωχο Έλληνα. Ο οποίος επιβεβαιώνει ότι στην Ελλάδα η διαλεκτική σπάει τοίχους από την εποχή του Πλάτων. Και να είσαι εθνικά υπερήφανος και να είσαι και ραγιάς! Εθνικιστής στον εργαζόμενο από την Συρία, αλλά ραγιάς στον εκμεταλλευτή και ζάμπλουτο Έλληνα εφοπλιστή.
Έτσι λοιπόν, αυτός που θα μας σώσει από τον βρόγχο της χρεοκοπίας δεν είναι οι αγώνες του λαού μας, δεν είναι ο Τσίπρας, δεν είναι ο Λαφαζάνης, ούτε η Παπαρήγα, αλλά… ο Μαρινάκης και ο Νομικός! Όπως μας πληροφορεί σε άρθρο του το Βήμα http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=464099 αυτοί που φοροδιαφεύγουν για πολλά δις, αυτοί που νομίζουν ότι η ελληνική σημαία στα καράβια τους είναι η σημαία ευκαιρίας των νησιών Καϋμάν, για να ξεπλένουν μπόλικο αφορολόγητο χρήμα στις offshore. Αυτοί που έχουν 58 φοροαπαλλαγές από το ελληνικό κράτος, αυτοί που το 2010 έδωσαν στο ελληνικό δημόσιο 12 εκ. ευρώ φόρους, τα μισά απ’ όσα έδωσαν οι μετανάστες για να βγάλουν πράσινη κάρτα, αυτοί που είναι μεγαλομέτοχοι στα Megaλα κανάλια του Μνημονίου, με ειδήσεις που Skai τα νεύρα οποιουδήποτε έχει λίγο ακόμα τα λογικά του, τα κανάλια των ανύπαρκτων αδειών και της διαπλοκής. Αυτοί θα μας σώσουν από την χρεοκοπία! Πως; Με το αγοράζουμε τα προϊόντα τους ή με το να κάνουμε δωρεές. Ποιος οπαδός της Ελλάδας του ’60 δεν θα πει ότι ο Μαρινάκης ή ο Βαρδινογιάννης είναι εθνικοί ευεργέτες όταν βάλουν πχ από 1 εκ ευρώ σε ένα τέτοιο ταμείο; Κι ας υπάρχουν δεκάδες νόμοι, απαλλαγές, υπουργικές αποφάσεις, προεδρικά διατάγματα που τους ξεφορτώνουν από εκατονταπλάσιες υποχρεώσεις…
Αν ήθελαν οι εθνικοί ευεργέτες να μας σώσουν, ας έλεγαν όχι σε όλα αυτά τα προνόμια. Ο Παναγόπουλος και οι λοιποί των ΔΕΚΟ είναι νήπια μπροστά στους πραγματικά κρατικοδίαιτους εφοπλιστές. Ας καθόντουσαν να φορολογηθούν αναλογικά με το εισόδημά τους. Ας έβαζαν στα δημόσια ταμεία αυτά που αναλογούν. Τα πράγματα με το έλλειμμα και το χρέος θα ήταν διαφορετικά. Όμως δήλωσαν ότι με το καλό στο τραπέζι δεν κάθονται. Μόνο με το κακό. Αυτό να το κρατήσουμε…
Το καλοκαίρι αυτό θα είναι δύσκολο. Γιατί σαν μαλάκες ψηφίσαμε μια μνημονιακή κυβέρνηση που θα μας βγάλει από το ευρώ, αντί για μια αριστερή κυβέρνηση που θα έπρεπε να κάνει το ίδιο αν ήταν στοιχειωδώς αριστερή. Γιατί θα έχει ζέστη. Γιατί δεν θα υπάρχουν λεφτά για μπάνια και παγωμένες μπύρες. Γιατί δεν θα μπορούμε να πάμε στην Πάρο ή έστω στην Ανάφη! Ότι θύμιζε την δεκαετία του ’90 το ξεχνάμε. Πάμε ολοταχώς για το ’60…
Πέρα από τα παραπάνω «δεν», θα έρχονται και τα εκκαθαριστικά της εφορίας. Στο μικρό χωριό μου, όλοι οι χωρικοί μαζί θα πρέπει να δώσουμε στο ελληνικό δημόσιο, δηλαδή στις τράπεζες και στο ΔΝΤ, όσα και όλοι οι Έλληνες εφοπλιστές μαζί… Και άντε αυτοί τα έχουν. Εμείς που θα τα βρούμε; Και αν δεν τα δώσουμε; antapoCRISIS
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου