ΤΥΡ-ΑΚΗ Αναρτήθηκε από MANIER , Τρίτη 17 Απριλίου 2012 at 1:05 μ.μ., in

Διαβάζω στο «ΒΗΜΑ»:
«Νέο πακέτο μέτρων με στόχο τη μείωση του κόστους εργασίας στον ιδιωτικό τομέα αξιώνει η τρόικα και αναμένεται να τεθεί επί τάπητος μετά τις εκλογές (…). Στη λήψη επιπρόσθετων μέτρων οι δανειστές συνεπικουρούνται από μερίδα εργοδοτικών οργανώσεων της χώρας, οι οποίες – ανεπισήμως – έχουν δημιουργήσει την “ατζέντα” των επόμενων επώδυνων αλλαγών.

Σε αυτές περιλαμβάνονται μέτρα όπως η περικοπή ενός επιπλέον μισθού ετησίως, πιθανότατα 14ου (δώρο Πάσχα και επίδομα αδείας). Η μείωση κατά 10 ημέρες της ετήσιας αδείας που δικαιούται ο μισθωτός. Η μείωση των προσαυξήσεων (από 75% σε 50% ή και 25%) με τις οποίες αμείβεται η απασχόληση σε Κυριακές και αργίες. Η εφαρμογή «σπαστού οκταώρου» (4 + 4 ώρες) εντός του 24ώρου. Η εφαρμογή του πενθημέρου με τρόπο ώστε η διήμερη ανάπαυση να μην είναι συνεχόμενη κ.λπ.

Μεγάλο μέρος από τα μέτρα αυτά αποτελούν αιτήματα των επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό (…)

για να καταστεί ανταγωνιστικότερο το τελικό παραγόμενο προϊόν».

Γνωρίζω, γνωρίζουμε όλοι, ότι το μισθολογικό κόστος δεν φέρνει καμία ανάπτυξη και δεν αρκεί για να γίνει ανταγωνιστική μια αγορά. Καταλαβαίνουμε όλοι ότι σκοπός είναι να αυξήσουν τα κέρδη τους αυτοί που ήδη βγάζουν κέρδη.

Μας κοροϊδεύουν. Πιο σωστά, κοροϊδευόμαστε. 1,5 εκατομμύρια άνεργοι. 3 αυτοκτονίες μέσα στο τετραήμερο του Πάσχα μόνο στη Θράκη. Γέρνουν οι συνειδήσεις μας σαν τα υποβρύχια του Άκη.

Το τυρΆκη. Κι από πίσω η φάκα. Ασχολούμαστε με τον Άκη Τσοχατζόπουλο. Τον διαφημίζουν ως προσφορά κάθαρσης. Ξέρουμε την αλήθεια, αλλά νοστιμευόμαστε το
τυρΆκη. Μια κοινωνία που όταν της στέρεψαν τα άλλοθι, αποφάσισε να το ξεφωνίσει ότι είναι πόρνη.

Μου μιλάνε για Ελπίδα. Τους μιλάω για τη Μπέσυ Αργυράκη. Αφού κάνουν πλάκα μαζί μου, θα κάνω κι εγώ μαζί τους. Δεν εννοώ τους πολιτικούς. Για τους συνανθρώπους μου μιλάω.

Ελπίζουν ότι θα «αλλάξουν τα πράγματα». Κι ετοιμάζονται να τ’ αλλάξουν ψηφίζοντας. Υπάρχουν άνθρωποι που θα ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Πριν λίγο καιρό θα με τρόμαζαν. Τώρα πια δε με τρομάζουν, δε μ’ ενοχλούν.

Εδώ θα πάνε να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ που τρώγονται σαν τα σκυλιά και αλληλοβρίζονται. Ορίστε, διαβάστε. Τι να λέμε τώρα; Για ποιο αντιμνημονιακό μέτωπο να μιλήσουμε;

Όσο αντι-μνημονιακός είσαι απ’ έξω, με το που θα εκλεγείς και θα μπεις στη Βουλή γίνεσαι μνημονιακός, είτε το θες είτε όχι. Η Βουλή είναι το κάστρο και το στρατηγείο του Μνημονίου. Τα προνόμια και οι μισθοί των βουλευτών είναι προϊόν της Μνημονιακής εξαθλίωσης των πολιτών. Αρνείται κάποιο κόμμα ότι θα τα απολαύσουν οι βουλευτές του; Διακηρύσσει ότι δε θα δεχτεί τις κρατικές επιδοτήσεις; Δεν ακούστηκε κάτι τέτοιο. Αλίμονο!

Η κρίση έγινε ευκαιρία. Για τους λωποδύτες, τα λαμόγια, τους κερδοσκόπους. Επίσης έγινε ευκαιρία για τον κάθε σαλεμένο που επιτέλους θα γίνει αρχηγός κόμματος. Ηγετίσκοι. Λες και μας έλειπαν οι ηγετίσκοι. Ο Θεός να μας φυλάει από τους λαϊκιστές. Δε μας φυλάει, όμως. Βρέχει λαϊκιστές. Και νεοφιλελεύθερους.

Οι αγανακτισμένοι στις κάλπες. Κάτι θα πήραν. Ένα ηρεμιστικό, ένα χαλαρωτικό, κάτι. Το «μπουρδέλο η Βουλή» που το ήθελαν και καμένο, τώρα θα έχει και Καμμένο ως αρχηγό. Επιτέλους το αίτημα του λαού θα δικαιωθεί. Είναι κι αυτό μια νίκη του μαζικού κινήματος.

Το τυρΆκη είναι νόστιμο και τυρΆκια υπάρχουν πολλά. Καλή όρεξη και καλή φάκα. Εντάξει, θα είναι λίγο στριμωγμένα τα πράγματα, αλλά χίλιοι καλοί χωράνε. Και η Ελπίδα, φυσικά. Να κάνει συναυλία. kartesios.com