M A N I E R
this site the web

Aπάντηση του Νίκου Παπανδρέου στο Πρώτο Θέμα.. με χιούμορ για τα άθλια ψέματα της εφημερίδας

Εμείς όταν λέμε ότι πια υπάρχει σχέδιο χτυπήματος αλύπητου της οικογένειας Παπανδρέου ξέρουμε τι λέμε… έχουμε άδικο; Όχι βέβαια.. Ορίστε λοιπόν η απάντηση του Νίκου Παπανδρέου στην εφημερίδα Πρώτο Θέμα…. ολόκληρη.. γιατί αλλού φυσικά δεν θα την βρείτε.. βλέπετε μέχρι και blogs κωλοτούμπας του ΠΑΣΟΚ άρχισαν να βαράνε άλλα βιολιά…
Η απάντηση :
Εδώ και ενάμισυ χρόνο περίπου διάφορα μπλογκ και εφημερίδες ασχολούνται επιμελώς με το πρόσωπό μου, χωρίς φυσικά να προσκομίζουν στοιχεία. Το σημερινό εξώφυλλο είναι στην ίδια γραμμή με τα μπλογκ. Μόνο σκοπό που έχουν είναι – υποθέτω – να αποτελειώσουν δια της λασπολογόιας, το επώνυμο «Παπανδρέου» μια και καλή.
Πρώτ’ απ’ όλα προφανώς είμαι υπό απίστευτη
παρακολούθηση επειδή για μια μέρα που επισκέπτης πάρκαρε το αμάξι του στα γκαράζ μου, προλάβατε να βγάλετε φωτογραφία με αυτό, υπονοώντας ότι μου ανήκει.
Φυσικά και δεν μου ανήκει. Όπως και δεν μου ανήκει ένα 4×4 BMW, όπως υπονοείτε στο εξώφυλλο. Έχω ένα οικογενειακό VOLVO του 2003. Όμως σημειώνω ότι ποτέ δεν κάνατε το κόπο να με ρωτήσετε αν μου ανήκει το πολυτελές αμάξι που φωτογραφίσατε ή αν μου ανήκει η μεζονέτα στην οποία διαμένω. Ένα τηλεφώνημα; Δικό σου το αμάξι Νίκο; Όχι. Δικό σου το σπίτι; Όχι. Έχεις Porsche; Όχι. Έχεις BMW 4×4; Όχι.
Αν προέρχονταν από τα πολυπληθή δεξιά μπλογκ, ίσως θα το καταλάβαινα. Από σοβαρή εφημερίδα, ένα απλό τηλεφώνημα σε μένα δεν θα ήταν το σωστό και δεοντολογικό; Ιδιαιτέρως σε μια δύσκολη εποχή (για την οποία έχω γράψει πολλές φορές και έχω προτείνει λύσεις) δεν πρέπει να προσέχουμε τι λέμε για ανθρώπους με επώνυμα; Προς τι αυτή η κακία; Προς τι αυτή η επιμονή;
Πραγματικά δύσκολα καταλαβαίνω την τόση κακία. Αν θέλετε, με χαρά να σας δώσω και τα τελευταία δέκα χρόνια των φορολογικών μου δηλώσεων, να δείτε από κοντά. Είμαι φυσικά υπέρ του πόθεν αίσχες για όλους. Μήπως να κάντε το πρώτο βήμα εσείς;
Μάλιστα γνωρίζω ότι έχετε ή είχατε στα χέρια σας – σας το έφερε «δημοσιογράφος» – αντίγραφο του ενοικιαστηρίου του σπιτιού. Μεγάλη αμαρτία φαίνεται να διαμένω στην Εκάλη! Που θα προτιμούσατε; Στο πατρικό στο Π Ψυχικό; Στο Καστρί του παπού; Σε ποιά μαγαζιά επιτρέπεται να πηγαίνω; Με τι αμάξι να κυκλοφορώ και με πόσα κυβικά; Τι ποτό επιτρέπεται να πίνω ως αδερφός (γιος, εγγονός –διαλέξτε και πάρτε) πρωθυπουργού; Ρετσίνα; Κρασί ελληνικό; Αν είναι ιταλικό; Γαλλικό; Από Χιλή; Σε ποιές χώρες μπορώ να ταξιδεύω; Και με ποιά εταιρεία; Και σε ποιά θέση; Τσιγάρο; Τι μάρκα;
 Ούτε το σπίτι είναι δικό μου, ούτε το πολυτελές αμάξι. Ποτέ δεν μου άρεσαν αυτά άλλωστε και δεν συνάδουν με την φύση μου.
Φυσικά σημειώστε ότι δεν έχω δημόσια θέση, δεν πληρώνομαι από τους φορολογούμενους και κάνω τα πάντα να μην επιβαρύνω ποτέ το δημόσιο. Ξέρω ότι δεν σας πείθω. Αλλά για την τιμή των όπλων δεν μπορώ να μη απαντήσω, έστω και μια φορά.
Κουράγιο Νίκο Παπανδρέου… έρχονται και άλλα τέτοια δημοσιεύματα όσο θα τρέμουν μην σε δουν να συνεχίζεις τους Παπανδρέου.. γιατί εδώ που τα λέμε αυτός είναι ο φόβος.. αλλιώς γιατί να ασχοληθούν;    smartpost 

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...