Yes We Cannes! Αναρτήθηκε από MANIER , Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011 at 7:37 μ.μ., in

Σήμερα το πρωί πήγα στο ταχυδρομείο. Πήρα τον αριθμό προτεραιότητας και κάθισα σε μια από τις καρέκλες στην αίθουσα αναμονής. Επικρατούσε εντυπωσιακή σιωπή. Αριστερά μου, κρεμασμένα στον τοίχο, δυο συλλεκτικά κομμάτια γραμματοσήμων με την υπογραφή του Μυταρά με τον τίτλο «Europa» και υπότιτλο «τσίρκο». Προς πώληση: 15 ευρώ το καθένα. Κάτω από τα γραμματόσημα, ράφια με αγιογραφίες που πωλούνταν και εκείνες. Ομολογώ την άγνοιά μου αλλά δεν ξέρω άλλη χώρα της Ε.Ε. όπου να πωλούνται εικόνες Αγίων στα ταχυδρομεία. Πήρα το δέμα που μου έστειλαν και έφυγα. Πέρασα δίπλα από μια καφετέρια. Παρατήρησα ότι είχαν αλλάξει κανάλι. Συνήθως εδώ έβλεπαν την Fashion TV. Τώρα παρακολουθούν τις πολιτικές εξελίξεις, πελάτες και σερβιτόροι, όλοι μαζί. Κατέληξα στον μανάβη. Το κλίμα ήταν ζωηρό εκεί. Είχαν αρχίσει ήδη τις πολιτικές συζητήσεις. Οι μισοί έλεγαν και ξαναέλεγαν «και τώρα τι θα γίνει;», με ένα ύφος τρομαγμένο και ανήσυχο. Οι άλλοι μισοί έβριζαν τον Παπανδρέου που έβαλε την χώρα σε κίνδυνο να βγει από το ευρώ και την Ευρώπη. Οι ίδιοι άνθρωποι, μέχρι προχθές, έβριζαν τον Παπανδρέου επειδή, έλεγαν, είναι υπάκουος στους Ευρωπαίους. Τώρα τον βρίζουν επειδή, λένε, τους πήγε κόντρα.

Ο Γιώργος Παπανδρέου με την πρόχειρη και βεβιασμένη, όπως λένε, κίνησή του για δημοψήφισμα ξεσκέπασε την «ελληνική νεύρωση»: την αιώνια αμφιθυμία απέναντι στην Ευρώπη. Ξαφνικά όλα τα συνθήματα για «αντίσταση», για «την κατοχή της Τρόικα στην Ελλάδα», για τους «ευρωλιγούριδες» καταποντίστηκαν. Ούτε κρεμάλες στους δρόμους είδαμε, ούτε Γουδί ακούσαμε. Οι θεωρίες συνωμοσίας λέγονται πολύ χαμηλόφωνα. Ούτε οι χούλιγκαν φώναξαν "έτσι σας γ.... αυτοί που σας χρωστάνε". Ούτε καν δήλωση  «Σπίθα» δεν μετέδωσαν τα κανάλια. 

Δεν ξέρω τι θα γίνει αύριο αλλά σήμερα ζούμε την ημέρα των θαυμάτων. Το ένα μετά το άλλο. Σήμερα που η χώρα μύρισε την μυρωδιά του γκρεμού της εξόδου από την Ευρώπη υπάρχει μια έκρηξη φιλοευρωπαισμού. Λαϊκιστές και αριστεριστές, απόγονοι πολιτικών τζακιών και πολιτικά κούτσουρα ξέχασαν τα αντιευρωπαϊκά τους συνθήματα και αισθήματα και έσπευσαν να δηλώσουν τον «φιλοευρωπαισμό» τους.  Κανείς δεν θέλει να γίνει δημοψήφισμα και να τεθεί σε κίνδυνο η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ. Είκοσι χρόνια που ζω στην Ελλάδα είναι η πρώτη φορά που ζω τέτοιο φιλοευρωπαϊκό «τσουνάμι».

Ο κ. Σαμαράς έγινε συναινετικός και συμφωνεί με κυβέρνηση «εθνικής ενότητας». Συμφωνεί να ψηφίσει και την Σύμβαση της 26ης Οκτωβρίου – η οποία αποτελεί την ουσία της παραμονής της Ελλάδας στο ευρώ. Μέχρι χθες ζητούσε εκλογές «εδώ και τώρα» και διαφωνούσε με όλες τις συμφωνίες και τις επιλογές της κυβέρνησης Παπανδρέου. Σιωπούσε για τις κρεμάλες και τις φωνές για «προδότες». Δεν έβαλε καν ως όρο, όπως έκανε την προηγούμενη φορά, την κατάργηση του νόμου για την ιθαγένεια. (Αυτό το τελευταίο, παρεμπιπτόντως, αποτελεί το όραμα του κ. Σαμαρά για την «ευρωπαϊκή Ελλάδα»;). Επιπλέον, Βουλευτές των δυο μεγάλων κομμάτων ξύπνησαν και εκείνοι και υπέγραψαν κοινή δήλωση για κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Είκοσι χρόνια που ζω στην Ελλάδα είναι η πρώτη φορά που ζω τέτοιο κλίμα σύμπνοιας και πολιτικής συνεργασίας.

Είδα, βέβαια,  και άλλα. Όπως γλοιώδη πρόσωπα που μέχρι χθες εκλιπαρούσαν και έγλυφαν για μια θεσούλα στο "σύστημα Παπανδρέου" και τώρα τον βρίζουν με τον πιο χυδαίο τρόπο. Αλλά αυτά τα βλέπω εδώ και είκοσι χρόνια.

Ο κ. Παπανδρέου με την επιλογή του για το δημοψήφισμα έγινε μάλλον ένας ιδανικός αυτόχειρας. Θεωρώ ότι ως Πρωθυπουργός έκανε πολλά λάθη και άστοχες επιλογές.  Απογοήτευσε πολλούς που περίμεναν πολλά από αυτόν. Παραμένει, πάντως, το γεγονός ότι με την επιλογή του για το δημοψήφισμα κατάφερε να τραντάξει συθέμελα το ελληνικό πολιτικό σύστημα και να το θέσει προ των ευθυνών του - αυτό το ίδιο σύστημα που ως αγαπημένο του χόμπι έχει την ανευθυνότητα. Αυτή η κίνηση και ο,τι ακολούθησε στις Κάννες ξεσκέπασε όλο το πλέγμα της βαθιάς πολιτικής ανεντιμότητας και υποκρισίας που χαρακτηρίζει το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Είμαι σίγουρος ότι το σύστημα, όταν συνέλθει από την ταραχή, δεν θα του το συγχωρέσει ποτέ αυτό. Θα προσπαθήσουν να τον καθιστούν τον απόλυτο αποδιοπομπαίο τράγο. 

Μας έδωσε,  επιπλέον, την ευκαιρία να δούμε ξανά τα πρόσωπα του δίδυμου Merkozy: όλο και πιο βλοσυρά, όλο και πιο ανησυχητικά αυταρχικά, όλο και πιο κυνικά, όλο και πιο νεοφιλελεύθερα. Χωρίς καμία διάθεση αυτοκριτικής για τα δικά τους ασυγχώρητα λάθη, για τις δικές τους παραλείψεις, για τις δικές τους άστοχες επιλογές, για τον λαϊκισμό τους που αντί να προωθεί μια πραγματικά ενωμένη Ευρώπη - όπου όλα τα κράτη θα εκχωρούν συνειδητά και δημοκρατικά κυριαρχικά δικαιώματα υπέρ της ευρωπαϊκής υπερεθνικής στέγης - προωθεί μια Ενωμένη Ευρώπη όπου ο εθνικισμός των Μεγάλων και  πλουσίων θα κάνει κουμάντο στeCE�ν εθνικισμό των μικρών και φτωχών. Εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση του μέλλοντος μοιάζει στα δικά τους πρόσωπα, τότε φοβάμαι πραγματικά ότι στο μέλλον θα είμαστε όλοι Έλληνες…

ΥΓ. Κι εμάς που τον λαό τον αναφέρουμε πάρα πολύ σπάνια – γιατί τόσα και τόσα εγκλήματα έγιναν στο όνομά του, τόσοι και τόσοι απατεώνες άκμασαν στο όνομά του - μας προβλημάτισε η ιδέα του δημοψηφίσματος. Αλλά εσείς πια, που σε κάθε δυο λέξεις επικαλείστε τον λαό λυσσάξατε και σκυλιάσατε. Γαμώ το κέρατό μου, συμβαίνει κάτι;         Υπάρχουμε….. Συνυπάρχουμε