M A N I E R
this site the web

Πατερούλη άσε με να δημο&...

Είπα κι εγώ ότι θα ζήσω για πρώτη φορά στη ζωή μου ένα δημοψήφισμα.
Να δω πως είναι να έχεις άποψη πάνω σε ένα ζήτημα ρε αδελφέ.
Να ζήσω κι εγώ λίγη από τη δημοκρατία της Ισλανδίας, εκτός από αυτή των ελληνικών εκλογών.
Να πω τη γνώμη μου για θέματα που αφορούν την Ευρώπη και την Ελλάδα και να τους κάνω μια μεγάλη πλάκα μαζί με άλλους Έλληνες και να βγει ένα αποτέλεσμα 80% ότι θέλουμε να φύγουμε από την ευρωζώνη και να χεστούν.
Αλλά δεν με άφησαν… τελευταία στιγμή όλα τα κόμματα έγιναν ένα και λυσσαλέα μου είπαν πάλι ότι είμαι ανεύθυνος και δεν μπορώ να αποφασίσω για την τύχη της χώρας μου.
«Ρε δεν ψηφίζουμε γονείς, πολιτικούς ψηφίζουμε!» θέλω να τους πω και να τους τρίψω στη μούρη την «υπευθυνότητα» τους που μας έχει φέρει σε αυτά τα χάλια.
Εντέλει, δεν με άφησαν να δημοψηφίσω γιατί όπως σας είπα παραπάνω αυτοί ξέρουν καλύτερα από εμένα. Έτσι, δεξιοί, αριστεροί, κεντρώοι, λοιποί ευρωπαίοι και παρατρεχάμενοι έγιναν μια γροθιά και τάχθηκαν κατά του ενδεχομένου να πάθουν πλάκα από την απόφασή μας και να γυρίσουμε στη δραχμή.
Γιατί αυτό τους ενώνει όλους, η απέχθεια της δραχμής και η
αγάπη τους προς το χρήμα. Η πολύ μεγάλη αγάπη τους όμως, τόσο μεγάλη που καταντά φιλαργυρία.
Μέσα σε αυτή την «ομόνοια» «αγνών» συμφερόντων ακύρωσαν το δημοψήφισμα και κάθισαν πάλι γύρω από το τραπέζι του δείπνου, ο οποίος πλέον δεν είναι μυστικός και φτωχικός, μα πλούσιος και ξεδιάντροπα προφανής.
«Να σώσουμε τη χώρα!» φωνάζει ένας, «για το τομάρι του Έλληνα!» φωνάζει ένας δεύτερος, «να ρίξουμε τον ανίκανο πρωθυπουργό!» ένας τρίτος και όλοι μαζί βαράνε παλαμάκια στην κοινοβουλευτική ομάδα σαν χαζοχαρούμενοι.
Να τους πω βλάκες θα είναι λίγο, να τους πω κότες θα τους είναι πολύ. Δεν θα τους πω τίποτα γιατί όλοι αυτοί μαζί δεν κάνουν έναν άνθρωπο.
Αν και το δημοψήφισμα δεν είχε πλέον κανένα ουσιαστικό νόημα γιατί τα απάνθρωπα μέτρα έχουν ήδη παρθεί και συνεχίζουν να παίρνονται παρόλα ταύτα ήταν μια ευκαιρία να εκφράσουμε έστω και για λίγο δημοκρατικά αυτά που κρύβουμε μέσα μας.
Οι πατερούληδες όμως και οι μανούλες που έχουν αναλάβει να μας προστατεύουν δεν το επέτρεψαν για να μην χάσουν εκτός από τον πρωθυπουργό τους και το μισθό τους μαζί με το ευρώ τους που απ’ ότι φάνηκε τους ενδιαφέρει χιλιάδες φορές περισσότερο από εμάς.
Αν είναι να σε πηδήξει ένα νόμισμα πρέπει να είναι σκληρό σαν το ευρώ… Βασίλης Δημητριάδης  Διηγήματα, βιβλία, κείμενα, σκέψεις...

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...