M A N I E R
this site the web

«Είμαστε όλοι» Ρομ;

της Χριστίνας Πουλίδου.   Στην Ελλάδα πριν από λίγους μήνες έγινε σαματάς με τους πολύχρωμους μετανάστες κάθε προέλευσης, που διάλεξαν τη χώρα μας για να βγάλουν το μεροκάματό τους. Στη Γαλλία, το πρόβλημα γεννήθηκε με τους Ρομ, που στήνουν άναρχα τα τσαντίρια τους και η νομαδική ζωή τους κρατά ανένταχτους στην κοινωνία. Η κυβέρνηση Σαρκοζύ ακολούθησε τη συνταγή του κομπογιαννίτη γιατρού – «πονάει δόντι, βγάλει δόντι». Με τρία κατοστάρικα στο χέρι και ένα για κάθε παιδί, τους ξεσπίτωσε και τους ακούμπησε στο κατώφλι της Ρουμανίας. Γιατί το ’κανε αυτό; Η απάντηση είναι αναντίρρητη: για να βελτιώσει τη δημοτικότητά της. Το πέτυχε; Όχι!

Για την ακρίβεια, η γαλλική κοινωνία σε πρώτη φάση οριακά επιδοκίμασε τις μαζικές απελάσεις

Στην Ευρωβουλή το θέμα συζητήθηκε με τη διαδικασία του επείγοντος και κλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να δώσει εξηγήσεις  ....
για τη συγκρατημένη στάση της. «Γιατί δεν καταγγείλατε τη Γαλλία, γιατί δεν δηλώσατε ευθαρσώς ότι παραβιάζει τις συνθήκες που ορίζουν την ελεύθερη κυκλοφορία και την ελεύθερη εγκατάσταση, γιατί δεν προτάξατε τη Χάρτα Θεμελιωδών Δικαιωμάτων για να παραπέμψετε τη Γαλλία στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο;» ρώτησαν οι ευρωβουλευτές τον Χοσέ Μπαρόζο και τη Βίβιαν Ρέντινγκ. «Οι Ρομ είναι ευρωπαίοι πολίτες και δεν θα δεχθούμε ποτέ την παραβίαση των δικαιωμάτων τους σ΄αυτό τον τεράστιο χώρο της ελευθερίας, της ανοχής και της ισότητας, που είναι η ΕΕ» είπε ο Φιλελεύθερος Γκυ Φέρχοφσταντ. «Γιατί διστάζετε να εφαρμόσετε τις συνθήκες; Κουρελόχαρτα είναι;» ρώτησε επιθετικά ο Πράσινος Ντανιέλ Κον Μπεντίτ. «Πάψτε να δαιμονοποιείτε τις μειονότητες και να δέχεστε την παραβίαση ηθικών και ανθρώπινων αξιών» είπε ο Λ.Μπίσκυ από την Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά.

Φυσικά υπήρξε και η άλλη πλευρά, που ήταν μουδιασμένη και αμήχανη. Ο αρχηγός του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Γάλλος) Ζ.Ντώλ μίλησε για ένα «σοβαρό θέμα που δεν προσφέρεται σε λαϊκισμούς» κι επικαλέστηκε την προσωπική του εμπειρία – «έντεκα τρακτέρ χάθηκαν σε ένα βράδυ απ΄ την περιφέρειά μου» είπε - προκαλώντας αντιδράσεις. «Αυτά είναι ανήκουστα πράγματα. Απελάθηκαν άνθρωποι με λευκό Ποινικό Μητρώο» ανταπάντησαν ευρωβουλευτές . Άλλοι υπήρξαν απροκάλυπτοι – ακροδεξιοί ευρωβουλευτές συνεχάρησαν την κυβέρνηση Σαρκοζύ, ζήτησαν να φύγουν «τώρα» οι Ρομ από την Ευρώπη, τόνισαν πως «δεν υπάρχει άλλη ανοχή από τους οικοδεσπότες».

Ο Πρόεδρος της Επιτροπής απέφυγε την καταιγίδα – είπε πως «όλοι στην Ευρώπη πρέπει να σεβόμαστε τον νόμο και οι κυβερνήσεις να σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, των μειονοτήτων συμπεριλαμβανομένων». Μετά ταύτα απεχώρησε. Τα πυρά δέχθηκε η κ.Ρέντινγκ. Η αντιπρόεδρος της Επιτροπής είπε ότι κάλεσε τις γαλλικές αρχές και ζήτησε εξηγήσεις. Τη «διαβεβαίωσαν» πως δεν υπήρξε «στοχευμένη δράση» κατά των Ρομ και πως η αποχώρησή τους ήταν «εθελούσια». Η κ.Ρέντινγκ έσπευσε να συμπληρώσει πως η έρευνα της Επιτροπής δεν έχει ολοκληρωθεί και πως δουλειά της είναι να βρίσκει «την ισορροπία – στην πράξη – ανάμεσα στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις». Πως επίσης, αν τεκμηριωθούν οι καταγγελίες κατά της Γαλλίας, η ίδια θα την παραπέμψει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Πως τέλος, η θετική διέξοδος προσφέρεται από το Ευρωπαϊκό Περιφερειακό Ταμείο Ανάπτυξης, που διαθέτει κονδύλια για την ένταξη των «περιθωριοποιημένων μειονοτήτων» στην κοινωνία – τα οποία παραμένουν αναξιοποίητα. Γιατί; «Κατά την προσωπική μου άποψη» είπε η κ.Ρέντινγκ, «διότι οι κυβερνήσεις εκτιμούν πως δεν θα ’ταν δημοφιλής κίνηση, σε συνθήκες κρίσης, η αξιοποίηση αυτών των κονδυλίων».

Το θέμα παραμένει ανοιχτό. Η επιστήμη αμφισβητεί τις «γονιδιακές» εξηγήσεις και προκρίνει τον ρόλο του περιβάλλοντος στις οργανικές αλλοιώσεις. Το ίδιο συμβαίνει και στο επίπεδο της κοινωνίας – είναι οι συνθήκες, τα βιώματα, η μισαλλοδοξία, οι παράγοντες που διευρύνουν τα χάσματα, που τροφοδοτούν τις εχθρότητες και που καλλιεργούν το εύλογο αίσθημα της ανασφάλειας στρέφοντάς το στην κοίτη της αντιπαλότητας. Η συνάρτηση της μειονότητας με την εγκληματικότητα είναι τελικά, το εύφορο έδαφος που επιλέγει να εκκολαφθεί το αυγό του φιδιού.
πολλών εκατοντάδων τσιγγάνων. Όταν όμως ο κουρνιαχτός κατακάθισε, όταν ο ΟΗΕ, η Διεθνής Αμνηστία και ο Πάπας αποδοκίμασαν και ζήτησαν εξηγήσεις, το ρεύμα γύρισε. Ωστόσο, το δηλητήριο βρήκε πέρασμα και άρχισε να τρέχει στα υπόγεια ρεύματα της ευρωπαϊκής κοινωνίας. Μετά τη Γαλλία, ακολουθεί και η Ιταλία – περιορισμένα αλλά εξίσου άγρια.   PROTAGON 

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...