Η σύντομη μνήμη της Α. Μέρκελ και ο Κ. Καραμανλής, του Bernd Ziesemer Αναρτήθηκε από MANIER , Τρίτη 11 Μαΐου 2010 at 4:38 μ.μ., in

Στο ξεκίνημα της σημερινής ελληνικής κρίσης βρίσκεται ένας άνθρωπος: ο συντηρητικός πολιτικός Κώστας Καραμανλής, ο οποίος κυβέρνησε ως πρωθυπουργός από τον Απρίλιο του 2004 έως τον Οκτώβριο του 2009 στην Αθήνα. Ο περιβόητος "δεν αποφασίζω" απέτυχε εφ’ όλης της ύλης κατά τη διακυβέρνησή του.
Άρθρο του Bernd Ziesemer, για την εφημερίδα Handelsblatt, της 10ης Μαΐου του 2010
Οι κρατικές δαπάνες διπλασιάστηκαν, οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις του συνταξιοδοτικού συστήματος και της φορολογικής νομοθεσίας έμειναν κλεισμένα στο συρτάρι του γραφείου του. Καλά, μέχρις εδώ.
Σ’ αυτή τη διάγνωση όμως θα έπρεπε να προσθέσει κανείς και μια δεύτερη ερώτηση. Γιατί δεν πιέστηκε ο Καραμανλής νωρίτερα από τους άλλους πρωθυπουργούς της Ευρωζώνης;
Όποιος αναζητά απάντηση, σκοντάφτει αμέσως στον άξονα Καραμανλή – Μέρκελ. Η Καγκελάριος είχε επανειλημμένα χαρακτηρίσει τον άπρακτο Έλληνα ως ‘προσωπικό φίλο’. Ο Καραμανλής αναφέρθηκε επίσης με τη σειρά του το Φεβρουάριο του 2006 στη ‘μακρά φιλία και συνεργασία του’ με τη Mέρκελ. Η αρχηγός του CDU και ο αρχηγός της ΝΔ συνδέθηκαν μεταξύ τους στη Λέσχη των Βρυξελλών των χριστιανοδημοκρατικών κομμάτων , στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.
Ακόμη σημαντικότερος υπήρξε στην πορεία των ετών, ‘ο μεγάλος βαθμός συμφωνίας’, σύμφωνα με την Μέρκελ, στη συνεργασία... των δυο πρωθυπουργών στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Με τη βοήθεια των πρόθυμων Ελλήνων, η Merkel κατάφερε να σπάσει σε διάφορες περιπτώσεις το μέτωπο των νοτίων χωρών σε σημαντικές αποφάσεις της ΕΕ.
Ο Καραμανλής ήταν πάντα πρόθυμος για κάποια συναλλαγή. Σε αντάλλαγμα, ο Έλληνας δεν είχε να φοβάται τα ερωτήματα για την τσαπατσούλικη δημοσιονομική πολιτική του. Ούτε από την Καγκελάριο, ούτε από τους άλλους συντηρητικούς πρωθυπουργούς στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, οι οποίοι συνήθιζαν να συναντώνται πριν από την επίσημη συνεδρίαση του οργάνου.
Η ολλανδική οικονομική εφ. NRC Handelsblad αποκάλυψε ήδη το Δεκέμβριο του περασμένου χρόνου μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια για το τι συνέβαινε με την Ελλάδα:
Στις 2 Ιουλίου 2009 κυκλοφόρησε, πριν από συνεδρίαση του ECOFIN στις Βρυξέλλες, έγγραφο του Ισπανού Επιτρόπου Αλμούνια με την πρόβλεψη ότι το ελληνικό δημοσιονομικό έλλειμμα κατά το τρέχον τότε έτος θα ξεπερνούσε ακόμα και το 10% του ΑΕΠ. Ωστόσο, κανείς δε θέλησε να χαλάσει τις εκλογές στον Καραμανλή τον Οκτώβριο του 2009. Γι’ αυτό, μετά τη Σύνοδο του Ιουλίου, δεν ακούστηκε από τη Merkel και τους συντηρητικούς κομματικούς της συντρόφους στις άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις καμία κριτική λέξη.
Μετά την εκλογική ήττα του Καραμανλή, οι συντηρητικοί οργάνωσαν ένα μεγάλο show στο νέο σοσιαλιστή Υπουργό Οικονομικών, κατά την πρώτη συνεδρίαση του ECOFIN και έκαναν σαν να άκουγαν για πρώτη φορά για το τεράστιο δημοσιονομικό έλλειμμα των Ελλήνων. Η μνήμη της κοινής γνώμης είναι σύντομη.tvxs.