"Δεμένο" με την παράδοση του νησιού το πλατόνι (ελάφι) της Ρόδου Αναρτήθηκε από MANIER , Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010 at 10:47 π.μ., in

   Είναι σύμβολο του νησιού και "στολίδι" για τα δάση του. "Δεμένο" με την παράδοση του τόπου, το πλατόνι (ελάφι) της Ρόδου, ένα από τα μοναδικά είδη του πλούσιου ζωικού βασιλείου της χώρας μας, είναι ένα από τα λίγα είδη ελαφιών της Ευρώπης, που διασώθηκαν μέχρι σήμερα.
  Δύο αγάλματα ελαφιών, ένα αρσενικό και ένα θηλυκό, τοποθετημένα πάνω σε κίονες, βρίσκονται και στολίζουν τις δύο πλευρές της εισόδου του παλιού λιμανιού της πόλης. Το πλατόνι
αποτελεί μέρος του φυσικού πλούτου και της ιστορικής και πολιτισμικής κληρονομιάς του νησιού της Ρόδου.
   Οι πληθυσμοί του είδους στη Ρόδο, όπως αναφέρεται σε πρόσφατη (Ν. Θεοδωρίδης, Κ. Βούλγαρης, Κ. Παπαστεργίου, 2009) παρουσιάζουν διαχρονικά διακύμανση και ως προς την κατανομή στο χώρο και ως προς το μέγεθος του πληθυσμού.
 Χαρακτηριστικό στοιχείο αποτελεί το γεγονός ότι, τα τελευταία χρόνια, ο πληθυσμός έχει αυξηθεί σημαντικά. Σήμερα, ο αριθμός των πλατονιών στο νησί της Ρόδου υπολογίζεται σε 1.000 - 1.200 άτομα.
 Πολύ σημαντικός παράγοντας αύξησης του πλατονιού και της ορθολογικής διαχείρισης του βιοτόπου του υπήρξε η σύνταξη, εφαρμογή και υλοποίηση του ερευνητικού προγράμματος με θέμα, "Πλατόνι - Κάμειρος: Διερεύνηση των παραγόντων αξιοποίησης των φυσικών πόρων της περιοχής του Δήμου Καμείρου και ειδικότερα του πλατονιού, περιοχής Προφήτη Ηλία και στήριξη της τοπικής οικονομίας", που ανατέθηκε το 2002 από το Δήμο της Καμείρου Ρόδου στο ΑΠΘ, με επιστημονικό υπεύθυνο τον αείμνηστο καθηγητή Νικόλαο Στάμου, ο οποίος μαζί με τον Ιωάννη Παπαδόπουλο, αναπληρωτή καθηγητή του ΤΕΙ Λάρισας και με Επιστημονική Ομάδα συνέταξε και τις μελέτες εφαρμογής.
 Η περιοχή της έρευνας, που έχει έκταση 211.900 στρέμματα, βρίσκεται στο βορειοδυτικό σημείο του νησιού της Ρόδου και οριοθετήθηκε μεταξύ του Δήμου Πεταλούδων, της Καλλιθέας, του Αφάντου, του Αρχαγγέλου, της Λίνδου και του Έμπωνα.
Σύμφωνα με κ. Ι. Παπαδόπουλο υλοποιήθηκαν εργασίες βελτίωσης ενδιαιτήματος του πλατονιού, όπως σπορές ψυχανθών και άλλων ποωδών, σε μεγάλες επιφάνειες εντός δασικών εκτάσεων και σε καμένες εκτάσεις, σπορές και φυτεύσεις ποωδών και θαμνωδών ειδών σε πινάκια εντός δασικών και φρυγανικών εκτάσεων, εμβολιασμοί άγριων καρποφόρων δέντρων, καλλιέργειες και υδρομαστεύσεις πηγών, κατασκευή κρηνών και ποτιστρών. Ιδρύθηκε, επίσης, καταφύγιο 1.000 στρεμμάτων στο χώρο παρέμβασης, θέσεις παρατήρησης για εκπαιδευτικούς σκοπούς, καθώς και πυροφυλάκια, με σκοπό την πυροπροστασία καθώς και θέσεις θέας.
 Αποτέλεσμα όλης αυτής της προσπάθειας ήταν μία σημαντική αύξηση τόσο του αριθμού των πλατονιών όσο και του εύρους εξάπλωσής τους.
 Στοιχεία για το πλατόνι
 Σύμφωνα με την εργασία των Ν. Θεοδωρίδη, Κ. Βούλγαρη και Κ. Παπαστεργίου, η Ρόδος είναι το τελευταίο νησί της Μεσογείου που διατηρεί αρχαίο πληθυσμό πλατονιού. Ο πληθυσμός πλατονιού της Ρόδου, σύμφωνα με άλλη επιστημονική έρευνα (Massetti 2002) έχει ουσιαστικές διαφορές και από αυτόν της Μικράς Ασίας, με τον οποίο είναι φαινοτυπικά όμοιος. Το πλατόνι φαίνεται αρκετά μικρότερο, ειδικά όταν συγκριθεί με άτομα από την κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα αρσενικά πλατόνια, άνω των δύο ετών, δεν φτάνουν το ύψος των 80 εκ. μέχρι το ακρώμο, ενώ συχνά δεν ξεπερνούν τα 75 εκ. Το βάρος των ενήλικων θηλυκών κυμαίνεται από 45 έως 60 χλγ.
  Συγκριτικές αναλύσεις που έγιναν σε διάφορους πληθυσμούς πλατονιού απεικονίζουν ξεκάθαρα τη διαφοροποίηση του πληθυσμού της Ρόδου, από τους άλλους ευρωπαϊκούς πληθυσμούς.
 Σύμφωνα δε με τη διεθνή βιβλιογραφία, η άριστη πυκνότητα πληθυσμού πλατονιών στις ελεγχόμενες περιοχές είναι 20-30 άτομα ανά 100 εκτάρια, ενώ ο ζωτικός χώρος που απαιτείται για τη σωστή διατήρηση των πλατονιών στο φυσικό περιβάλλον είναι 35 με 50 στρέμματα για κάθε ζώο.
 Η παραπάνω προσπάθεια, διαπιστώνει ο αναπληρωτής καθηγητής, πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση από διάφορους φορείς για την προστασία και αποτελεσματική διαχείριση του φυσικού πλούτου της χώρας. "Οι παράγοντες της γνώσης, της υπευθυνότητας και του σωστού ελέγχου είναι οι πλέον καθοριστικοί στην παραγωγή ενός πολύ καλού αποτελέσματος σε κάθε ενέργεια του ανθρώπου", τονίζει.